هفتهنامه آمریکایی طی مقالهای با اشاره به شواهد مختلفی که از غیرطبیعی بودن زلزله اخیر هائیتی خبر میدهند، به بررسی تلاش آمریکا برای تسلط بر منابع نفتی این کشور پرداخته است.
به گزارش فارس، "ویکتور تورن " نویسنده و روزنامهنگار آمریکایی مقاله جدید خود برای هفتهنامه "امریکنفریپرس " را با این سوال آغاز میکند که " آیا شرکتهای نفتی آمریکا، صدها هزار تن از مردم هائیتی را در حالی که مشغول استخراج نفت از چاههای نفتشان بودهاند، به قتل رساندهاند؟ "
بنابراین گزارش، "ازیلی دانتو "، مفسر اجتماعی و وکیل حامی حقوق بشر، معتقد است که شکاف هیدرولیک ناشی از عملکرد دریلها برای جستجوی نفت، موجب بوجود آمدن زمینلرزه 12 ژانویه در هائیتی شده است.
تورن سپس با بیان این مطلب که در حقیقت نفت، عامل اصلی رویدادهای اخیر هائیتی است، مینویسد: فکر میکنید چرا 20 هزار سرباز آمریکایی هماکنون این کشور بیقدرت را اشغال کرده و کنترل میکنند؟
در همین رابطه "دنیل ماتورین "، زمینشناس آمریکایی نیز در 28 ژانویه 2009، اظهار داشت که ذخایر نفتی هائیتی بزرگتر از ذخایر ونزوئلا بوده و به منزله یک استخر در برابر یک لیوان آب است.
گزارش تورن میافزاید: هائیتی 20 برابر بیشتر از ونزوئلا نفت دارد. بطوریکه دنیل و جینت ماتورین، توانستهاند نقشه 20 سایت نفتی این کشور را ترسیم نمایند.
اما نکته عجیب آنکه مرکز زمینلرزه اخیر دقیقا در ناحیهای بوده است که منابع [نفتی] "پورتوپرنس "، پایتخت هائیتی، در آن قرار دارند.
نویسنده کتاب "نقش اسرائیل در 11 سپتامبر " ادامه میدهد: تصور کنید که در یکی از بزرگترین مخازن نفتی نیمکره غربی، هماکنون بیش از یک میلیون نفر کشته و یا بیخانمان شدهاند.
اما "پاستور چاک بلادوین "، گزارشنویس دیگری که در مورد طبیعی بودن زلزله اخیر هائیتی ابراز تردید کرده نیز میگوید: چرا زلزلهای به این شدت، تاثیری بر همسایگان پورتوپرنس نداشت؟ بطوریکه مردم "جمهوری دومینیکن "، در همسایگی هائیتی میگویند در زمان وقوع زمینلرزه بزرگ هائیتی، هیچ لرزشی را احساس نکردهاند.
وی میافزاید: باید اتفاق "معجزهآسا "یی رخ داده باشد که زلزلهای با شدت 7 ریشتر، موجب تولید یک سونامی عظیم نشده است.
در همین حال، دانتو نیز با مشکوک ارزیابی کردن ویرانیهای موضعی، میگوید: پورتوپرنس از سال 1771 تاکنون هیچ زمینلرزهای نداشته است. و چیزی که ما شاهد آن هستیم، شبیه طوفان کاترینا است.
دانتو توضیح میدهد: ببینید که چه تعداد از مردم هیچگاه به محلی که در ابتدا در آن زندگی میکردند، بازنگشتند. شاید کارتلهای نفتی میخواستند تا مردمی که در نزدیکی خط ساحلی که این کارتلها به آن نیاز داشتند، زندگی میکردند، پاکسازی شوند.
این کارشناس تاکید میکند که اگر هائیتی فاقد نفت و مواد معدنی بود، شرکتهای آمریکایی نیز این کشور را رها میکردند و دیگر مردم هائیتی شاهد سرمایهگذاریهای مالی و حضور سربازان نظامی نبودند. و ایالات متحده نیز هیچگاه پنجمین سفارتخانه بزرگ خود را در چنین کشور کوچکی نمیساخت.
تورن در توضیح شرکتهای آمریکایی که دانتو به آنها اشاره کرده بود، مینویسد: این شرکتها از سال 1908 دریافتند که هائیتی مملو از ذخایر نفتی است. بنابراین طی دهههای 50 و 60، دو پیمانکار مختلف شروع به توسعه سایتهای نفتی هائیتی کردند. همچنین پروندههای سازمان جاسوسی آمریکا، سیا، نیز نشان میدهد که "آژانس توسعه بینالملل " آمریکا نیز قراردادهایی را در سال 1962 و در ارتباط با ذخایر احتمالی نفتی هائیتی، مورد تایید قرار داده است.
دانتو در اینباره میگوید: پس از دهههای 60 و 70، شرکتهای آمریکایی بر منابع نفتی هائیتی قفل زده و بهرهبرداری از آنها را متوقف کردند تا زمانی که در قرن 21 ذخایر نفتی خاورمیانه رو به کاهش گذاشتند. این در حالی بود که طی 50 سال اخیر، هائیتی یکی از فقیرترین کشورهای نیمکرده غربی بوده است. و سود ناشی از فروش نفت میتوانست موجب بروز تغییرات وسیعی در زندگی این مردم فقیر شود.
این کارشناس اهل هائیتی همچنین با بیان این مطلب که منابع جنگلی و معدنی هائیتی همواره مورد دستبرد قرار گرفتهاند، میافزاید: نواحی غنی از مواد معدنی هائیتی توسط نیروهای مسلح سازمان ملل پنهان و حصارکشی شده و مردم هائیتی نیز نمیدانند که این سربازان مشغول انجام چه کاری هستند.
دانتو میگوید: آنها (سربازان سازمان ملل) اطراف پورتوپرنس را مسدود و سنگربندی کردهاند و ما نمیدانیم که این سربازان مشغول انجام چه کاری هستند. این فعالیتها نیز پس از کودتای سال 2004 هائیتی آغاز شد که با حمایت و هدایت بوش انجام گرفت و در نتیجه آن مناطقی که به گفته متخصصان، ذخایر نفتی هائیتی در آن قرار دارند، محصور شد.
اما برای درک بهتر وفور منابع نفتی هائیتی باید به نوشتههای دکتر "جورج میشل " در 27 مارس سال 2004 میلادی توجه کرد که گفته بود: "در سال 1975، وقتی که مشغول شنا در آبهای لسکایس بودیم متوجه شدیم که پاهای ما به نوعی نفت سیاه که از کف دریا تراوش میکند، آغشته شده است. "
گزارش امریکنفریپرس با اشاره به این مطلب که یک زمینشناس تصریح کرده که زلزله هفت ریشتری هائیتی، شش مایل پایینتر از جایی که شرکتهای نفتی مشغول حفاری بودهاند، اتفاق افتاده، میافزاید: نکته قابل توجه دیگر این است که بیانیه 15 ژانویه "باب بروین "، نویسنده فناوری نظامی و دبیر پایگاه اینترنتی NextGov.com به این مطلب اشاره کرده بود که یک روز قبل از زمینلرزه هائیتی، "جین دمی " از "آژانس سیستمهای اطلاعاتی دفاعی " از "فرمان جنوبی ایالات متحده " واقع در ایالت "میامی " دیدار کرد و این مکان، جایی بود که نیروهای آمریکایی، چگونگی مواجه با یک زلزله عظیم در هائیتی را تمرین میکردند.
تورن در ادامه گزارش خود مینویسد: با توجه به آنکه هماکنون، ارتش آمریکا کنترل پورتوپرنس را در دست دارد، آیا تلاشهای دولت آمریکا برای بازسازی زیرساختهای هائیتی، حیلهای برای به چنگ آوردن نفت هائیتی است؟
دانتو این سوال را بسیار زیرکانه پاسخ میگوید: اکثر بنادر عمیق و اصلی هائیتی، از زمان تغییر رژیم هائیتی در سال 2004 که با حمایت بوش صورت گرفت، خصوصی شدهاند. بنابراین اگر هماکنون ذخایر نفتی و گازی قابل توجهی در هائیتی وجود داشته باشد، قتل عام آمریکا و اروپا و جنایات آنها علیه مردم هائیتی، هنوز شروع نشده است.