یادداشت ده نمکی برای"دارا و ندار"؛
باید هم عمله و اکله نو کیسه ها عصبانی باشند
ما این سریال را ساختیم تا این نو کیسه ها و بلند گو های آنها عصبانی شوند و ازاین عصبانیت بمیرند. قرار نیست پاشنه همیشه بر این در بچرخد که فقرا قربانی قلم و قدم و هنر حضرات شوند و می شود که گاه جنگ فقر و غنا مغلوبه شود.حتی اگر با یک گل بهار نشود...
اشگاه جوانی برنا/ وبلاگ مسعود ده نمکی
از همان موقع که بحث ساخت سریال دارا و ندار بود تاکید من بر نگارشی متنی انتقادی و هجو طبقه نو کیسه بود که البته در این بخش از متن مجبور شدم خودم بیش از حد وقت بگذارم.
دارا و ندار یک سریال سرگرمی ساز صرف نیست و قصد ندارد مخاطب را بخنداند. من در پلان به پلان دارا و ندار به یاد فقر و فحشا می افتادم که در شکل داستانی قرار است قصه ای دیگر را طرح کند.
با زبان طنز به مسائل اجتماعی و فاصله طبقاتی و حتی مفهومی معنوی از دعا بپردازد.
وقتی که بحث هجو این طبقه نو کیسه به میان می آید باید بدانیم که این جماعت اگرچه خود سواد و عرضه توجیه رفتار تحقیر آمیز خود نسبت به فقرا را ندارند اما در آستین قلم به مزد هائی دارند که با چندر غاز دست مزد و حق التحریر آنها را به کار خواهند گرفت تا این بار نیز به اسم دفاع از حریم هنر و رسانه و اخلاق خود را پشت مقدسات پنهان کنند.
از همین حالا سینه خود را برای قلم های مسموم و زهر دار آنها سپر کرده ایم.حالا که مردم با دیدن صحنه ها و دیالوگ های چند پهلوی سریال احساس می کنند حرف آنها زده می شود دیگر ملالی نیست. همه ما همان نقشی را در زندگی بازی می کنیم که خمسه در سریال بازی می کند و نامش ذبیح است و ذبیح هم یعنی قربانی. از همه آنهایی که ما را در ساخت این درد نامه یاری کردند سپاسگزارم. از همه بازیگران و عوامل فنی و از مجید اخشابی که با صدای محزونش زخمه های دل فقرا را فریاد کرد.
ما این سریال را ساختیم تا این نو کیسه ها و بلند گو های آنها عصبانی شوند و ازاین عصبانیت بمیرند.
قرار نیست پاشنه همیشه بر این در بچرخد که فقرا قربانی قلم و قدم و هنر حضرات شوند و می شود که گاه جنگ فقر و غنا مغلوبه شود.حتی اگر با یک گل بهار نشود...
چرا که در نهایت پیروزی از آن مستضعفین است.
از همان موقع که بحث ساخت سریال دارا و ندار بود تاکید من بر نگارشی متنی انتقادی و هجو طبقه نو کیسه بود که البته در این بخش از متن مجبور شدم خودم بیش از حد وقت بگذارم.
دارا و ندار یک سریال سرگرمی ساز صرف نیست و قصد ندارد مخاطب را بخنداند. من در پلان به پلان دارا و ندار به یاد فقر و فحشا می افتادم که در شکل داستانی قرار است قصه ای دیگر را طرح کند.
با زبان طنز به مسائل اجتماعی و فاصله طبقاتی و حتی مفهومی معنوی از دعا بپردازد.
وقتی که بحث هجو این طبقه نو کیسه به میان می آید باید بدانیم که این جماعت اگرچه خود سواد و عرضه توجیه رفتار تحقیر آمیز خود نسبت به فقرا را ندارند اما در آستین قلم به مزد هائی دارند که با چندر غاز دست مزد و حق التحریر آنها را به کار خواهند گرفت تا این بار نیز به اسم دفاع از حریم هنر و رسانه و اخلاق خود را پشت مقدسات پنهان کنند.
از همین حالا سینه خود را برای قلم های مسموم و زهر دار آنها سپر کرده ایم.حالا که مردم با دیدن صحنه ها و دیالوگ های چند پهلوی سریال احساس می کنند حرف آنها زده می شود دیگر ملالی نیست. همه ما همان نقشی را در زندگی بازی می کنیم که خمسه در سریال بازی می کند و نامش ذبیح است و ذبیح هم یعنی قربانی. از همه آنهایی که ما را در ساخت این درد نامه یاری کردند سپاسگزارم. از همه بازیگران و عوامل فنی و از مجید اخشابی که با صدای محزونش زخمه های دل فقرا را فریاد کرد.
ما این سریال را ساختیم تا این نو کیسه ها و بلند گو های آنها عصبانی شوند و ازاین عصبانیت بمیرند.
قرار نیست پاشنه همیشه بر این در بچرخد که فقرا قربانی قلم و قدم و هنر حضرات شوند و می شود که گاه جنگ فقر و غنا مغلوبه شود.حتی اگر با یک گل بهار نشود...
چرا که در نهایت پیروزی از آن مستضعفین است.
نوشته شده توسط گروه خبری روز در شنبه 89/1/7 و ساعت 11:12 صبح | نظرات دیگران()
