به گزارش فارس، این روزنامه روسزبان در مقدمه گفتگوی تفصیلی خود با علیاکبر صالحی نوشت: روسای جمهور قدرت‌های بزرگ امروز در نشست واشنگتن در خصوص امنیت هسته‌ای و از جمله برنامه هسته‌ای ایران و کره شمالی مذاکره می‌کنند. "باراک اوباما "، رئیس‌جمهور آمریکا، قبلا اعلام کرده است که این دو کشور نمی‌توانند خود را در امنیت احساس کنند. دکترین جدید نظامی آمریکا حمله هسته‌ای به این دو کشور را خارج از امکان نمی‌داند. "دمیتری میدویدیف "، رئیس‌جمهور روسیه، نیز شب گذشته اظهار داشت، می‌توان علیه ایران تحریم‌های جدیدی اعمال کرد ولی گمان نمی‌رود این تحریم‌ها تاثیری در همکاری‌های متقابل در زمینه انرژی داشته باشد و در مجموع تحریم‌ها نباید آزار دهنده باشند بلکه باید عاقلانه اتخاذ شوند.
ورمیا نوواستی: در شورای امنیت سازمان ملل متحد صحبت از تحریم‌های بین‌المللی جدید و بسیار شدیدتر علیه ایران است. این تحریم‌ها چه تاثیری بر کشور شما خواهد داشت؟
علیاکبر صالحی: البته ما اعمال تحریم علیه دولت خود را تحسین نمی‌کنیم. این گونه اقدامات می‌تواند برای مردم هر کشوری مشکل ایجاد کند. اما ما دیگر عادت کرده‌ایم، 31 سال است که کشور ما در شرایط تحریم قرار دارد. (تحریم‌های یکطرفه آمریکا که پس از انقلاب اسلامی ایران که در سال 1979 آغاز شد.) گاهی تحریم‌های اعمال شده علیه ما شدیدتر بوده و گاهی ضعیف‌تر. با وجود این چنین محدودیت‌هایی نا مطبوع است. و اکنون ما می‌خواهیم که اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد با نیک‌اندیشی اجازه اعمال تحریم‌های جدید را ندهند. زیرا تحریم‌ها نه تنها برای ملت ایران، بلکه در نهایت برای خود این کشورها نیز مشکل ایجاد می‌کند. این یک بازی دو طرفه است.
ورمیا نوواستی: شما چه تدابیری در نظر دارید؟
علیاکبر صالحی: مسائل بسیاری در ارتباط با همکاری‌های اقتصادی، تجاری، نفتی و تاثیرات سیاسی ایران در منطقه و در همه کشورهای جهان اسلام. این تاثیرات گسترده است. تجاوز علیه ایران از سوی غرب و کسانی که با آنها شریک شوند، دشمنی با کل مسلمانان است که ما آن را تشریح خواهیم کرد.
ورمیا نوواستی: اما در میان کشورهای مسلمان کشوری چون عربستان سعودی وجود دارد که روابط خوبی با غرب دارد...
علیاکبر صالحی: ما قبل از هر چیز ملت‌ها را در نظر می‌گیریم. به هنگام سفر به این کشورها و دیدار با مردم، گوش کنید مردم چه می‌گویند. درباره ایران از آنها سوال کنید. گاهی اوقات تفاوت‌های بسیاری بین اقدامات دولت‌ها و آنچه که مردم فکر می‌کنند وجود دارد. در خصوص مسئله فلسطین، دولت‌های اسلامی عربی هستند که وظایف خود را برای حل این مسئله انجام نمی‌دهند. ولی مگر این بدان معنی است که مردم در این کشورها از چنین موضعی حمایت می‌کنند؟ البته چنین نیست.
ورمیا نوواستی: تلقی شما از ابراز نگرانی برخی همسایگان عربی ایران از جمله کویت در رابطه با برنامه هسته‌ای ایران چیست؟
علیاکبر صالحی: ساخت نیروگاه اتمی در بوشهر اکنون پایان یافته است. امنیت کار رآکتور آنجا را متخصصان روسی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تامین می‌کنند. اگر کشوی چون کویت نگران این مسئله است، از آژانس سوال کند که آیا این نیروگاه امنیت دارد یا خیر. علاوه بر آن، هم کویت، هم بحرین و هم امارات قصد دارند نیروگاه اتمی برای خود بسازند. پس ما هم حق داریم این مسئله را مطرح کنیم. ولی ما این کار را نمی‌کنیم. زیرا ما معتقدیم، ساخت چنین نیروگاه‌هایی بر اساس استانداردهای بین‌المللی و تحت کنترل بین‌المللی قرار دارد. این نگرانی‌ها دلایل سیاسی داشته و به هیچ وجه فنی نیست.
ورمیا نوواستی: آنها به دلیل وجود نیروگاه نگران نیستند، بلکه به دلیل خطر حمله نظامی به تاسیسات اتمی ایران از سوی آمریکا و اسرائیل نگرانند. اگر آنها به ایران حمله کنند مواد اتمی ممکن است به آبها و دیگر منابع سرایت کنند...
علیاکبر صالحی: پس بگذارید این دولت‌های نگران بین ما و کسانی که این طرح‌ها را مطرح می‌کنند بپاخیزند. بگذارید از آنها ممانعت بعمل آورند.
ورمیا نوواستی: شما از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نام بردید. آژانس اظهار می‌دارد که ایرانیها هنوز به همه سوال‌ها درباره جزئیات برنامه هسته‌ای خود پاسخ نداده‌اند و هنوز روشن نیست که آیا آنها تنها اهداف صلح‌آمیز دارند. چرا شما در دادن همه پاسخ‌ها عجله نمی‌کنید؟
علیاکبر صالحی: در این رابطه مسئله درباره ماهیت است. بیایید تاریخ پرونده هسته‌ای ایران را بررسی کنیم. طی سال‌های اخیر بارها اتفاق افتاده که آژانس سوالی را از ما بپرسد و سپس اعتراف کند که این سوال‌ها غیر منطقی بوده است. من اسناد مربوط به آژانس را با خود آورده‌ام. چند سال پیش، در ابتدای تشنج اوضاع درباره پرونده هسته‌ای ما، آژانس اعلام کرد که ایران احتمالا قادر است اورانیوم را تا بالای 30 درصد و حتی 40 درصد غنی‌سازی کند. در آن زمان ما چنین امکانی را نداشتیم. ما توضیح دادیم که آثار ظاهر شده بر روی سانتریفیوژها، کثیفی بجا مانده در نتیجه کار غنی‌سازی اورانیوم در آن کشوری است که این محصولات را به ما تحویل داده است. اما تنها پس از سه سال آژانس اعتراف کرد که این بروز آثار دلایل خارجی داشته‌اند. من بخوبی این را می‌فهمم زیرا در آن زمان سفیر ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بودم.
ورمیا نوواستی: آیا در زمانی که آژانس به اشتباه اعلام کرد شما قادر به غنی‌سازی اورانیوم 30 و حتی 40 درصد هستید، محصولات خود را از پاکستان خریداری می‌کردید؟
علیاکبر صالحی: از پاکستان و یا جای دیگر زیاد مهم نیست. مهم این است که آژانس در گزارش خود نوشت: "آژانس این مسئله را یک سوء تفاهم عمدی نمی‌داند. " و این پس از سه سال نوشته شد! و در همه این سال‌ها به همین دلیل، جنجال‌ها در رسانه‌های اطلاعات جمعی ادامه داشت و افکار عمومی را علیه ما تحریک می‌کرد. ما بلافاصله این را برای اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها توضیح دادیم. و آنها آزمایش‌هایی را روی دستگاه انجام دادند که ما تا آن لحظه حتی یک بار هم با آنها کار نکرده بودیم. این دستگاه در بازار سیاه خریداری شده بود و در آنجا هم همه جزئیات کافی نبود. ما به آنها گفتیم که از کجا و برای چه این اجزاء را خریداری کردیم. آنها اطمینان نکردند و همگی تلاش کردند ما را به فروشنده‌هایی دلبسته کنند که هنوز صداقت آنها در اطلاعاتی که به ما داده بودند مشخص نشده بود. پس از این ماجرا ما مجبور شدیم تصمیم بگیریم خود این محصولات را تولید کنیم. این کار نیاز به زمان داشت، اما اکنون شما می‌بینید که ما به چه موفقیت‌هایی دست پیدا کرده‌ایم. بنابراین آژانس نیز بی گناه نبوده است. تنها به یک مورد از اسناد آنها نگاه کنید. در اینجا صحبت درباره پلوتونیم-210 است. آنها مدتها اطمینان داشتند که ایران از این ماده برای تولید سلاح هسته‌ای استفاده می‌کند. ولی پس از چند سال آژانس اعلام کرد توضیحات ایرانیان راضی کننده بوده و این مسئله از دستور کار خارج شده است. یا پاراگراف بعدی درباره معدن "گچین ". این معدنی اورانیوم در جنوب ایران در منطقه "بندرعباس " است. آنها در این مورد تردید داشتند و حالا بخوانید: "آژانس دیگر این مسئله را قابل بحث نمی‌داند. " مسئله در این است که در ابتدا "سی. ان. ان "، "فاکس نیوز " و دیگر کانال‌های تلویزیونی آمریکایی انتقادات بسیاری از این معدن داشتند و افکار عمومی را تحریک می‌کردند. اما زمانی که مسئله حل شد، هیچ سخنی درباره آن به زبان نمی‌آوردند. این موارد در دیگر مسائل همچون سانتریفیوژها، اسناد اورانیوم فلزی و غیره نیز تکرار می‌شد. آنها تلاش می‌کردند ثابت کنند که ما در حال تولید بمب اتمی هستیم، در حالی که ما این کار را انجام نداده و نمی‌دهیم. تا کی ما باید ثابت کنیم که تنها به دنبال اهداف صلح‌آمیز هستیم؟ چندین بار؟ هزار بار؟ و این سوال مطرح می‌شود: در حقیقت چه کسی صداقت ندارد؟ آنها جنگ را با همسایه ما عراق آغاز کردند تحت این عنوان که در این کشور سلاح‌های کشتار جمعی وجود دارد. صدها هزار نفر از مردم را در آنجا کشتند و سپس گفتند: نه، ما چیزی پیدا نکردیم، در آنجا چنین سلاح‌هایی وجود ندارد. آنها از موضع قدرت و بر اساس قانون جنگل رفتار می‌کنند.
ورمیا نوواستی: چرا ایران بمب اتمی تولید نمی‌کند؟
علیاکبر صالحی: اگر ما واقعا می‌خواستیم بمب تولید کنیم، مگر قصد خود را پنهان می‌کردیم؟ ما یکی از مستقل‌ترین کشورهای جهان را داریم. ما نه به آمریکا، نه به روسیه، نه به چین و یا اروپا وابسته نیستیم. ما می‌توانیم با آرامش از قرارداد عدم گسترش سلاح‌های اتمی خارج شویم و آزادانه اعلام کنیم که اکنون بمب اتمی می‌سازیم. ولی رهبر ما "آیت‌الله خامنه‌ای " اعلام کرده است که تولید اینگونه بمب‌ها غیر قانونی و بر خلاف موازین اسلام است. بمب اتمی حرام است. این به استفاده و داشتن این بمب مربوط می‌شود. اگر رهبر ما اینگونه می‌گوید، واقعا شما فکر می‌کنید ما از دستور وی سرپیچی خواهیم کرد؟ یا حتی تصور کنید که ما ناگهان قادر باشیم کلاهک هسته‌ای تولید کنیم. اما این کلاهک قدرت بمب‌هایی را که در تعداد بسیار زیاد در روسیه و آمریکا وجود دارد را نخواهد داشت. و با کدام تفکر ما این بمب‌ها را بسازیم؟ شما واقعا فکر می‌کنید که ما می‌توانیم با روسیه و آمریکا برابری کنیم؟ ما تا صد سال دیگر هم نمی‌توانیم به آنها برسیم. عقل ثابت می‌کند که سلاح هسته‌ای برای ایران آرامش، صلح و امنیت نمی‌آورد. ایران به بمب اتمی نیاز ندارد. ما بر روی ساخت چنین سلاحی کار نمی‌کنیم. همانگونه که ما در تلاش برای ساخت سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی نیز نیستیم. ایران به صورت اتفاقی به عضویت سازمان‌های بی‌شمار بین‌المللی مخالف توسعه این گونه سلاح‌ها و از جمله پیمان عدم گسترش سلاح‌های اتمی در نیامده است.
ورمیا نوواستی: ولی اسرائیل دشمن شماست؟
علیاکبر صالحی: این اسرائیل، ادامه آمریکا است. هرگونه اختلاف بین ایران و اسرائیل، در حقیقت اختلاف بین ایران و آمریکا است. اسرائیل، همانگونه که از ابتدا تاسیس شد، مساحتی حدود 10 هزار کیلومتر مربع دارد. یعنی به اندازه بزرگ‌ترین شهر ایران. اگر حمایت‌های آمریکا از وی نبود، این رژیم طی یک روز نابود می‌شد.
ورمیا نوواستی: شما به اظهارات رهبر انقلاب درباره عدم ساخت بمب اتمی اشاره کردید. از طرفی موضوعی در بین مسلمانان شیعه به نام "تقیه " وجود دارد که به پنهان کردن تفکر واقعی شما در مواقع خاص مربوط می‌شود. آیا در این خصوص شما تقیه نمی‌کنید؟
علیاکبر صالحی: برای ما پنهان کاری دلیل ندارد! به کره شمالی نگاه کنید. آنها خواستند و از "ان. پی. تی " خارج شدند، آنها این حق را داشتند و بمب اتمی ساختند. اما ما از این پیمان خارج نشدیم. ایران از این به بعد نیز عضو این پیمان باقی می‌ماند. ایران به متخصصان بین‌المللی اجازه داد درباره تاسیسات اتمی خود تحقیق کنند. با وجود همه احترامی که برای روس‌ها و دیگر دیپلمات‌ها قائلیم، اما باید منطقی بود! من از جمله آن دولتمردان ایرانی هستم که دائما اهمیت همکاری با روسیه را خاطر نشان کرده و کمک‌های کشور شما را یادآور شده‌ام. همچنین در زمان شوروی، حدود 50 سال پیش، متخصصان شما کارخانه بزرگ ذوب آهن اصفهان را برای ایران ساختند و امروز به یاری خدا، روس‌ها در ماه‌های آتی نخستین نیروگاه اتمی را در ایران براه می‌اندازند. ما احساس خوبی از همکاری با روس‌ها داریم. مسئله در سیاست است، در اینکه ایران مخالف زورگویی غرب و سیاست‌های استعماری وی است. ایران به بالون بین‌المللی افتاده است. اگر ما نرمی نشان داده و به عنوان نمونه، از حمایت فلسطین امتناع کنیم، غرب نیز در همان زمان تغییر کرده و رفتار بهتری با ما خواهد داشت و در آن زمان روسیه نیز می‌خواهد بیشتر با ما همکاری کند. همانگونه که تلاش می‌کند با عربستان سعودی ارتباط داشته باشد. آیا شما واقعا فکر می‌کنید که مسئله افراطی‌گری و تروریسم در قفقاز شمالی در روسیه تنها دلایل داخلی دارد؟ شما اعتقاد دارید که همه این تفکرات از درون روسیه نشات می‌گیرد؟ ولی من معتقدم، این وقایع ریشه در خارج از کشور شما دارند.
ورمیا نوواستی: به عقیده شما کدام دولت‌ها سعی می‌کنند افراطی‌گری را در روسیه گسترش دهند؟
علی اکبر صالحی: ما اکنون از آنها نام نخواهیم برد. بدون گفتن ما هم این در روسیه مشخص است. تنها روس‌ها سعی دارند درباره این موضع با صدای بلند صحبت نکنند زیرا سخن درباره دولت‌هایی است که زیر نفوذ سیاست‌های غرب قرار دارند. اما ایران زیر نفوذ غرب قرار ندارد و روسیه برای خاطر ما نمی‌خواهد با غرب مجادله کند. چند اتفاق دیگر همچون گرجستان و یا اوکراین باید برای روس‌ها رخ دهد تا "بفهمند " دوست شما ایران است، نه غرب؟ به یاد دارید چگونه ناتو تلاش کرد تا شوروی را نابود کند! همه اطراف روسیه در دستان آمریکا است، به جز ایران. ما هرگز مشکلی برای شما ایجاد نکردیم. چرا شما از ایران می‌ترسید، اما از کسانی که تروریسم را به کشور شما صادر کردند نمی‌هراسید؟ ما برای شهروندان روسیه آرزوی سعادت و موفقیت می‌کنیم. ما روسیه را همسایه مهم و یزرگ خود می‌دانیم. اما می‌خواهیم روسیه هم با ما همچون یک همسایه بزرگ رفتار کند و دولت روسیه تصمیمات حساب شده‌تری در رابطه با ما اتخاذ کند. ما به حمایتی خاص نیاز نداریم. حتی نیاز نداریم کورکورانه سیاست آمریکا را دنبال کنیم. کشور ما یک قدرت بزرگ است.
ورمیا نوواستی: روسیه نمی‌خواهد همسایگانش بمب اتمی داشته باشند.
علی اکبر صالحی: ما هم چنین بمبی نمی‌سازیم! ما دیگر باید چه کاری انجام دهیم تا این را ثابت کنیم؟
ورمیا نوواستی: پس چرا شما از معامله با جامعه بین‌المللی در خصوص رآکتور تحقیقاتی تهران امتناع کردید؟ روسیه پیشنهاد داد، هنگامی که سوخت شما تمام می‌شود، برای اجتناب از شک و تردید، خود اورانیوم را غنی نکنید، بلکه اورانیوم با درصد اندک غنی‌سازی را به ما بدهید و به جای آن اورانیوم غنی‌شده با درصد بالا را به عنوان سوخت تحویل بگیرید. چرا شما امتناع کردید؟
علیاکبر صالحی: ما امتناع نکردیم. ما بلافاصله موافقت کردیم و اکنون نیز موافقیم. مسئله تنها در تضمین است. به ما پیشنهاد دادند که 1000 کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده با درصد پایین ما را تا سطح غنی‌سازی 5/3 درصد تحویل بگیرند و سپس صبر کنیم تا همه این حجم اورانیوم تا سطح 20 درصد غنی شود. این سطح از غنی‌سازی برای کار این رآکتور تحقیقاتی و تولید ایزوتوپ‌های دارویی و استفاده در درمان لازم است. تصور کنیم که ما همه این میزان اورانیوم را تحویل دادیم. ولی چه تضمینی وجود دارد که سپس اورانیوم غنی‌شده به ما تحویل داده شود؟ چرا بلافاصله 100 کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده با درصد بالا را در ازای دریافت یک تن اورانیوم غنی‌شده با درصد پایین به ما نمی‌دهند؟ چرا ما باید آنگونه که آنها پیش‌بینی می‌کنند، یک سال صبر کنیم؟
ورمیا نوواستی: بنابراین آقای معاون رئیس‌جمهور، این مسئله اعتماد است؟ شما تردید دارید که روسیه آن حجم از اورانیوم را که قول داده پس از یک سال تحویل ندهد؟
علیاکبر صالحی: آیا شما می‌دانید که اکنون 31 سال است که اورانیوم ما در فرانسه است؟ 50 تن! از زمان شاه تا کنون! پس بگذارید فرانسوی‌ها آن را به ما پس بدهند! و یا آمریکایی‌ها. در سال‌های انقلاب ما 2 میلیون دلار به آنها پرداخت کردیم تا برای همان رآکتور تهران سوخت خریداری کنیم. ولی نتیجه چه شد؟ آنها نه سوخت را برای ما ارسال کردند و نه 2 میلیون دلار را. باور نمی‌کنید؟
ورمیا نوواستی: به نظر می‌سد، سوخت مورد نیاز رآکتور را آرژانتینی‌ها به شما می‌دادند؟
علیاکبر صالحی: تنها در اواخر سال 1980، یعنی یک سال پس از انقلاب، ما درباره خرید سوخت از آرژانتین توافق کردیم. ولی در آن زمان ما هیچ برنامه اتمی دیگری جز رآکتور تحقیقاتی تهران نداشتیم. بنابراین ما چگونه پس از آن به فرانسوی‌ها اطمینان کنیم؟ ما در گذشته تجربه‌ای منفی از ارتباط متقابل با غرب داشته‌ایم. در این معامله احتمالی نه تنها روسیه، بلکه فرانسه و آمریکا نیز حضور دارند. اگر اتفاقی بیافتد، روسیه می‌گوید: ببخشید این تصمیم جامعه بین‌الملل بود. آنها پیشنهاد دادند که روسیه اورانیوم را غنی‌سازی کند و سپس آن را به فرانسه بفرستد. و تنها در آنجا سوخت مخصوص، یعنی سوخت اساسی برای رآکتور، تولید شود. بله، مسئله در عدم وجود اعتماد متقابل است. ولی چرا نباشد؟ چه کسی این اعتماد را از بین برد؟ آنها، نه ما.
ورمیا نوواستی: من اطلاعاتی دارم که سوخت خریداری شده شما در گذشته برای رآکتور تهران تا ماه آوریل یا می سال جاری تمام خواهد شد. یعنی شما باید بلافاصله سوخت جایگزین را تهیه کنید. شما چه اقدامی صورت خواهید داد؟
علیاکبر صالحی: خیر، ذخیره سوخت برای یک یا دو ماه نیست بلکه برای مدت بیشتری کافی است. در هر صورت این سوخت تا زمانی که ما خود بتوانیم اورانیوم را تا سطح مورد نظر که برای کار رآکتور لازم است، غنی‌سازی کنیم، کافی است. اما از شما پنهان نمی‌کنم که ما اندکی میزان تولیدات ایزوتوپ‌های دارویی را کاهش داده‌ایم تا مدت کار رآکتور بیشتر به طول بیانجامد. ما می‌توانیم خود اورانیوم را تا سطح 20 درصد غنی‌سازی کنیم. ما 4 کیلوگرم از این اورانیوم داریم، اما برای هر ماه به 5/1 کیلوگرم نیاز داریم.
ورمیا نوواستی: پس شما قادر هستید اورانیوم را تا سطح بیشتر هم غنی‌سازی کنید؟
علیاکبر صالحی: البته که قادریم. ما می‌توانیم اورانیوم را تا هر سطح مورد نظر غنی‌سازی کنیم. ما فقط احتیاجی به این کار نداریم، اما تکنولوژی آن کاملا موجود است.
ورمیا نوواستی: شما در مجموع چند سانتریفیوژ در کشور دارید و چه مقدار با هم فرق دارند؟
علیاکبر صالحی: خیر، این اطلاعات را به شما نمی‌گویم. تنها بدانید که با هم متفاوتند. من حق ندارم درباره این مسئله صحبت کنم. ولی به یاری خدا، سانتریفیوژها کافی هستند و هر روز هم بیشتر می‌شوند. صحبت درباره سانتریفیوژهای پیشرفته است. حتی امسال این دستگاه‌های جدید فواید بسیاری برای ما خواهند داشت.
ورمیا نوواستی: همه این سانتریفیوژها تولید ایران هستند؟
علیاکبر صالحی: همه بدون استثنا. تنها در اوایل کار، برای انجام کارهای تحقیقاتی، ما تجهیزات خود را از خارج خریداری می‌کریدم.
ورمیا نوواستی: خبرنگاران غربی در حال حاضر مرتبا نام "شهرام امیری "، دانشمند اتمی ایران، را تکرار می‌کنند. وی به کمک سازمان سیا در سال 2009 به آمریکا فرار کرد. آیا شما نگران نیستید که وی به بسیاری از مخالفین شما درباره برنامه هسته‌ای ایران سخن بگوید؟
علیاکبر صالحی: وی به هیچ وجه دانشمند هسته‌ای نیست. تلاش می‌کردند که وی را اینگونه معرفی کنند. بله، وی در یکی از ساختارهای اتمی ما کار می‌کرد، اما تنها کارمند بود. وی به هنگام سفر حج در عربستان سعودی مفقود شد و سپس ما از طریق رسانه‌های خبری دریافتیم که وی در آمریکا بسر می‌برد.
ورمیا نوواستی: چرا ایران اطلاعات مربوط به ساخت سایت جدید غنی‌سازی اورانیوم در "فردو "، در نزدیکی شهر قم، را مخفی کرد؟ رئیس‌جمهور آمریکا در سپتامبر سال 2009 درباره وجود اطلاعاتی در این خصوص سخن گفت تا بر روی "دمیتری میدویدیف "، همتای روس خود که در آن زمان برای شرکت در نشست سازمان ملل متحد در نیویورک بسر می‌برد، تاثیر بخشد. نظر شما در این مورد چیست؟
علیاکبر صالحی: بهتر بود رئیس‌جمهور روسیه این اطلاعات را از سفیر روسیه در تهران بدست می‌آورد نه از رئیس‌جمهور آمریکا، زیرا وی اطلاعات صحیح‌تری نسبت به "باراک اوباما " دارد. توضیح می‌دهم که این کار در چند قشر زمین انجام شد و سوراخ کردن چنین کوهی، کار بسیار دشوار و طولانی مدتی بود. تا دو سال ما حتی فونداسیون را برقرار نکردیم. قبلا در آن مکان انبار اسلحه وجود داشت. سازمان انرژی اتمی ما این ساختمان را از ارتش خریداری کرد. ما چه کاری را مخفیانه انجام دادیم؟ سوراخ کردن کوه را؟ ما چه چیزی را در این باره باید گزارش می‌دادیم و به همه دنیا اعلام می‌کردیم؟ ناظرین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در حال حاضر مرتبا از سایت فردو که ساخت آن به مرحله پایانی رسیده است، دیدن می‌کنند. پس بگذارید برادران ما در روسیه این گزارشات را مطالعه کنند! ما آژانس را زودتر از زمانی که برای اینگونه اقدامات در نظر گرفته شده است، از کار خود با خبر کردیم.
ورمیا نوواستی: نظر شما در این خصوص که ساخت نیروگاه بوشهر توسط متخصصان روسی 15 سال بطول انجامیده است، چیست؟
علیاکبر صالحی: مشاهده می‌کنیم که کار رو به اتمام است. متخصصان روسی فعالانه و با تمام تعهد خود کار می‌کنند. ما امیدواریم که به یاری خدا در ماه‌های نزدیک آتی نیروگاه بوشهر راه‌اندازی شود.
ورمیا نوواستی: تشدید تحریم‌های احتمالی بین‌المللی علیه ایران ممکن است بر طرح‌های مربوط به نیروگاه بوشهر تاثیر بگذارد؟
علیاکبر صالحی: خیر. تحریم‌های بین‌المللی هیچ لطمه‌ای به نیروگاه اتمی بوشهر وارد نمی‌کند. در همه مصوبه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد آمده است که این نیروگاه از چهارچوب عمل تحریم‌ها خارج شده است.
ورمیا نوواستی: به نظر شما دلیل به طول انجامیدن این کار چیست؟ این دلایل فنی هستند یا سیاسی؟
علیاکبر صالحی: من معتقدم این دلایل در حد زیادی فنی هستند و می‌خواهم خاطر نشان کنم که متخصصان روسی به خوبی از عهده این کار برآمدند.
ورمیا نوواستی: ایران قصد دارد نیروگاه‌های اتمی دیگری نیز بسازد؟
علیاکبر صالحی: بله، ما برنامه ساخت 20 نیروگاه دیگر را تصویب کرده‌ایم. اما نه طی 2 یا 3 سال، بلکه طی 20 سال. این تصمیم دولت است که به تصویب مجلس رسیده است.
ورمیا نوواستی: آیا روس‌ها می‌توانند در این طرح‌ها شرکت داشته باشند؟
علیاکبر صالحی: همه اینها پروژه‌های طولانی مدت هستند و همگی پروژه‌های بزرگی نیستند. برای نمونه، ما در نظر داریم نیروگاهی با قدرت تنها 360 مگابایت در منطقه‌ای در نزدیکی شهر اهواز، در جنوب کشور، ایجاد کنیم. در مرحله نخستین طراحی ما از کمک متخصصان سوئیسی استفاده کردیم.
ورمیا نوواستی: به متخصصان روسی نیز مراجعه کرده‌اید؟
علیاکبر صالحی: به روس‌ها مراجعه نکردیم. در هر صورت همه بوشهر در دستان روس‌ها است و آنگونه که از ابتدا در نظر گفته شده بود، در آنجا دو رآکتور وجود خواهد داشت. بوشهر به نوبه خود پروژه عظیمی است. و اگر روس‌ها بخواهند در آنجا بمانند و در آینده هم، در حین دایر بودن نیروگاه کار کنند، قدمشان روی چشم. علاوه بر آن، تکرار می‌کنم، تحریم‌های بین‌المللی هیچ لطمه‌ای بر کار نیروگاه بوشهر وارد نمی‌کند.
ورمیا نوواستی: گویا مسکو از تحریم‌های جدید بین‌المللی علیه ایران حمایت می‌کند. تهران چگونه با این موضع روسیه برخورد می‌کند؟
علیاکبر صالحی: این در خاطر ملت ایران باقی می‌ماند. اما شما موضوعی را مطرح کردید که هنوز مشخص نیست. تنها خداوند از آینده با خبر است. ما می‌خواهیم که روسیه موضعی منطقی اتخاذ کند. ولی پس از آن رهبران شما خود تصمیم خواهند گرفت.
ورمیا نوواستی: شما عملکرد قرارداد درباره عدم گسترش سلاح‌های هسته‌ای را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
علیاکبر صالحی: ما مخالف سلاح هسته‌ای و گسترش آن هستیم. تصادفی نیست که 17 و 18 آوریل در تهران بزرگ‌ترین کنفرانس بین‌المللی تحت عنوان "انرژی اتمی برای همه، سلاح هسته‌ای برای هیچکس " برگزار می‌شود. روسیه نیز به این کنفرانس دعوت شده است. تهران از روند خلع سلاح حمایت می‌کند، ضمنا ما معتقدیم که این امر نه تنها به روسیه و آمریکا، بلکه به دیگر قدرت‌های هسته‌ای نیز باید مربوط شود. ایران به عنوان عضو "ان. پی. تی " این قرارداد را مهم و موثر می‌داند. در حقیقت این قرارداد عدم تعادل نیروهای بین‌المللی به نفع برخی قدرت‌های بزرگ را منعکس می‌کند که نیاز به اصلاح دارد. ولی در مجموع این قرارداد نقش خود را ایفا می‌کند. ناظرین بین‌المللی تاسیسات اتمی در ایران، نشانه عضویت ما در این توافق‌نامه است.
ترجمه: پیمانه اسدی‌پور
انتهای پیام/ت
منبع ما : http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8901250962
نوشته شده توسط گروه خبری روز در چهارشنبه 89/1/25 و ساعت 6:37 عصر | نظرات دیگران()
