جوان:
پس از آنکه اکبر گنجی، یکی از نویسندگان بیانیه پنج نفره (که عطاءالله
مهاجرانی آنان را ابوذرهای موسوی خواند) طی مقالهای هتاکانه در سایت بی
بی سی با امام خمینی (ره) را فاقد صلاحیت برای الگوگیری جنبش سبز وبلکه
انتشار مقالهای تحت عنوان «جنبش سبز در چهارراه دموکراسی»، با ادبیاتی
دیگر به تخطئه امام راحل و همنوایی با اکبر گنجی پرداخت.
وی در این مقاله با تقسیم مطالبات ملت
ایران (به زعم خویش) به چهار نوع جمهوری؛ یعنی جمهوری اسلامی واقعا موجود؛
جمهوری اسلامی با قرائت متعارف و معقول قانون اساسی؛ جمهوری اسلامی منهای
ولایت فقیه و بالاخره جمهوری سکولار مدعی شد: «عبارت اخرای حفظ نظام از
اوجب واجبات است (جمله معروف امام) و ولایت مطلقه فقیه، مصداق استبداد
دینی است.»
کدیور با بیان اینکه صداقت اقتضا میکند
که هر کس مطلوب خود را مشخص کند، اما عقل عملی هم اقتضا میکند که اولا
مطالبات را از مطلوبات جدا کنیم، ثانیا مطلوبات را مرحلهبندی کنیم، به
مطلوبات خود اشاره کرده و آورده است: «در رژیم مطلوب من ولایت فقیه مطلقا
نقشی ندارد (اعم از مطلقه و مقیده، انتصابی و انتخابی، نظارتی و دخالتی).»
این تئورسین جنبش سبز در پایان تقسیم
بندی خود به این نتیجه رسیده است که آنچه میرحسین موسوی در بیانیههای
هفدهگانهاش منتشر کرده مطالبات مرحله اول جنبش سبز ملت ایران است.
کدیور در عین حال مسیر موسوی را با توجه به شرایط و اقتضائات زمانه درست خوانده و وی را رهبر سیاسی مناسبی برای این جنبش دانسته است.
وی همچنین دیدگاههای آیتالله منتظری را
به عنوان رهبر معنوی جنبش سبز «انتخاب پرمایهترین و کمهزینه ترین راه
برای احقاق حقوق ملت ایران» برشمرده است.
1368 و پس از یک دوره چند ساله حمایت وی از گروههای انحرافی و تروریست
نظیر باند مهدی هاشمی از سوی امام خمینی (ره) از قائم مقامی رهبری عزل شد.
http://rajanews.com/detail.asp?id=43354