اولین مناظره روزنامه تهران امروز با حضور خبرنگاران رسانه های خبری و با حضور دکتر مصطفی کواکبیان عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس و از اعضای فراکسیون خط امام (ر،ه) مجلس شورای اسلامی و دکتر عبدالرضا داوری معاون سابق خبرگزاری ایرنا و از حامیان رسانه ای دولت های نهم و دهم در محل روزنامه تهران امروز برگزار می شود .

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در شنبه 89/1/28 و ساعت 9:57 صبح | نظرات دیگران()

عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی گفت: احمدی نژاد زمان تصدی در پست ریاست جمهوری با یک لشکر سه میلیون و 300 هزار نفری بیکار به عنوان میراث دولت خاتمی مواجه شد اما بیکاری را کنترل کرد.

به گزارش رجانیوز، مناظره بررسی طرح هدفمند کردن یارانه ها روز شنبه با حضور "عبدالرضا داوری" عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی و "رجبعلی مزروعی" عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت در دانشگاه لرستان برگزار شد.

ایرنا گزارش داد،"رجبعلی مزروعی" در این مناظره با تشریح نظام های اقتصادی جهان، گفت: نظام های موجود نظام بازار یا سرمایه داری و دستوری یا سوسیالیستی هستند که متاسفانه در گذشته اقتصاد ایران یک اقتصاد مختل بود نه اقتصادی بازاری و نه اقتصادی کاملا دستوری یا سوسیالیستی محسوب می شد.

وی اظهار داشت: ایران کشوری نفتی است و منبع اصلی تامین کننده بودجه دولت، نفت است و اقتصاد ما همواره وابسته به درآمد نفت بوده است.

وی، یکی از حرکت های دولت در سال 68 و در اولین برنامه توسعه چهار ساله را حرکت به سمت اقتصاد بازار دانست که در این راستا سیاست تحلیل ساختاری مطرح شد.

نماینده ششمین دوره مجلس شورای اسلامی افزود: در این دوره سیاست هایی نظیر خصوصی سازی و آزاد سازی قیمت که همان حذف یارانه ها بود برای نخستین بار در دولت جمهوری اسلامی ایران مطرح شد.

مزروعی، توزیع یارانه ها به حامل های انرژی را در آن زمان ناعادلانه دانست و گفت: به همین منظور طرح هدفمند کردن یارانه ها در دستور کار دولت قرار گرفت.

وی با بیان اینکه از زمان دولت هاشمی مقرر شد قیمت حامل های انرژی سالانه چند درصد افزایش پیدا کند، افزود: البته این طرح به دلایل مختلف در سال 74 متوقف شد.

این روزنامه‌نگار مدعی شد: دولت احمدی نژاد بدون برنامه نسبت به اجرای طرح ها اقدام می کند و همان‌طور که مشاهده می شود بسیاری از شاخص ها بهبود پیدا نکرده و رشد تمامی شاخص ها متوقف شده است.

وی گفت: در برنامه اول توسعه سعی شد که اقتصاد کشور از نظام دستوری به نظام بازاری تغییر پیدا کند و دولت هاشمی در این دوره نتوانست کاری انجام دهد.

مزروعی اضافه کرد: در برنامه دوم توسعه کشور نیز دولت خاتمی با استفاده از اقتصاددانان طرح ساماندهی اقتصادی را در سال 75 مطرح کرد.

**طرح های اقتصادی دولت های هاشمی و خاتمی براساس توصیه های صندوق جهانی پول بود

"عبدالرضا داوری" عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی نیز در این خصوص گفت: از سال 68 تاکنون چهار برنامه به اصطلاح توسعه در کشور نوشته شده که هیچ‌کدام توسعه ای نبودند و بلکه مجموع گزاره هایی بود که بودجه هایی برای آن در نظر گرفته می شد.

این کارشناس مسایل اقتصادی تصریح کرد: از سال 68 تاکنون سه طرح اصلاح ساختار اقتصادی در کشور شامل "طرح تعدیل ساختاری، طرح ساماندهی اقتصادی و ارایه طرح تحول اقتصادی" ارائه شده که تنها طرح تحول اقتصادی دولت نهم به مرحله اجرا گذاشته شده است.

وی افزود: طرح تعدیل ساختاری در سال 70 با تعامل دولت هاشمی و صندوق بین المللی پول در دستور کار قرار گرفت که با آغاز آن شکاف طبقاتی با یک روند فزاینده در کشور شروع شد.

این روزنامه‌نگار با اشاره به اینکه اجرای این طرح موجب افزایش نرخ تورم به 50 درصد شد، گفت: این تورم در کشور پس از جنگ جهانی دوم بی سابقه بوده است.

وی اظهار داشت: با کند شدن روند تعدیل اقتصادی وضعیت شاخص ها بهبود پیدا کرد و مردم با انتخاب آقای خاتمی در سال 76 می خواستند برخی از این مشکلات را کاهش دهند.

داوری گفت: این در حالی است که دولت دکتر احمدی نژاد از سال 85 با تشکیل کارگروه اقتصادی، اقتصاد کشور را کالبد شکافی کرد و با ارائه طرحی در قالب هفت محور زمینه اجرای آن را فراهم کرد.

این استاد دانشگاه افزود: طرح های اقتصادی دولت های هاشمی و خاتمی براساس سیاست ها و توصیه های صندوق جهانی پول بود و به گونه ای اقدام می کردند تا با راضی نگه‌داشتن این صندوق، بتوانند از آن وام دریافت کنند وام هایی که به هیچ عنوان دردی از اقتصاد کشور را حل نمی کند.

**راه فاصله گیری از اقتصاد نفتی و رانتی، هدفمند کردن یارانه هاست

در ادامه این مناظره، "رجبعلی مزروعی" در خصوص طرح هدفمند کردن یارانه ها گفت: یکی از راه‌های اصلاح ساختار ایران و فاصله گیری از اقتصاد نفتی و رانتی، هدفمند کردن یارانه هاست که در برنامه سوم توسعه دولت آن را پیشنهاد کرد تا قیمت حامل های انرژی آزاد شود و دولت بتواند درآمد حاصل از یارانه های انرژی را به اقشار آسیب پذیر بدهد.

وی افزود: این طرح در مجلس پنجم که توسط اصولگرایان اداره می شد، تغییر کرد و افزایش قیمت کالاها و خدمات توسط دستگاه‌ها و شرکت ها به صورت سالانه 10 درصد مجاز اعلام شد و برهمین اساس طرح پیشنهادی دولت خاتمی اجرایی نشد.

نماینده مجلس ششم شورای اسلامی افزود: بحث هدفمند کردن یارانه ها یک بحث جدید نیست بلکه 20 سال پیش در کشور مطرح شده و مجلس ششم آن را تصویب کرد.

وی با اشاره به اینکه در ماده چهارم قانون برنامه چهارم توسعه حذف یارانه ها و هدفمند کردن آنها پیش بینی شده بود، گفت: با روی کار آمدن مجلس هفتم و اداره مجلس توسط اصولگرایان، این ماده نیز به طور کلی از برنامه سوم حذف شد.

وی گفت: در آن سال سیاست افزایش قیمت حامل های انرژی با ارائه طرح تثبت قیمت ها از سوی مجلس متوقف شد و منابع درآمدی که برای توسعه نیروگاه‌ها و صنعت نفت و گاز مصرف می شد، نیز قطع شد و همین امر باعث ایجاد 50 هزار میلیارد ریال بدهی برای دولت شد.

مزروعی مدعی شد: دولت احمدی نژاد هیچ برنامه یا پارادایم اقتصادی ندارد و این در حالی است که دولت های گذشته جهت گیری مشخصی در حوزه اقتصاد داشتند، اما پارادایم دولت فعلی مشخص نیست و معلوم نیست که کشور می خواهد به کدام سمت پیش برود و اهداف مشخصی برای آن تعریف نشده است.

وی گفت: این امر قطعی و طبیعی است که دولتی که برنامه نداشته باشد نمی داند کشور را به کجا خواهد برد.

وی به موضوع کاهش نرخ سودبانکی اشاره کرد و افزود: دکتر احمدی نژاد مدعی است که نرخ سود بانکی در کشور کاهش پیدا کرده، اما واقعیت چیز دیگری است و هیچ کاهشی در نرخ سود بانکی رخ نداده است.

**کارخانه رشت الکتریک به برخی خواص و آقازاده ها واگذار شده است

"عبدالرضا داوری" عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی در ادامه این مناظره و در پاسخ به مزروعی گفت: دولت نهم در حوزه های مختلف از جمله اقتصاد دارای برنامه مشخص و مدونی است و یکی از ایده های بسیار مناسب دولت انجام سفرهای استانی است که با اجرای آن بخشی از مشکلات مردم در نقاط مختلف کشور برطرف می شود.
به گفته وی، این حرکت موجب توزیع مناسب تولید و ثروت در مناطق مختلف کشور شده و به واقع جهشی بزرگ در عرصه محرومیت زدایی از کشور انجام شده است.

این تحلیل‌گر در خصوص مساله توسعه در کشور نیز گفت: عده ای بر مبنای تئوری بقای داروین معتقدند که ایران زمانی حیات دارد و توسعه پیدا می کند که با نظام پیرامون بین الملل خود سازگار باشد.

وی با تاکید بر اینکه باید به سمت تنش زدایی پیش رفت، گفت: بانک جهانی برای همگرا شدن روند توسعه در کشورهای مختلف ایجاد شده و بر همین مبنا اگر نظام سرمایه داری جهانی نشود، این روند از هم پاشیده می شود.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه پیام انقلاب اسلامی باید جهانی شود، گفت: ما بحث تعامل را رد نمی کنیم چون می خواهیم پیام انقلاب را به گوش جهانیان برسانیم.

وی اظهار داشت: انقلاب اسلامی در برابر جهانی شدن نظام سرمایه داری در مسایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مقاومت کرده و می کند چرا که بانک جهانی از اول تاسیس همیشه تحت سیطره آمریکایی‌ها بوده است.
داوری در خصوص ساختار تعدیل اقتصادی که در دوران دولت هاشمی مطرح شد، نیز گفت: کلمه تعدیل اقتصادی در مورد آن طرح اشتباه است و باید به جای آن تطبیق اقتصادی می گفتند که این تغییر لفظ یک اقدام زیرکانه توسط دولت هاشمی بود.

وی افزود: آنها به دنبال تعدیل اقتصادی نبودند بلکه می خواستند خود را با خواسته ها و توصیه های صندوق بین المللی پول و ایده های سرمایه های جهانی منطبق کنند و برهمین اسا س برای جلوگیری از چالش ها و انتقاد اهل فن، واژه تعدیل اقتصادی را جایگزین تطبیق اقتصادی کردند.

این روزنامه‌نگار در ادامه به تشریح فعالیت های دولت های پنجم تا هشتم از سال 68 تا 84 پرداخت و گفت: دولت های هاشمی و خاتمی مانند دو دونده امدادی می خواستند ساختار اقتصادی کشور را اصلاح کنند که در این راستا بحث آزادسازی قیمت ها، حذف یارانه ها و تثبیت دستمزد کارگران را براساس توصیه های بانک جهانی و توسعه جهانی مطرح کردند و در دولت هاشمی در حوزه اقتصادی زمینه سازی برای هماهنگی با توسعه جهانی براساس توصیه های بانک جهانی انجام شد و در دولت خاتمی نیز اصلاح ساختار اجتماعی پیگیری شد.

وی در ادامه به برخی مشکلات در حوزه صنعت در دولت های گذشته اشاره کرد و گفت: اکنون بیش از 230 کارخانه بحران دار در کشور وجود دارد که 91 درصد آنها از سال 79 تا 83 در راستای سیاست خصوصی سازی دولت وقت واگذار شده اند.

وی افزود: در این میان می توان به کارخانه رشت الکتریک اشاره کرد که در راستای خصوصی سازی دولت وقت به برخی خواص و آقازاده ها واگذار شده و هم اکنون نیز بحران دار شده اند.

به گفته وی، طرح دیگر دولت خاتمی پرداخت وام برای ایجاد اشتغال به صورت بنگاه های کوچک و زود بازده بود که نه تنها مشکلی از افراد حل نکرد بلکه فرد بیکار را به بیکار بدهکار مبدل ساخت که خود کارشناسان اقتصادی همسو با دولت نیز در آن موقع به شکست این طرح اعتراف کردند.

این استاد دانشگاه گفت: امروز یکی از مشکلات دولت نهم و دهم انجام کارهای عقب افتاده ای است که از دولت های گذشته باقی مانده است.

**در دولت هاشمی رفاه اجتماعی افزایش پیدا کرد

به گزارش خبرنگار ایرنا، در ادامه این مناظره "رجبعلی مزروعی" گفت: نرخ تورم در سال 84، 4/10 درصد، سال 85 حدود 9/11 درصد، سال 86 نیز 4/18 و سال 87 این رقم براساس اعلام بانک مرکزی به 4/25 درصد رسیده است.
وی گفت: با کاهش نرخ سود بانکی در سه سال گذشته، نرخ تورم افزایش یافته است و اکنون نرخ سود بانکی موثر در کشور 29 درصد است اما در سال 84 این رقم 16 درصد بوده است.

وی گفت: در دولت هاشمی با همه اشکالاتی که در روند بهبود توزیع درآمد وجود داشت، رفاه اجتماعی افزایش پیدا کرد ولی در دولت احمدی نژاد با وجود بهترین شرایط برای انجام کار، اقدامی اساسی در این زمینه صورت نگرفته است.

مزروعی افزود: در دولت هاشمی و خاتمی مجلس و دولت با هم همسو نبودند حال آنکه در دولت احمدی نژاد این دو نهاد با هم همسو هستند، پس چرا باید این مشکلات وجود داشته باشد.

وی درآمد ارزی هشت سال دولت هاشمی را 126 میلیارد دلار، دولت هشت ساله خاتمی را 157 میلیارد دلار عنوان کرد و افزود: درآمد ارزی دوره چهار ساله دولت نهم 280 میلیارد دلار است و با این اوصاف درآمد ارزی دولت احمدی نژاد قابل مقایسه با درآمد ارزی دولت های خاتمی و هاشمی نیست.

این روزنامه‌نگار متوسط نرخ تورم در دولت خاتمی را 5/14 درصد و نرخ بیکاری در سال 83 را 3/12 درصد عنوان کرد و گفت: اکنون نرخ تورم در دولت احمدی نژاد 9/15 درصد و نرخ بیکاری تا پایان سال 87 نیز 5/12 درصد اعلام شده است و مشاهده می شود که نرخ تورم و بیکاری در کشور نیز افزایش یافته است.

مزروعی افزود: از نظر مقایسه عملکرد کشور با دیگر کشورهای منطقه نیز می توان مشاهده کرد که کشور ایران در سال 2007 دارای بالاترین نرخ تورم بوده است.

**میراث خاتمی برای احمدی نژاد بیش از سه میلیون بیکار بود

"عبدالرضا داوری" در ادامه این مناظره گفت: دولت دکتر احمدی نژاد را دولتی غیرکارشناسی می نامند و این در حالی است که پس از دولت بازرگان، احمدی نژاد اولین رییس جمهوری است که استاد دانشگاه بوده است.

وی افزود: دولت نهم با انجام کار کارشناسی دقیق نسبت به اجرای طرح ها اقدام می کند و منصفانه نیست که بگوییم دولت احمدی نژاد بی برنامه است و پاردایم اقتصادی ندارد، امروز طرح های اقتصادی دولت به صورت پروژه ای و بسیار دقیق انجام می شود.

وی اظهار داشت: با توجه به اینکه 53 درصد سرمایه بانک ها حساب های قرض الحسنه و پس انداز مردم هستند، از این طریق می توان تا هشت درصد سود بانکی را کاهش داد، اما بانک ها نسبت به این مهم مقاومت می کنند.
این کارشناس مسایل اقتصادی، ساختار بانکی ایران را بیمار دانست و گفت: مهمترین برنامه دولت نهم و دهم تغییر ساختار بانکی است و نه کاهش نرخ سود بانکی.

وی کاهش نرخ سود بانکی را ایده مدرن دولت برای افزایش تولید دانست و گفت: درست است که تورم افزایش پیدا کرده، اما دکتر احمدی نژاد زمان تصدی در پست ریاست جمهوری با یک لشکر سه میلیون و 300 هزار نفری بیکار به عنوان میراث دولت خاتمی مواجه شد.
این تحلیل‌گر با بیان اینکه دولت احمدی نژاد بیکاری را کنترل کرده است، گفت: در تابستان 87 با سرمایه گذاری های دولت در سال های 86 و 87، نرخ بیکاری در کشور به زیر 10 درصد کاهش پیدا کرد.

وی، استراتژی دولت را رفع بیکاری عنوان کرد و گفت: رفع بیکاری تورم زا است و نمی توان همزمان اشتغال و تورم را با هم کنترل کرد.

داوری اضافه کرد: 10 درصد تورم ایران مربوط به ساختار نفتی غلط ایران است.

عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی در خصوص همسو بودن دولت با مجلس نیز گفت: اکنون بسیاری از نمایندگان مجلس از جمله باهنر و توکلی با دولت همسو نیستند و نمی دانم دوستان بر چه اساسی دم از همسو نبودن دستگاه های مسئول در زمان خاتمی و همسو بودن همه دستگاه‌ها در دولت فعلی می زنند.

به گفته داوری، مجلس هشتم تا اسفند 87 بیش از یک هزار و 700 تذکر به دولت احمدی نژاد داده و این در حالی است که دولت خاتمی از مجلس پنجم، ششم و هفتم در طول هشت سال فعالیت معادل این میزان تذکر را دریافت کرده است.

این روزنامه‌نگار با بیان اینکه هر تذکر به طور متوسط 15 ساعت وقت دستگاه اجرایی را می گیرد، گفت: کاری که مجلس هشتم در حوزه تذکر، برخورد با وزرا، رای اعتماد و سئوال از وزیران با دولت احمدی نژاد انجام داد، بی سابقه بوده است.

وی، در ادامه به 222 میلیارد ریال درآمد چهار سال دولت نهم اشاره کرد و گفت: 150 میلیارد ریال از این درآمد صرف بودجه سالانه کشور شده و مابقی برای شفاف سازی قیمت سوخت هزینه شده است.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: درآمد دولت نهم چندین برابر دولت های گذشته بوده اما سرمایه گذاری دولت نهم در حوزه مختلف برای رونق اقتصاد و تولید به مراتب بیشتر از دولت های قبل بوده است.

**نرخ رشد سرمایه گذاری باید در برنامه چهارم توسعه به 2/12 درصد برسد

"رجبعلی مزروعی" عضو جبهه مشارکت نیز درادامه مناظره با بیان اینکه در اقتصاد شاخص هایی وجود دارد که یکی از این شاخص ها نرخ رشد سرمایه گذاری است، گفت: این شاخص می بایست در برنامه چهارم توسعه کشور به 2/12 درصد برسد، اما تا پایان سال 87 به 9 درصد رسیده این در حالی است که متوسط این شاخص در دولت خاتمی 3/11 درصد بوده است.

وی نرخ رشد اقتصادی در کشور تا پایان سال 87 را 7/2 درصد عنوان کرد و گفت: در 20 سال اخیر این نرخ نیز به پایین ترین حد خود رسیده و پیش بینی می شود امسال یک درصد و سال آینده نیز این رقم به صفر برسد.

این روزنامه‌نگار گفت: اقتصاد کشور وارد یک حالت رکود و تورم شده و عملکرد دولت به هیچ عنوان قابل دفاع نیست.

**دولت‌های هاشمی و خاتمی نتوانستند یارانه‌ها را هدفمند کنند

در ادامه این مناظره "عبدالرضا داوری" گفت: طرح تحول اقتصادی کشور در قالب قانون هدفمند کردن یارانه یک حرکت جامع در راستای ایجاد تحول و دگرگونی در ساختار اقتصادی کشور است.

وی تصریح کرد: اینکه برخی این طرح را مختص به هدفمند کردن یارانه ها می دانند درست نیست چرا که طرح تحول اقتصادی شامل اصلاح نظام بانکی، مالیاتی، گمرکی، توزیع کالا و خدمات، ارزش گذاری پول ملی، بهره وری و نظام یارانه ها است.

این استاد دانشگاه اظهار داشت: اقدام دولت نهم در تهیه طرح هدفمند کردن یارانه ها حرکتی شجاعانه در راستای جراحی بزرگ اقتصاد کشور بود که دولت های گذشته نتوانستند زمینه اجرای این طرح بزرگ را فراهم کنند.

به گفته وی، دولت های هاشمی و خاتمی بارها اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها را مطرح کردند اما هیچگاه نتوانستد در خصوص اجرای آن اقدام کنند به نحوی که خاتمی گفت: اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها آرزوی من بود.

داوری اظهار داشت: امروز این طرح مهم اقتصادی در راستای جراحی بزرگ اقتصاد بیمار کشور به همت و تلاش دولت مردمی دکتر احمدی نژاد تدوین و اجرایی شده که باید همگان برای اجرای آن تلاش و کوشش کنند.

**دولت‌های گذشته از ترس، طرح هدفمندکردن یارانه ها را اجرا نکردند

"رجبعلی مزروعی" عضو هیات مرکزی جبهه مشارکت نیز دراین خصوص گفت: دولت های گذشته از ترس تبعات سیاسی و اجتماعی طرح هدفمند کردن یارانه ها، از اقدام در خصوص اجرایی شدن این طرح خودداری کردند.

وی افزود: طرح هدفمند کردن یارانه ها به این دلیل اجرا نشد که پیامدها و چالش هایی را برای دولت های وقت در پی داشت که همین امر قدرت اجرا را از دولت های گذشته سلب کرد.

مزروعی اظهار داشت: دولت های گذشته به دلیل اینکه یک بحث پرچالش بود این طرح را اجرایی نکرده اند.
منبع ما : http://www.rajanews.com/detail.asp?id=45520

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در یکشنبه 88/12/9 و ساعت 10:23 صبح | نظرات دیگران()

شبکه ایران: مناظره پنجشنبه شب عبدالرضا داوری، عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی و محمدباقر نوبخت، نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی، بار دیگر منجر به افشای موضوعات تامل برانگیزی درباره اقدامات دولت های گذشته شد.

گرچه انتقادات داوری از برنامه نویسی و عملکرد اقتصادی دولت آقای هاشمی رفسنجانی محور اصلی برنامه "رو به فردا" بود اما روشنگری او درباره یکی از اهداف دولت دوم محمد خاتمی در چهارم توسعه، مخاطبان این مناظره را به تعجب واداشت.

عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی در این باره گفت که در برنامه چهارم توسعه یا دومین برنامه دولت اصلاحات در سال 82 عنوان شده که سالیانه 20 درصد بودجه نظامی را کاهش دهیم و به جای آن عضو پیام منطقه‌ای یا عضوپیمان نظامی بین‌المللی شویم. البته آنجا رویشان نشد بنویسند پیمان ناتو، در حالی که منظورشان همان ناتو بود، کاری که دنبال می‌کردند به ناتو می‌رسید."

سازمان آتلانتیک شمالی(ناتو) پیمانی نظامی و امنیتی و متشکل از 28 عضو اروپایی و آمریکایی است که به گفته کارشناسان تحت نفوذ شدید آمریکا قرار دارد و در جهت تامین منافع این کشور حرکت می کند؛ چنانچه حضور آن در عراق و افغانستان هم در همین راستا بوده است.

استدلال دولت خاتمی
سخنان داوری، گرچه با واکنش آقای نوبخت و سپس حامیان آقای خاتمی همراه شد اما آنان نتوانستند مانع از اثبات این گفته ها شوند چرا که داوری در همان مناظره نشانی اسناد موردنظر را هم اعلام کرد.

با این حال در ادامه برخی شبهه پراکنی ها، عبدالرضا داوری در گفت و گو با شبکه ایران به تشریح نحوه تلاش دولت اصلاحات برای ادغام در ساختارهای نظامی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و نظامی بین المللی پرداخت.
او با اشاره به مبانی نظری برنامه چهارم توسعه گفت: "دولت آقای خاتمی استدلال می کردند که برای حفظ امنیت به جای اینکه بیاییم بر یک امنیت درون زا و بر ساختارهای نظامی و مردمی خود همچون سپاه تکیه کنیم، امنیت خود را به روندهای امنیتی بین المللی بسپاریم و حتی در این راستا پیشنهاد دادند که بودجه نظامی را کم کنیم و به جای آن عضو پیمان های بین المللی شویم."

شاید "جمع آوری و خمیر شدن این کتاب" و "متوقف شدن جهت گیری آن" هم، به دلیل افشای این موضوع و ترس از واکنش های مختلف بود.

بخش هایی از اهداف تامل برانگیز دولت خاتمی
داوری در ادامه به صفحه 349 کتاب مبانی نظری برنامه چهارم توسعه اشاره کرد که در آن آمده است: "در قیاس با ترکیه و پاکستان، سپاه و ارتش قدرت نظامی محسوب نمی شوند. مدل جنگ های افغانستان و عراق نشان داد که در ارتش های کلاسیک و نیروهای نظامی متعارف در مقابله با تکنولوژی نوین هیچ گونه کارایی ندارند. ممکن است ارتش و سپاه در مقایسه با کشورهای کوچک جنوب یا برخی کشورهای شمال ایران مطلوب باشد اما در مقایسه با قدرت های بزرگ و همچنین قدرت های منطقه ای قابل اعتنا نیست به دلیل اینکه ایران از اتحادهای کلان به دور است."

در بخش دیگری از این سند، گرچه از سازمان ناتو نامی برده نشده، اما عنوان شده است که "با توجه به حضور آمریکا در منطقه، ایران امکان هیچ اراده مثبتی را ندارد و قدرت ها هرگز امکان دستیابی ایران را به یک سلاح استراتژیک نخواهند داد. ایران کشوری خارج از مدار قدرت است و اگر می خواهد زنده بماند باید به پیمان های امنیتی بپیوندد. سهم ایران در نظام جهانی و حتی روندهای بین المللی به گونه ای است که نمی توان آن را یک قدرت در حال رشد جهانی و حتی منطقه ای نامید با دوری گزیدن از فرایندهای امنیتی جهان برای ایران امکان دستیابی به عوامل قدرت و تاثیرگذاری در نظام جهانی وجود ندارد."

به گفته داوری دولت آقای خاتمی در توجبه این ادعاها، چنین استدلال کرده است که "الحاق ایران به روندهای امنیتی و رژیم های امنیتی می تواند ایران را تبدیل به یک عامل تاثیرگذار کند."

"کاهش هزینه های نظامی به 20 درصد فعلی" از دیگر موضوعاتی است که در کتاب مبانی نظری برنامه چهارم مطرح و در جملاتی عجیب عنوان شده است: "ایران توانسته با اعمال قدرت ایضایی به هژمونی منطقه ای اسراییل و آمریکا زمینه را برای ابراز وجود و تهدید تلفات اما بدون احراز منزلت فراهم کند در مقابل "دو کشور" مذبور توانستند به واسطه این اقدامات به سرعت منزلت منطقه ای و جهانی خود را بهبود بخشند."

البته دولت اصلاحات علاوه بر بعد سیاسی و امنیتی مبانی برنامه چهارم توسعه، در دیگر ابعاد آن از جمله عرصه اقتصادی هم، به طرح موضوعات تامل برانگیزی پرداخت؛ چنانچه فرهاد رهبر، رئیس دانشگاه تهران در مناظره ای که سال 86 با ستاری فر، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی دولت خاتمی داشت، گفت: اگر مستندات قانون برنامه چهارم مبانی درستی داشت و شما به آن اعتقاد دارید، چرا جمع‌آوری کردید.

منبع ما : http://rajanews.com/detail.asp?id=45481

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در شنبه 88/12/8 و ساعت 2:51 عصر | نظرات دیگران()

دکتر مسعود شجاعی زند از اساتید دانشگاه تربیت مدرس
و از اعضای چپ مجاهدین انقلاب اسلامی و نیروهای موسوم به خط امام روز گذشته با
انتشار یادداشتی به شیوه های در پیش گرفته شده از سوی میرحسین موسوی انتقاد
کرد.

به گزارش رجانیوز، شجاعی زند که عضو گروه امت واحده
بوده و در زندان‌های ستمشاهی، مشقت های فراوانی را متحمل شده است، در انتخابات
ریاست جمهوری به جهت خاستگاه سیاسی از حامیان موسوی بود و در جریان انتخابات،
سخنرانی‌های متعددی را در حمایت از وی در مجامع مختلف سیاسی ایراد کرد.

دکتر شجاعی زند که هم اکنون استاد جامعه شناسی
دانشگاه تربیت مدرس است، در اولین هفته های پس از انتخابات و پس از مشاهده رفتار
غیرقانونی و سوال برانگیز موسوی با انتشار نامه‌ای مبانی خط امامی بودن موسوی را به
چالش کشید.

شجاعی زند در آخرین یادداشت خود به انتقاد از مواضع
اخیر میرحسین موسوی پرداخته است. این در حالی است که بسیاری از حامیان انتخاباتی
موسوی همچون سیدرضا اکرمی و مسیح مهاجری نیز از رفتارهای پس از انتخابات موسوی
انتقاد کرده بودند. ظر به اهمیت این یادداشت، متن کامل آن توسط رجانیوز منتشر
می‌شود:

"این که «پی آمد» برخی مواضع و اقدامات به نفع
آمریکا و اسرائیل تمام شود، با آمریکایی و انگلیسی بودن به معنای دقیق و در
کاربردهای خاص آن، تفاوت دارد. حتی «خوش بینی» نسبت به غرب و یا «گرایش» به سوی آن
هم با آنچه مردم از اتصاف آمریکایی یا انگلیسی بودن فلان رجل سیاسی می فهمند به کلی
متفاوت است یا لااقل، منظور اصلی مدعی را به خوبی افاده نمی کند. پس بهتر است از
اصطلاحات مناسب تری که قادر است این انواع قرین را از یکدیگر متمایز سازد، استفاده
شود و یا همان را که قصد شده در عبارات کامل و رساتری بیان کرد تا از بروز سوء
تفاهمات در این باب کاسته شود.

استفاده از عنوان واحد، آنهم با حادترین مضمون برای
معرفی صورت های متنوع و متدرج یک پدیده اولاً موجب ساده سازی واقعیت های پیچیده و
متکثر است و ثانیاً ناخواسته به نفع کسانی عمل می کند که عامل مستقیم بیگانه
نیستند، اما ممکن است بیش از حقوق بگیران رسمی، به سود آنها عمل کنند و در همان
حال، به دلیل فقدان سند قطعی وابستگی، از اتهام آمریکایی بودن هم مبرا بمانند. توجه
شود که اکثر مصادیق مورد نظر و محل اعتنا نیز از همین دسته اخیرند. به نظر می رسد
ارائه تحلیل درست از ماجرای اخیر نیز کمتر به رویکرد امنیتی و کشف و ارائه اسناد
وابستگی و حقوق بگیری نیاز دارد یا لااقل، تمامی ابعاد آن را نمی توان از آن مسیر
تحلیل کرد. به اعتقاد ما مسئله صورتی بسیط و در عین حال، فرایندی غریب و پیچیده
دارد و آن، بروز یک سلسله خطا و لغزش های تاکتیکی است در شرایطی که به دلیل قرار
گرفتن در منظر و مرآی عام، بازگشت و جبران آنها بسی دشوار و پرهزینه گردید و تداوم
و پافشاری بر آن، به تجدیدنظرهای استراتژیک منتهی شد و ممکن است حتی تا ادبار
ایدئولوژیک نیز ادامه پیدا کند.

البته این که چرا یک رجل سیاسی با تمام سابقه و
پختگی، دچار خطاهای تاکتیکی می شود و چرا در کوران پرشتاب حوادث و اجوای ملتهب،
قدرت تشخیص و اراده بازگشت و اصلاح خطاها از او سلب می گردد و چگونه است که درک
فاصله پدید آمده و رو به تزاید از نقطه آغاز و دور افتادن از اغراض و اهداف اولیه
چنین دشوار و ناممکن می شود، خود مسئله دیگری است و نیازمند تأملاتی دیگر که باید
در مجال دیگری بدان پرداخت.

غرض در این موجز، اثبات این واقعیت است که چگونه
مسائلی خرد و تا حدی طبیعی، به دور از انتظار همگان و خصوصاً طرف های درگیر، به
سرعت ابعادی گسترده و پیچیده پیدا کرد و اطراف بیشتر و اغراض دیگری را وارد ماجرا
ساخت و لاجرم مسیر آن عوض شد و عنان را از دست بانیان اولیه آن خارج نمود.

در وضع و صورت طبیعی، این تاکتیک ها هستند که از دل
استراتژی ها بیرون می آیند و آنها نیز نسبتی با ایدئولوژی و آرمان های کلان خویش
دارند. در عین حال می توان شرایطی از بروز آشفتگی در نسبت میان آنها و حتی وارونگی
که به نظر امر غریبی است را در اتفاقات اخیر مشاهده کرد. بدین معنا که گویی تاکتیک
ها و تاکتیسین ها هستند که صحنه گردان حوادثند و روند و سیر راهبردی جریانات را
دیکته می کنند. این را به عینه می توان از انفعال حاکم بر واکنش های تأخیری در
رهبران این جریان و فقدان راهبرد و برنامه عمل روشن و سپردن خویش به دست امواج
سرگردان احراز کرد.

این همان آشفتگی و بلکه وارونگی پدید آمده در نسبت
میان تاکتیک و استراتژی است که می شود به عنوان مدخل و مبنایی بسیط و در عین حال،
مبین در تحلیل ماجرای اخیر بدان تکیه کرد. با اتخاذ همین مبنا می توان به دو تحلیل
کاملاً متفاوت از این وقایع رسید که به نوعی، بازگشت به همان اتصاف نادقیق آمریکایی
بودن به افراد درگیر در ماجرا دارد.

تحلیل نخست با قبول ضمنی میدان داری تاکتیسین ها و
تبعیت استراتژی و استراتژیست ها از روند حوادث، وضعیت را به هیچ رو بیانگر آشفتگی
یا وارونگی در نسبت میان تاکتیک و استراتژی نمی داند؛ بلکه معتقد است که آن مبین
وجود دو استراتژی «پنهان» و «اعلام شده» است. بنابراین نظر، آن تاکتیک هایی که به
ظاهر در تغایر با استراتژی اعلامی قرار می گیرند و به همین دلیل به عنوان خطاهای
تاکتیکی از آنها یاد شده است، انطباق تام و تمامی با استراتژی پنهان ایشان دارد و
بهتر است به جای تحلیل روانشناسانه یا جامعه شناسانه از چرایی و چگونگی
پارادکسیکالی شدن نسبت تاکتیک و استراتژی در این حرکت، سراغ افشای این ترفند و
برملا نمودن مشخصات آن استراتژی پنهان رفت.

تحلیل دوم شاید با خوش بینی و با اتکای بر صورت
ملموس تر واقعیت، بر آن است که لایه اصلی و محوری این جریان را با این پیش فرض
تحلیل نماید که «تصمیم» و «عمل» در برهه های خاص و پرالتهاب و در مسیرهای پرشیب و
لغزنده ای که بیرون جستن از آن، کار هر کسی نیست، دچار خطا و انفعال می گردد و ممکن
است عاملان درگیر و به ظاهر فعال را تا مرحله تجدیدنظرهای استراتژیک با خود به
قهقرا ببرد.

البته ماندن در این وضعیت و تداوم یافتن آن شرایط،
خود موجب تاثرات فزاینده روحی و تحولات معرفتی عمیق تری است که ممکن است از ملاحظات
تحلیلی اولیه بیرون افتد و به مبنا و مدخل دیگری برای تحلیل روندهای پیشرفته آن
نیاز پیدا کند.

خطاهای تاکتیکی جریان معترض:

همچنان که اشارت رفت، یکی از تحلیل های بسیط مبتنی
بر اطلاعات آشکار و سیر استقرایی حوادث، چنین ادعا دارد که هیچیک از طرف های اصلی و
اولیه ماجرا، نقطه و موضعی که اکنون در آن قرار گرفته است را از پیش قصد و پیش بینی
نکرده بود. اوضاع پدیده آمده بیش از هر چیز، نتیجه برهم انباشته و پیامد شاید
ناخواسته مجموعه اشتباهاتی است که به تدریج و بی آن که به جد گرفته شوند و کنترل
گردند، به مرحله تجدیدنظرهای اساسی و اتخاذ مواضع به کلی مغایر با آنچه در آغاز قصد
بود و ادعا می شد، رسیده است. این سلسله خطاها را می توان از تصمیم ناگهانی مهندس
موسوی برای ورود به انتخابات نهم ریاست جمهوری، آغاز کرد:

1- من می آیم: مهندس که لاقل در سه دوره پیش از
این، تقاضای جناح های مختلف را برای آمدن به صحنه انتخابات رد کرده بود، اولین گام
اشتباه خویش را وقتی برداشت که اعلام کرد، می آیم؛ در حالی که شرایط برای پیروزی به
دلیل فعالیت های مردمی رئیس جمهور وقت و از دست دادن امکان طرح شعارهای بالادست،
چندان با او همراه نبود. مجموعه عوامل و شرایط اجتماعی ما نشان داده است که چرخش
های مهم سیاسی معمولا در انتخابات پایان دوره دوم ریاست جمهوری ها رخ می دهد و این
زمینه و ظرفیت در دوره های میانی به مراتب کمتر است.

2. اصلاح طلب اصول گرا: اگر به آمد و شدهای منتهی
به اعلان رسمی آمدن مهندس توجه شود، مشخص است که او اصرار داشت بدین شیوه خود را به
عنوان یک چهره مستقل از جناحین، خصوصا اصلاح طلبان معرفی نماید و این می توانست برگ
برنده او باشد و با اتکا به سابقه خود در دوره امام، توجهات هر چه بیشتری را از سوی
منتقدین هر دو جناح به سوی خویش جلب کند؛ اما او مرتکب خطای دوم خویش گردید و آن
نزدیک شدن و پیوند خوردن و بلکه مستحیل شدن در جریان اصلاحات بود.

3. ائتلاف نامنتظر: اگرچه وجود گرایشات روشنفکرانه
مهندس و داشتن حلقه دوستان قدیمی در بین اصلاح طلبان می توانست نزدیک شدن او را به
جریان اصلاحات تا حدی توجیه کند، اما اعلان صریح و با افتخار نزدیکی به رئیس مجمع
تشخیص مصلحت شاید از مهم ترین خطاهای تاکتیکی او بود و بخشی از محاسبات و انتظارات
ناظران درباره جهت گیری های اقتصادی و فرهنگی او را برهم زد و دورنمای راهبردی حرکت
او را زیر سؤال برد.

4-پیروزی به هر شکل: یکی از آسیب های ذاتی و جدی
دمکراسی و حکومت آرا، سایه انداختن مسئله جلب آراست بر اصول و اهداف کلان تر در
فعالیت های سیاسی- اجتماعی. از خطاهای مهندس، میدان دادن به کسانی بود که تاکتیسین
مبارزات انتخاباتی و جلب آرا بودند و همه چیز را در سایه آن می دیدند و در خدمت آن
قرار می دادند. از همین نقطه بود که عقبه انقلابی، اصولگرایی و آرمانخواهی مهندس در
سایه رنگ ها، به تدریج رنگ باخت. خطاهای بعدی را باید از تکمله های اجتناب ناپذیر
شعار آمدن برای پیروزی دانست.

5- تبریک پیروزی: مهندس که برای اصلاح مسیر اصلاح
طلبان و بازگشت به اصول اصیل انقلاب و امام آمده بود و می توانست آن را به آرمانی
مهم تر از پیروزی در این مرحله از انتخابات بدل کند و دنبال نماید، تحت تاثیر
فضاسازی مهندسین مبارزات انتخاباتی و البته فضای متفاوت این دوره خاص در شهرهای
بزرگ خصوصا تهران، تنها به پیروزی فکر می کرد و چنان از بابت آن مشعوف و مطمئن بود
که هیچ مانع دیگری جز تقلب در انتخابات، آنهم در ابعاد بزرگ او را قانع نمی نمود.
لذا در یک اقدام عجیب و بی نظیر در تاریخ انتخابات ایران و به نحو پیش دستانه،
پیروزی خود را تبریک گفت.

6- ادامه انتخابات در کف خیابان: معلوم نیست که تا
چه حد کارگزاران نظام از متفاوت بودن فضای انتخاباتی این دوره و زمینه های اوج
گرفتن اعتراضات و تبدیل شدن به شورش بلافاصله پس از اعلان نتایج، مطلع بوده و برای
کنترل آن چاره اندیشی کرده بودند و تا چه حد طرف های رقیب را درباره این وضعیت
توجیه نموده و برای پذیرش نتایج و نحوه مواجهه منطقی با آن آماده کرده بودند. با
صرف نظر از عدم آمادگی و عدم درک درست کارگزاران انتخابات از شرایط و با اشاره به
خطاهای تاکتیکی این سوی معادله، باید گفت تصمیمات و اظهارات و اقدامات مهندس و
اطرافیان او در روزهای بلافاصله پس از انتخابات، نشان از عدم درک درست شرایط دارد و
مصداق بارز سپردن خویش به کوران حوادثی است که در کف خیابان می گذرد و قرار است
سرنوشت کار را رقم بزند.

7. فقط ابطال: عجیب است از کسانی که خود سال ها در
مسند بالاترین مسئولیت های سیاسی این نظام بوده اند و در عین حال نمی دانند که
درخواست قاطع ابطال انتخابات، ضربه زدن به اولین قطعه دوبینویی است که قبول و حتی
رد آن قادر است میلیون ها قطعه دیگر این چیدمان ظریف سیاسی را برهم بریزد و نظام را
با دشواری های متعدد مواجه سازد.

از این نقطه به بعد است که سلسله خطاهای تاکتیکی،
تأثیراتشان را بر تجدیدنظرهای استراتژیک نمایان می سازند و مهندس را از کسوت یک
منتقد سیاسی و رقیب انتخاباتی مدافع و بلکه مشفق انقلاب و نظام خارج می کند و به یک
اپوزیسیون افسار گیسخته و روز به روز رادیکال تر بدل می سازد.

این سلسله را می توان با تأمل در فحوا و لحن بیانیه
های معروف مهندس یافت و مجموعه تحولات راهبردی پدید آمده در خط مشی او را آشکارا
نشان داد. مصادیق این تجدیدنظرهای استراتژیک، گاهی از جنس سکوت غیرقابل توجیه و
البته معنادار در قبال اعلام حمایت های خارجی و ضدانقلاب رسمی است و گاه از نوع صحه
گذاری بر تاکتیک های سوخته انقلابات مخملی و گاهی هم شبیه سازی کاریکاتوریک شیوه
های اصیل و بدیع انقلاب57.

ادامه این روند نه قادر است مهندس را به سطح یک طرف
جدی در معادلات سیاسی آینده و جلودار جناحی قدرتمند در جناح بندی درونی نظام بدل
کند و نه به او امکان و توانی بیش از انواع معاندین خارجی و داخلی انقلاب و نظام
عطا می کند و نه می تواند منشأ تحولات مهمی در ساحت داخلی کشور گردد. برای این
حرکت، هیچ دستاوردی جز به انفعال کشاندن جمع کثیری از نخبگان که سرمایه عمومی این
کشور هستند و تیره و تار کردن فضای نقد سازنده و مشفقانه که بسی بدان نیاز داریم و
تخریب روند ضروری و دائمی اصلاح و تغییر و البته زبان باز کردن دشمنان دیرین، نمی
توان پیش بینی کرد و برای مهندس هم در بهترین حالت، سرنوشتی جز بازگشت مجدد به
دوران انزوا و قهری طولانی تر در پی ندارد."

حرمت‌شکنی روز عاشورا و پس از آن حماسه 9 دی آنچنان
حجت را برهمه تمام کرد که اگرچه موسوی در بیانیه خود تلاش کرد از رفتار ضددینی و
ضدانسانی افرادی که به بهانه طرفداری از او در روز عاشورا حرمت‌شکنی کرده بودند،
قبح‌زدایی کند و آنان را مردم خداجوی بنامد، اما در همان بیانیه نیز با نوعی
عقب‌نشینی، دولت را به رسمیت پذیرفت، تا به‌تدریج ولو در ظاهر، خرج خود را از جریان
ضددینی که عملاً به صحنه‌گردان حامیانش تبدیل شده‌اند، جدا کند.

به گزارش رجانیوز، ماجرا اما آنجا سخت‌تر شد که دو
روز پس از بیانیه موسوی، پنج تن از افرادی که در سابقه خود یا انکار الهی بودن قرآن
و وجود مقدس امام زمان(عج) را داشتند یا خدشه در عصمت ائمه(ع) و گرایش‌های شبه
وهابی و یا عملکردی با برونداد ضددینی و اباحی‌گرانه در حوزه فرهنگ، به جانبداری از
موسوی به میدان آمدند تا سکوتی را که در اثر بهت از حرمت‌شکنی روز عاشورا در میان
هواداران او در داخل ایجاد شده بود، با یک دوپینگ خارجی بشکنند و در ضمن با ذکر
عنوان "خواسته‌های بهینه جنبش سبز" و استفاده از این تعبیر که این بیانیه
تکمیل‌کننده بیانیه موسوی است، به او نیز بفهمانند که دیگر وی اجازه ندارد به
تنهایی و سرخود تصمیمی بگیرد و حتی به‌منظور کاستن از فشار افکارعمومی در قبال 7
ماه قانون‌شکنی منجر به فجایع روز عاشورا، عقب‌نشینی نیم‌بند و تلویحی داشته
باشد.

با این حال، چنبره حلقه ضددینی بر جریانی که تمایل
دارد همچنان خود را به‌عنوان یک جنبش اعتراضی داخلی معرفی کند، محدود به بیانیه
پنج‌نفره سروش، کدیور، گنجی، بازرگان و مهاجرانی نماند، بلکه روز شنبه 26 دی‌ماه،
بیانیه 15 بندی با عنوان "پشتیبانان سکولار جنبش سبز ایران" منتشر شد.

نویسندگان این بیانیه در همان بند اول، تکلیف را
یک‌سره کرده و به سبک گنجی و سروش، باورهای دینی و شیعی مردم ایران را مورد حمله
قرار دادند: «به‌نظر ما، مشکل اصلى و تاریخى ملت ایران تحمل رنج مدام ناشى از
سلطه‌ى انواع تبعیض ها بوده است. ما ایرانیان همواره از تبعیض در مورد عقاید،
مذاهب، ادیان، جنسیت، قومیت، زبان، ارزش هاى فرهنگى، و فرصت هاى اجتماعى خود رنج
برده ایم و این امر به خصوص بخاطر اعلام «مذهب رسمى» در قانون مشروطه و نیز در سه
دهه حکومت گروه روحانیون فرقه‌ى تشیع امامى بر کشورمان، بشدت افزایش یافته
است.»

در عین حال، چهره‌های اصلی بانی تنظیم و جمع‌آوری
امضا برای این بیانیه نیز از گرایش‌های آشکار ضداسلامی برخوردار هستند. به‌طوری که
در این زمینه رادیو فردا رسانه وابسته به سیا، در اولین گام به سراغ اسماعیل نوری
علا رفت.

نوری علا از نویسندگان سایت‌های ضدانقلاب است که در
اغلب نوشته‌های وی تقابل میان اسلامیت و ایرانیت محور اصلی بحث است و وی، مقالات
متعددی در زمینه دشمنی اسلام با ایران منتشر کرده است.

نوری علا ضدانقلاب خارج‌نشین نیز به‌تازگی و در خلأ
کنار کشیدن صوری یا واقعی بسیاری از همراهان داخلی جریان فتنه از بعد از حرمت‌شکنی
عاشورا به یکی از صحنه‌گردانان این جریان که اکنون کاملاً به یک جریان ضددینی تغییر
ماهیت داده، تبدیل شده است.

وی در مصاحبه با رادیو فردا می‌گوید:

از وقتی انتشار بیانیه‌های مختلف جبهه‌های اصلاح
طلبان آغاز شد، از داخل و خارج از ایران مرتب با امضاءکنندگان این بیانیه تماس
گرفته شده و حتی حکومت هم منکر این نیست که بخش وسیعی از جنبش سبز معتقد به جدایی
حکومت از دین هستند. ولی چرا این عده صدایی ندارند و هر بیانیه صادر شده یا حرفی
زده می شود، فقط از جانب مذهبی ها و کسانی است که می خواهند جمهوری اسلامی بماند.
پس صدای دیگران کجاست؟

این مسئله موجب شد عده ای به فکر بیفتیم و این
بیانیه را منتشر کنیم به این عنوان که در داخل جنبش سبز یک بخش عظیمی سکولار و
خواهان جدایی حکومت از دین هستند. اعلام موجودیت ما به این معنی است که هم بگوییم
جنبش سبز دارای یک بخش سکولار است و هم این که عده زیادی از روشنفکران ایران از این
قضیه پشتیبانی می‌کنند و از تریبون‌هایی که در خارج از کشور دراختیار دارند برای
توضیح خواست‌های جمعیت سکولار جنبش سبز استفاده می‌کنند که البته با آغاز به کار
این سایت بر تعدادشان افزوده خواهد شد.

اول این که ما حکومتی می‌خواهیم که هیچ مذهب و دینی
اعم از اسلام یا مسیحیت و غیره در آن دخالت نداشته باشد. چون هر مذهبی وارد حکومت
شود، حکومت را وادار می‌کند ارزش‌ها و خواست‌های خود را بر تمام مردم ایران تحمیل
کند، اما ما معتقدیم حکومت ایران باید در خدمت همه مردم باشد اعم از مذهبی، بی دین،
مسیحی، یهودی یا بهایی.

ما می‌خواهیم آن چیزی که عامل اصلی تبعیض در جامعه
است کنار گذاشته شود و بر این اعتقاد هستیم که حکومت‌های مذهبی و مکتبی منشا انواع
تبعیض‌ها در جامعه هستند.

وی در پاسخ به اینکه آیا می‌خواهید بخش سکولار جنبش
سبز را به‌وجود آورید، می‌گوید: این بخش وجود دارد و ما نمی‌خواهیم چیز جدیدی را به
وجود آوریم بلکه می‌خواهیم به آن صدا دهیم و حلقومی باشیم برای حرف زدن در کنار
دیگران. مسئله این است که سکولارها مرکزیتی داشته باشند، مسایل سکولاریسم مورد بحث
قرار گیرد و راهکارهای مختلف عملی مورد بررسی قرار گیرد. به نظر من در هر شهر یا
کشوری سکولارها باید گردهم آیند و مشخص کنند چه می‌خواهند و سپس استراتژی لازم را
برای رسیدن به خواست‌های خود تعیین کنند.

صادق زیباکلام و عبدالرضا داوری در برنامه زنده
رادیویی دیدگاه مناظره خواهند کرد.

به گزارش ایرنا ، برنامه زنده دیدگاه کاری از گروه
رویدادها و تحلیل بین الملل شبکه جهانی صدای آشنا قصد دارد این هفته در یک برنامه
مناظره سیاسی با حضور صادق زیبا کلام استاد دانشگاه تهران و تحلیلگر مسایل سیاسی و
عبدالرضا داوری عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی به بررسی "علل ناآرامی های پس از
انتخابات دهم؛ فرصت ها و چالش ها" بپردازد.

علی علیزاده کیاپی سردبیر گروه رویدادها و تحلیل
بین الملل شبکه جهانی صدای آشنا در گفت و گو با خبرنگار گروه سیاسی ایرنا ضمن بیان
این مطلب گفت: برگزاری مناظره های سیاسی باید به دور از هر گونه اغراض سیاسی و تنها
برای رسیدن به گفتمان حقیقی و نقد پذیری در جامعه باشد.

علیزاده کیاپی تصریح کرد: ما همواره با عنوان یک
بازی برد – برد به مناظره نگاه می کنیم که در نهایت نتایج آن به نفع کشور و نظام
مقدس جمهوری اسلامی خواهد بود.

سردبیر و نویسنده برنامه دیدگاه با تاکید بر اینکه
یکی از نکات مهم برگزاری چنین مناظره هایی در صدا و سیما تعطیلی بساط شبکه های غربی
خواهد بود افزود؛ باید فضای نقد و مناظره در جامعه و همچنین گفتمان حقیقی به دور از
هر گونه اغراض سیاسی و برخوردهای سلیقه ای برای جریان های فکری ایجاد شود.

برنامه زنده دیدگاه، دوشنبه ها ساعت 20:30 به وقت
تهران برابر با ساعت 16:00 به وقت گرینویچ از کانال (اروپا) شبکه جهانی صدای آشنا
از ماهواره هات برد 8، فرکانس 12437، سیمبل ریت 27500 پلاریته افقی آشنا پخش می
شود.
نشانی سایت: www.SedayeAshna.ir

منبع : http://www.rajanews.com

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در دوشنبه 88/10/28 و ساعت 5:56 عصر | نظرات دیگران()