دعوای امارات و عربستان بالا می‌گیرد؛
طمع امارات، این بار به خاک عربستان
پس از این کار اماراتی‌ها، سعودی‌ها نیز اقدامات تند و تنش‌زایی را علیه اماراتی‌ها انجام داده و فشارهای بسیار و پنهان و آشکاری را بر آنان وارد ساختند و حتی برخی از اعضای شورای همکاری، سعی در میانجی‌گری داشته و حتی امیرنشین قطر نیز به امارات سفر کرد، ولی تاکنون این تلاش‌ها به نتیجه نرسیده و بر حجم تنش‌ها افزوده شده است.
با بررسی روند حاکم امارات متحده و سیاست تمامیت‌خواهی این کشور، مشخص می‌شود که این کشور حاشیه خلیج‌فارس، نه تنها با ایران درباره کمک به اراضی ادعا دارد، بلکه در دیگر مرزهای خود با همسایگانش نیز درگیر بوده و حتی گاه به درگیری‌های مرزی و سیاسی نیز منجر شده است.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، اختلافات گسترده میان امارات و همسایه مقتدر و وسیعش بر سر مناطق مرزی، منجر به رقابت‌های شدید و تنش‌زا برای به دست آوردن قدرت و منافع اقتصادی بیشتر در منطقه شده است.
بنا بر این گزارش، اقدام سعودی‌ها در خرداد ماه 88 در انعقاد اجلاس مشورتی سران شورای همکاری و انتخاب ریاض به عنوان مقر بانک مرکزی خلیجی بر خلاف درخواست و توقع امارتی‌ها بوده است. اماراتی‌ها نیز در واکنش به این کار، در تصمیمی اعتراضی، کناره‌گیری خود از پول واحد خلیجی را اعلام نمودند. پس از این کار اماراتی‌ها، سعودی‌ها نیز اقدامات تند و تنش‌زایی را علیه اماراتی‌ها انجام داده و فشارهای بسیار و پنهان و آشکاری را بر آنان وارد ساختند و در این راستا، حتی برخی از اعضای شورای همکاری، سعی در میانجی‌گری داشته و حتی امیرنشین قطر نیز به امارات سفر کرد، ولی تاکنون این تلاش‌ها به نتیجه نرسیده و بر حجم تنش‌ها افزوده شده است.
در این باره باید گفت که تصمیم‌گیری برای توقف رفت‌وآمد اماراتی‌ها به سعودی با کارت هویت ملی از سوی شخص وزیر کشور نایف‌بن عبدالعزیز امضا و ابلاغ شده است. نویسندگان و تحلیگران اماراتی، این کار سعودی‌ها را حرکتی در راستای تضعیف امارات و وارد ساختن فشار بر آن برای اطاعت از دستورهای سعودی و تنبیه آن می‌دانند. یکی از نویسندگان اماراتی از لندن با فرستادن مطلبی به شدت به امیر نایف، وزیر کشور سعودی حمله کرده و او را فردی دانسته که بهترین راه برای برخورد با امارات را بستن راه‌ها می‌داند.
بررسی‌های خبرنگار «تابناک» از ریشه‌های این اختلافات اساسی حاکی است، هرچند امارات و عربستان از سی سال گذشته آغاز شده و تاکنون نیز ادامه داشته، اما در ماه‌‌های اخیر، تنش و رودررویی این دو عضو شورای همکاری خلیج همیشه فارس و افزایش یافته است.
ریشه اختلافات این دو کشور عربی عمدتا به دو محور اصلی بازمی‌‌گردد:
محور نخست، اختلاف بر سر منطقه مرزی «غویفات» و محور دوم اختلاف و درگیری بر سر منطقه «العدید».
الف) اختلاف بر سر منطقه غویفات که منطقه‌ای استراتژیک است و دارای منابع نفتی ذی‌قیمتی بوده و در شمال غرب امارات قرار گرفته و هم‌مرز با قطر است. این منطقه در زمان حیات شیخ زاید توسط عربستان سعودی اشغال شده و اماراتی‌ها پس از آن بارها خواستار بازپس‌گیری این منطقه با دست‌کم بهره‌برداری از منابع نفتی آن شده‌اند که عربستان این موضوع را رد کرده است. این منطقه دارای بخش‌‌های نفت‌خیز به نام حوزه نفتی «شیبه» و «زاره» است که سعودی‌ها روزانه بیش از نیم میلیون بشکه نفت از آن برداشت می‌کنند.
ب) منطقه العدید که وصل‌کننده امارات به قطر است، دیگر نقطه مهم و مورد اختلاف طرفین است که اماراتی‌ها با مخالفت سعودی‌ها برای استفاده از این منطقه روبه‌رو شده و دو سال پیش که قصد ایجاد یک پل دریایی برای اتصال امارات به قطر را داشته‌اند، با اجازه ندادن سعودی‌ها برای این کار روبه‌رو شده و از ساخت آن بازمانده‌اند.
عربستان، علت مخالفت خود را گذر این پل از روی مرزهای مورد اختلاف ذکر کرده است و در این زمینه نیز وزارت کشور عربستان در تاریخ 30/5/88 اعلام کرد که ورود و خروج اتباع اماراتی به عربستان با کارت شناسایی، متوقف شده و مسافران اماراتی باید در راه‌های ورودی به عربستان گذرنامه ارایه دهند.
علاوه بر این اقدام (تقریبا از دو ماه پیش) عربستان در مقررات و دستورالعمل‌های مربوط به ورود کامیون‌ها از امارات، تغییراتی پدید آورده که صف چند کیلومتری از کامیون‌ها را در مرز امارات و عربستان ایجاد کرده است. (عربستان و امارات از دو سال پیش و بنا بر توافقنامه دوجانبه به شهروندانش، اجازه داده بود که تنها با ارایه کارت شناسایی به کشور مقابل رفت‌وآمد کنند؛ البته طرف سعودی ادعا می‌کند که بنا بر بند چهارم توافقنامه، امضا کنندگان از حق الغای قرارداد یکطرفه، البته با اعلام قبلی برخوردارند، بر پایه بند چهار، هر یک از طرفین می‌تواند سه ماه پس از اطلاع به طرف مقابل، به طور یکجانبه توافقنامه را فسخ کند).
مدیرکل گذرنامه وزارت کشور عربستان در همین زمینه گفت: ما پیشتر به نقشه کشور امارات که بر کارت‌های شناسایی شهروندان این کشور حک شده، به ابوظبی اعتراض کرده بودیم و از راه‌های گوناگون از جمله کانال‌های دیپلماتیک و با فرستادن یادداشت رسمی از اماراتی‌ها خواستیم که این نقشه را بنا بر واقعیت و وضعیت کنونی مرزها اصلاح کنند، اما آنها هیچ توجیهی به این درخواست نکرده‌اند. امیر نایف، در نامه‌ای همین درخواست را به آگاهی وزیر کشور امارات سیف‌بن‌زاید رساند. وی به سیف‌بن زاید گفت که اگر درخواست سعودی بی‌پاسخ بماند، مجبور خواهیم شد تا از ورود اتباع اماراتی به عربستان با ارایه کارت شناسایی جلوگیری کنیم.
امیرنایف، حتی در حاشیه نشست اخیر وزرای کشور شورای همکاری این موضوع را مستقیم و شفاهی به سیف‌بن‌زاید اطلاع داد.
سعودی‌ها هیچ اشاره دقیقی به ایراد نقشه موجود روی کارت‌های شناسایی اماراتی نکرده‌اند اما با توجه به سوابق، گمان می‌رود مشکل، همان منطقه شیبه در منطقه ساحلی بین امارات و قطر باشد که عربستان آن را اشغال کرده است. دولت امارات در نقشه روی کارت‌های ملی، خاک امارات را متصل به قطر رسم کرده است. می‌توان گفت که در حقیقت، منطقه مورد منازعه به اندازه‌ای دارای اهمیت و ارزش هست که بدون توجه به دیگر مقولات، چنین تنشی را در روابط ایجاد کند. سعودی‌ها با تسلط بر منطقه حایل بین قطر و امارت، عملا ارتباط زمینی و بخشی از ارتباط دریایی این دو کشور را تحت کنترل خود در‌آورده‌اند. به این ترتیب، قطر محاصره شده و هیچ عقبه‌ای به غیر از سعودی نخواهد داشت. البته امارات هم ارتباط مستقیم خود با قطر و بحرین را از دست داده و علاوه بر اینها، عربستان هم بر منابع و ذخایر بزرگ نفت و گاز این منطقه مسلط شده و هم این که خودش را به تنگه راهبردی هرمز نزدیک‌تر کرده است.
با این حال، با توجه به موارد بالا، مشخص می‌شود انگیزه و طمع مقامات و دولت امارات متحده برای تصرف نقاط مرزی راهبردی و تصاحب اینها تنها مختص به جزایر سه‌گانه ایران نشده و این کشور حتی با کشور همزبان و هم‌مسلک خود عربستان نیز مشکلات اساسی و چالشی دارد.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، اختلافات گسترده میان امارات و همسایه مقتدر و وسیعش بر سر مناطق مرزی، منجر به رقابت‌های شدید و تنش‌زا برای به دست آوردن قدرت و منافع اقتصادی بیشتر در منطقه شده است.
بنا بر این گزارش، اقدام سعودی‌ها در خرداد ماه 88 در انعقاد اجلاس مشورتی سران شورای همکاری و انتخاب ریاض به عنوان مقر بانک مرکزی خلیجی بر خلاف درخواست و توقع امارتی‌ها بوده است. اماراتی‌ها نیز در واکنش به این کار، در تصمیمی اعتراضی، کناره‌گیری خود از پول واحد خلیجی را اعلام نمودند. پس از این کار اماراتی‌ها، سعودی‌ها نیز اقدامات تند و تنش‌زایی را علیه اماراتی‌ها انجام داده و فشارهای بسیار و پنهان و آشکاری را بر آنان وارد ساختند و در این راستا، حتی برخی از اعضای شورای همکاری، سعی در میانجی‌گری داشته و حتی امیرنشین قطر نیز به امارات سفر کرد، ولی تاکنون این تلاش‌ها به نتیجه نرسیده و بر حجم تنش‌ها افزوده شده است.
در این باره باید گفت که تصمیم‌گیری برای توقف رفت‌وآمد اماراتی‌ها به سعودی با کارت هویت ملی از سوی شخص وزیر کشور نایف‌بن عبدالعزیز امضا و ابلاغ شده است. نویسندگان و تحلیگران اماراتی، این کار سعودی‌ها را حرکتی در راستای تضعیف امارات و وارد ساختن فشار بر آن برای اطاعت از دستورهای سعودی و تنبیه آن می‌دانند. یکی از نویسندگان اماراتی از لندن با فرستادن مطلبی به شدت به امیر نایف، وزیر کشور سعودی حمله کرده و او را فردی دانسته که بهترین راه برای برخورد با امارات را بستن راه‌ها می‌داند.
بررسی‌های خبرنگار «تابناک» از ریشه‌های این اختلافات اساسی حاکی است، هرچند امارات و عربستان از سی سال گذشته آغاز شده و تاکنون نیز ادامه داشته، اما در ماه‌‌های اخیر، تنش و رودررویی این دو عضو شورای همکاری خلیج همیشه فارس و افزایش یافته است.
ریشه اختلافات این دو کشور عربی عمدتا به دو محور اصلی بازمی‌‌گردد:
محور نخست، اختلاف بر سر منطقه مرزی «غویفات» و محور دوم اختلاف و درگیری بر سر منطقه «العدید».
الف) اختلاف بر سر منطقه غویفات که منطقه‌ای استراتژیک است و دارای منابع نفتی ذی‌قیمتی بوده و در شمال غرب امارات قرار گرفته و هم‌مرز با قطر است. این منطقه در زمان حیات شیخ زاید توسط عربستان سعودی اشغال شده و اماراتی‌ها پس از آن بارها خواستار بازپس‌گیری این منطقه با دست‌کم بهره‌برداری از منابع نفتی آن شده‌اند که عربستان این موضوع را رد کرده است. این منطقه دارای بخش‌‌های نفت‌خیز به نام حوزه نفتی «شیبه» و «زاره» است که سعودی‌ها روزانه بیش از نیم میلیون بشکه نفت از آن برداشت می‌کنند.
ب) منطقه العدید که وصل‌کننده امارات به قطر است، دیگر نقطه مهم و مورد اختلاف طرفین است که اماراتی‌ها با مخالفت سعودی‌ها برای استفاده از این منطقه روبه‌رو شده و دو سال پیش که قصد ایجاد یک پل دریایی برای اتصال امارات به قطر را داشته‌اند، با اجازه ندادن سعودی‌ها برای این کار روبه‌رو شده و از ساخت آن بازمانده‌اند.
عربستان، علت مخالفت خود را گذر این پل از روی مرزهای مورد اختلاف ذکر کرده است و در این زمینه نیز وزارت کشور عربستان در تاریخ 30/5/88 اعلام کرد که ورود و خروج اتباع اماراتی به عربستان با کارت شناسایی، متوقف شده و مسافران اماراتی باید در راه‌های ورودی به عربستان گذرنامه ارایه دهند.
علاوه بر این اقدام (تقریبا از دو ماه پیش) عربستان در مقررات و دستورالعمل‌های مربوط به ورود کامیون‌ها از امارات، تغییراتی پدید آورده که صف چند کیلومتری از کامیون‌ها را در مرز امارات و عربستان ایجاد کرده است. (عربستان و امارات از دو سال پیش و بنا بر توافقنامه دوجانبه به شهروندانش، اجازه داده بود که تنها با ارایه کارت شناسایی به کشور مقابل رفت‌وآمد کنند؛ البته طرف سعودی ادعا می‌کند که بنا بر بند چهارم توافقنامه، امضا کنندگان از حق الغای قرارداد یکطرفه، البته با اعلام قبلی برخوردارند، بر پایه بند چهار، هر یک از طرفین می‌تواند سه ماه پس از اطلاع به طرف مقابل، به طور یکجانبه توافقنامه را فسخ کند).
مدیرکل گذرنامه وزارت کشور عربستان در همین زمینه گفت: ما پیشتر به نقشه کشور امارات که بر کارت‌های شناسایی شهروندان این کشور حک شده، به ابوظبی اعتراض کرده بودیم و از راه‌های گوناگون از جمله کانال‌های دیپلماتیک و با فرستادن یادداشت رسمی از اماراتی‌ها خواستیم که این نقشه را بنا بر واقعیت و وضعیت کنونی مرزها اصلاح کنند، اما آنها هیچ توجیهی به این درخواست نکرده‌اند. امیر نایف، در نامه‌ای همین درخواست را به آگاهی وزیر کشور امارات سیف‌بن‌زاید رساند. وی به سیف‌بن زاید گفت که اگر درخواست سعودی بی‌پاسخ بماند، مجبور خواهیم شد تا از ورود اتباع اماراتی به عربستان با ارایه کارت شناسایی جلوگیری کنیم.
امیرنایف، حتی در حاشیه نشست اخیر وزرای کشور شورای همکاری این موضوع را مستقیم و شفاهی به سیف‌بن‌زاید اطلاع داد.
سعودی‌ها هیچ اشاره دقیقی به ایراد نقشه موجود روی کارت‌های شناسایی اماراتی نکرده‌اند اما با توجه به سوابق، گمان می‌رود مشکل، همان منطقه شیبه در منطقه ساحلی بین امارات و قطر باشد که عربستان آن را اشغال کرده است. دولت امارات در نقشه روی کارت‌های ملی، خاک امارات را متصل به قطر رسم کرده است. می‌توان گفت که در حقیقت، منطقه مورد منازعه به اندازه‌ای دارای اهمیت و ارزش هست که بدون توجه به دیگر مقولات، چنین تنشی را در روابط ایجاد کند. سعودی‌ها با تسلط بر منطقه حایل بین قطر و امارت، عملا ارتباط زمینی و بخشی از ارتباط دریایی این دو کشور را تحت کنترل خود در‌آورده‌اند. به این ترتیب، قطر محاصره شده و هیچ عقبه‌ای به غیر از سعودی نخواهد داشت. البته امارات هم ارتباط مستقیم خود با قطر و بحرین را از دست داده و علاوه بر اینها، عربستان هم بر منابع و ذخایر بزرگ نفت و گاز این منطقه مسلط شده و هم این که خودش را به تنگه راهبردی هرمز نزدیک‌تر کرده است.
با این حال، با توجه به موارد بالا، مشخص می‌شود انگیزه و طمع مقامات و دولت امارات متحده برای تصرف نقاط مرزی راهبردی و تصاحب اینها تنها مختص به جزایر سه‌گانه ایران نشده و این کشور حتی با کشور همزبان و هم‌مسلک خود عربستان نیز مشکلات اساسی و چالشی دارد.
منبع :تابناک .ای ار
نوشته شده توسط گروه خبری روز در یکشنبه 88/8/10 و ساعت 5:5 عصر | نظرات دیگران()
