رژیم صهیونیستی که از ژوئن 2007 (خرداد ماه 86) به اعمال محاصره غزه
پرداخته بود سرانجام در 7 دی ماه 1387 در اقدامی ناگهانی حملات گسترده ای
را به غزه آغاز کرد که صدها شهید و زخمی بر جای گذاشت، بسیاری از ناظران
سیاسی و نظامی آن را سنگین ترین حمله رژیم صهیونیستی از جنگ 1967 تا آن
زمان عنوان کرده بودند. هر چند که صهیونیست ها با استفاده از کلیه ادوات و
تجهیزات پیشرفته و برخورداری از حمایت برخی کشورهای عربی و غربی به کشتار
و جنایت در غزه پرداختند، اما سرانجام پس از 22 روز در 29 دی ماه مجبور به
اعلام آتش بس موقت و عقب نشینی از مواضع خود شدند. هر چند که محاصره غزه
تا کنون ادامه یافته است، اما پایان جنگ پس از 22 روز آن هم با اعتراف
صهیونیست ها به شکست امری مهم در تاریخ فلسطین قلمداد می شود. ملت فلسطین
با حمایت از مقاومت با بیش از 1400 شهید و 500 زخمی حماسه ای بزرگ را رقم
زدند که ستایش جهانی و رسوایی بزرگ صهیونیست ها را به همراه داشت. در کنار
دلایل و اهداف آغاز جنگ از سوی صهیونیست ها که به رغم اطمینان دادن آنها
به ترکیه مبنی بر عدم حمله به غزه اجرا شده بود، پیامدها و پس لرزه های
جنگ از اهمیت ویژه ای برخوردار است که بسیاری از آنها اهمیتی کمتر از جنگ
22 روزه غزه ندارد.

1) نکته مهم در جنگ 22 روزه غزه پیروزی مقاومت بر رژیم صهیونیستی با
حمایت های همه جانبه ملت فلسطین بود. 1/5 میلیون فلسطینی از زن و کودک،
پیر و جوان همه و همه در کنار مردان مقاومت به پاسداری از سرزمین و شرافت
انسانی خود پرداختند. این مقاومت و پیروزی آن در شرایطی که سال ها
سازشکاری با شکست و ناکامی مواجه شده بار دیگر اثبات کرد که تنها راه تحقق
آرمان های ملت فلسطین مقاومت و دوری از هرگونه سازشکاری می باشد. پیامد
این امر را می توان در تضعیف جایگاه تشکیلات خودگردان و ابومازن رئیس آن
به عنوان ارکان سازش در میان ملت فلسطین دانست.

این مقاومت سبب شد تا سرانجام صهیونیست ها حتی وادار به پذیرش طرح
آزادسازی اسیران فلسطینی در برابر «شالیت»، سرباز دربند مقاومت شوند در
حالی که تشکیلات خودگردان تاکنون در این عرصه ناموفق بوده است.

2) از دیگر مسائل مطرح پس از جنگ 22 روزه غزه را می توان ارتقای
جایگاه مقاومت و ملت فلسطین در عرصه جهانی دانست. اکنون پس از گذشت یک سال
از جنگ 22 روزه غزه نگرشی جدید در میان ملت ها و حتی سازمان های جهانی در
قبال فلسطین ایجاد شده که برپایی تظاهرات های گسترده و ارسال کمک های
مردمی از سراسر جهان حتی از اروپا برای حمایت از مردم غزه را می توان از
این امر دانست.

3) بحران های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی درکنار شکست نظامی و اطلاعاتی
رژیم صهیونیستی در برابر مقاومت از دیگر مسائل مهم در جنگ 22 روزه غزه
است. این بحران ها چنان گسترده بود که در نهایت دولت اولمرت سقوط کرده و
انتخابات زودهنگام (یک سال قبل از تاریخ مقرر) برگزار و نتانیاهو به عنوان
نخست وزیر انتخاب شد. در عرصه اقتصادی رژیم صهیونیستی میلیون ها دلار کسری
بودجه را در کنار تورم و بیکاری فزاینده در پیش روی دارد. هر چند که
صهیونیست ها با اقدامات افراطی نظیر شهرک سازی های گسترده، تقویت توان
نظامی، حمله به مسجدالاقصی و تلاش برای سیطره بر قدس انجام داده اند، اما
تشدید نارضایتی شهرک نشینان و نیز افزایش کوچ معکوس، این رژیم را با بحران
های شدیدی مواجه کرده به گونه ای که بسیار از ناظران صهیونیستی نیز
فروپاشی این رژیم از درون را در آینده دور از ذهن نمی دانند.

4) تخریب جایگاه جهانی صهیونیست ها و افزایش تلاش های بین المللی برای
محاکمه سران این رژیم به جرم جنایتکار جنگی از دیگر پیامدهای جنگ 22 روزه
است. مهمترین بخش این امر را در گزارش کمیته حقیقت یاب سازمان ملل در مورد
جنگ غزه و جنایات صهیونیست ها ( گزارش گلدستون) می توان دید که در شورای
حقوق بشر سازمان ملل و مجموعه های سازمان ملل تصویب و به شورای امنیت
ارسال شده است. جنگ 22 روزه غزه موجی از اعتراض ها به رژیم صهیونیستی را
به همراه داشت، به گونه ای که اکنون برخی نهادها و دادگاه ها حتی در اروپا
پیگیر اعلام حکم جنایتکاران جنگی برای سران رژیم صهیونیستی و بازداشت آنها
هستند، چنانکه در انگلیس نیز حکم بازداشت «لیونی» وزیر خارجه سابق
صهیونیست ها صادر شد. هر چند این اقدام بعداً لغو شد اما خود سندی بر
دیدگاه منفی جهانی به صهیونیست ها حتی در میان متحدان این رژیم است.
استقبال از تظاهرات های گسترده علیه مقامات رژیم صهیونیستی در بسیاری از
کشورها حتی در اروپا و آمریکا نیز سندی دیگر بر شکست جهانی صهیونیست ها
است که از جمله پیامدهای جنگ 22 روزه غزه است.

5) افشای دروغین بودن ادعای کشورهای غربی مبنی بر دفاع از حقوق بشر و
مقابله با جنایتکاران جهانی، رسوایی کشورهای عربی مدعی حمایت از حقوق ملت
فلسطین، استمرار ناکارآمدی سازمان ملل در اتفاق حقوق ملتها و مقابله با
جنایتکاران از دیگر پیامدهای جنگ 22 روزه غزه می باشد. نکته قابل توجه
آنکه، کشورهای عربی و غربی که در طول جنگ به حمایت پنهانی و آشکار از
صهیونیست ها پرداخته بودند علیرغم وعده های خود برای بازسازی غزه در نشست
شرم الشیخ (12/87/12) که شامل یک میلیارد دلار کشورهای عربی، 900 میلیون
دلار آمریکا و 540 میلیون دلار اروپا بود را محقق نساخته و حتی در ادامه
محاصره غزه شرکت کردند. جالب توجه آنکه سازمان ملل نیز که صرفاً قطعنامه
1860 را صادر کرده بود به جای محکومیت جنایت رژیم صهیونیستی در غزه به
محکوم سازی حملات صهیونیست ها به مراکز این سازمان در غزه بسنده کرده و
حاضر به مجازات رژیم صهیونیستی نشد.

6) از مهمترین مسائل مطرح پس از جنگ 22 روزه غزه که می تواند از عوامل
پیروزی مقاومت باشد، موفقیت فلسطینی ها به جلب توجه افکار عمومی جهان به
تحولات فلسطین به واسطه رسانه ها بوده است. جنگ غزه و تحولات پس از آن
نشان داد که مقاومت در عرصه رسانه یا به عبارتی در جنگ نرم نیز به جایگاه
ویژه ای دست یافته است. این امر در کنار شکست نظامی، شکست اطلاعاتی و
رسانه ای صهیونیست ها را به همراه داشته است که تقویت فعالیت های جهان
اسلام در این عرصه را الزام آور می سازد.
در نهایت می توان گفت که یک سال پس از جنگ غزه هر چند که این منطقه
همچنان در محاصره و بحران انسانی قرار دارد، اما مقاومت ساکنان این سرزمین
سالی پر از شکست را برای دشمنان شان رقم زده است. اکنون بیداری جهانی در
برابر فلسطین و استمرار ناکامی صهیونیست ها را می توان نتیجه مقاومت دانست
که تمام اقشار این سرزمین شامل زن و کودک، پیر و جوان را در برمی گیرد.
مقاومتی که مسلماً در آینده نیز ادامه خواهد داشت چرا که حتی کودکان این
سرزمین نیز به ادامه راه کنونی تأکید و اصرار دارند، چنانکه کودکان غزه در
بیش از دو سال و نیم محاصره غزه و به رغم تمام درد و رنج های متحمل شده
همچنان این شعار را می دهند:« کودکیم اما ایستاده می میریم.»
http://www.irna.ir/View/FullStory/?NewsId=900622