گروه فرهنگی: "مقتدر مظلوم" توصیفی است که با دوران امیرالمومنین(ع) مطابقت داده می شود. توصیفی که شاید طی ماههای اخیر نیز رواج پیدا کرد و خواه نا خواه از ناگفته ماندن بسیاری از واقعیت ها حکایت داشت. آنچه در پی می آید خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین محمدباقر فرزانه رئیس دانشگاه علوم اسلامی رضوی و امام جمعه موقت مشهد مقدس است از رهبر انقلاب. او از ابعاد شخصیتیایشان می گوید و از سرکشی های ایشان در مشهد و بم به مردم:

1. خودساختگی

در فضل ایشان، همین بس که در حوزه‌ی علمیه مشهد، کسی نمی‌توانست در فضل ایشان به معنای متعارف تردید کند. خودساخته بودن رهبر معظم انقلاب هم در لحظه‌لحظه رفتار و عملشان مشاهده می‌شد.

در برنامه‌ای هم که ایشان برای طلبه‌ها تنظیم کرده بودند این بود که طلبه‌ها اول نزد استادی بروند و آموزش اخلاقی ببینند. ایشان برای هر امری، دلیلی داشتند و نسبت به آموزش اخلاقی می‌گفتند: "همه شما بچه روستا هستید. بچه‌های روستا ضمن این‌که از استعداد و سلامت و اعصاب آرام و خوبی برخوردار هستند، کوله‌باری از محرومیت به همراه دارند. وقتی چنین افرادی به حوزه وارد می‌شوند، اگر تحصیل کنند و به لحاظ علمی به مقامی برسند و قدرتی پیدا کنند اگر آموزش اخلاقی ندیده و خود را نساخته باشند، آن محرومیت‌‌ها به عقده تبدیل می‌شود. تنها چیزی که می‌تواند آن محرومیت‌ها را تبدیل به عقده نکند، آموزش‌های اخلاقی است. کسی که این عقده‌‌ها در درونش حل نشود، وقتی به جایگاه و قدرتی برسد، شروع به عقده‌گشایی خواهد کرد." منشأ بعضی از رفتارها در گروهی از افراد بعد از انقلاب همین مسأله بوده است. پس طلبه باید در تمام شرایط، بر خودش مسلط باشد و در فراز و نشیب‌های زندگی تمرین تسلط بر خود داشته باشد؛ وگرنه روزی چراغ قرمزش روشن خواهد شد.

2. توان سیاسی و دشمن‌شناسی

آگاهی و درک و فهم سیاسی ایشان در حدی بود که همه به درک بالای ایشان از مسائل معترف بودند. دشمن‌شناسی دقیق ایشان بسیار مورد توجه بود. دشمن‌شناسی یک هنر است و کسی به طور طبیعی دشمن‌شناس نخواهد شد. حتی اگر کسی دروس حوزه را تا حد اعلا تحصیل کند، لزوماً دشمن‌شناس نیست. دشمن‌شناسی، احتیاج به آگاهی و تیزهوشی نسبت به مسائل پیرامون دارد.

سال 49 رهبر معظم انقلاب در منزل شهید موسوی قوچانی، برای جمع محدودی، بحثی داشتند. بعد از اتمام جلسه من به اتفاق ایشان بیرون آمدم؛ ایشان به من فرمودند: "سازمانی کشف شده است به نام مجاهدین خلق؛ از الآن بدانید که این افراد در اسلام‌شناسی و در معرفت دینی، مشکل دارند و در آینده نیز به خاطر همین مسأله با مشکلات عمده‌ای مواجه خواهند شد." آن زمان که هنوز کم‌تر کسی از وجود چنین سازمانی اطلاع داشت، رهبر معظم انقلاب با آگاهی کامل، دورنمای فعالیت‌های آن‌ها را می‌دانستند.

گروه‌های سیاسی که در ایران فعالیت می‌کنند، همه‌ی آن‌ها دارای شجره‌نامه‌ی کاملی نزد رهبر معظم انقلاب هستند. یعنی اگر کسی بخواهد کامل‌ترین قضاوت یا معرفت را نسبت به هر یک از گروه‌های سیاسی امروز و دیروز ایران داشته باشد، کسی جز رهبر معظم انقلاب نیست که می‌تواند بهترین تفسیر را از عملکرد و شاکله‌ی آن‌ها داشته باشند.

اگر انسان بینش سیاسی قوی نداشته باشد، دشمن‌شناس هم نخواهد بود و کسی که دشمن‌شناس نباشد خیلی زود فریب می‌خورد. نمونه‌ی آن هم در تاریخ موجود است. در طول تاریخ علمای بزرگی فریب نیروهای ستمگر و سیاست‌باز و قلاّبی هم‌دوره‌شان را خوردند. با همه‌ی تقوی و دانش و معرفتشان، چون دشمن‌شناس نبودند فریب خوردند. بنابراین باید متوجه بود که هرچه از عمر انقلاب بگذرد، مسأله‌ی دشمن‌‌شناسی، حساس‌تر و مهم‌تر خواهد شد. طلبه باید هنر دشمن‌شناسی را در خود تقویت کند. انسانی که دشمن‌شناس نیست، در حد قدرتی که داراست، می‌تواند به آسانی ملت را در تور دشمن بیندازد؛ بدون این‌که خودش متوجه باشد و چنین قصدی داشته باشد.

آمریکا نسبت به امام و شهید بهشتی نظر خاصی داشت. بعد از تسخیر لانه‌ی جاسوسی در ایران، کنگره‌ی آمریکا کارتر را احضار کرد و برخورد شدیدی با او نمود و گفت: ایرانی که دهه‌های متوالی در اختیار ما بوده، چگونه ما را شکست داد و تحقیر نمود؟ کارتر در جواب می‌گوید: اگر در ایران سه‌چیز نبود، من انقلاب ایران را شکست می‌دادم:

اول: شخص امام خمینی؛ چون من نمی‌توانم فکر ایشان را بخوانم و پیش‌بینی کنم برای فردا چه تصمیمی دارد. برای همین من همیشه باید در حالت دفاع باشم و هرگز نتوانستم در حال هجوم باشم. دوم: حزب جمهوری اسلامی؛ چون تا تصمیم بگیرد، مردم به خیابان‌ها می‌آیند. سوم: آقای بهشتی؛ چون این فرد را نتوانستم به هیچ شیوه‌ای فریب دهم. نه اهل معامله بود، نه اهل ترس بود و نه فریب می‌خورد.

از نظر کارتر، این‌ها عوامل شکست آمریکا از انقلاب اسلامی ایران بود که منشاء همه‌ی این‌ موفقیت‌ها هم هنر دشمن‌شناسی است. اصرار ما بر بالا رفتن آگاهی سیاسی طلبه، به این معنا نیست که ما از طلبه بخواهیم سیاست‌باز باشد، مطالعه نکند و یا درس نخواند. بلکه منظورمان هوشیاری و آگاهی طلبه از مسائل سیاسی است. چون اگر این‌گونه نباشد، فریب خواهد خورد. اگر آگاهی سیاسی بالا نباشد، نمی‌توانیم مردم را هدایت کنیم و به آن‌جایی که باید، برسانیم.

رهبر معظم انقلاب دارای این اوصاف بوده و هستند. به همین خاطر است که آمریکا را به لحاظ سیاسی در موضع دفاع نگاه داشته‌اند، نه در موضع هجوم. اگر ما در موضع دفاع بودیم، آمریکا با ما رفتار دیگری داشت. اما آمریکا مرتب در حال دفاع است و این مستقیماً مرتبط با شخص رهبر معظم انقلاب و نشأت گرفته از همان قدرت درک سیاسی و دشمن‌شناسی است.

3. احترام فوق‌العاده به مردم

از دیگر خصوصیات مهم رهبر معظم انقلاب، نگاه و برداشت ایشان از مردم بود. آقا نسبت به مردم نگاه دیگری داشتند. برای همین ایشان نیروی اصلی در روند انقلاب و پیروزی آن را مردم می‌بینند. ایشان همیشه به مردم احترام فوق‌العاده می‌گذاشتند و طوری رفتار می‌کردند که مردم جذب شوند، فرار نکنند، زده نشوند و...

ایشان همیشه می‌گفتند به مقدسات مردم، اهانت نکنید. مردم بعضی چیزها را چه به درست و چه به غلط مقدس می‌پندارند. کسی حق اهانت به آن مقدسات را ندارد، بلکه اگر می‌خواهند کاری انجام دهند باید فکر آن‌ها را روشن نمایید و به آن‌ها بفهمانید که آنچه مقدس می‌شمارید، مقدس نیست. باید مقدسات را با خصوصیات و ویژگی‌هایش به مردم شناساند، نه این‌که با مقدسات مردم مبارزه کرد.

به همین دلیل آیت‌الله خامنه‌ای بسیار به مردم کمک می‌کردند. به عنوان نمونه در سیل قوچان، زلزله‌ی طبس و زلزله‌ی کاخک گناباد، ایشان نسبت به کمک‌رسانی به مردم بسیار حساس بودند. با این‌که در تبعید به سر می‌بردند ولی دائماً در فکر مردم بودند.

وقتی ایشان در "چابهار" تبعید بودند، ما به اتفاق چند نفر از علما خدمت ایشان رسیدیم. بعد از مدتی صحبت و گفت‌وگو، ایشان فرمودند: "یک مسأله‌ای هست. این‌که من خیلی دوست دارم به مردم محروم این منطقه کمک کنم؛ اما پولی ندارم." ما هم پول جمع کردیم و خدمت ایشان فرستادیم و ایشان نیازهای مردم را تأمین می‌کردند. به تدریج مردم به ایشان گرایش پیدا نمودند. در همین حال سِیلی آمد و مردم خیلی صدمه دیدند. ایشان بلافاصله، یک ستاد کمک‌رسانی تشکیل دادند. همه نیروهایی که آقا را می‌شناختند و یا با ایشان مرتبط بودند، کمک‌ها را آوردند و در ستاد کمک‌رسانی ایشان متمرکز کردند. دستگاه شاه، یک مرتبه دید که هیچ‌کاره است و کسی به آن‌ها مراجعه نمی‌کند. ادارات خلوت شد و هر کسی هر کاری داشت، به ستاد مراجعه می‌کرد. کار دولت مختل شده بود. بعد این ماجرا ایشان را به مکانی دیگر تبعید کردند؛ چون مردم را به طرف خودشان جذب کرده بودند. ایشان الآن هم همین حالت را دارند. آقا مسؤولی است که در عین رهبری، بیشترین ارتباط را نسبت به هر کسی که فکر می‌کنید، با مردم دارد. گاهی به مشهد که می‌آیند، با یک وانت به محله‌های فقیر مشهد می‌روند و وارد خانه‌ی آن‌ها می‌‌شوند و از نزدیک با مردم صحبت می‌کنند.

در مسئله‌ی زلزله‌ی بم، ایشان به صورت ناشناس وارد منطقه شدند. حتی استاندار هم خبردار نشد. ایشان معتقد هستند که روحانی، برای رسالت خود در ارتباط با مردم مَثلش، مثل ماهی است و دریا. ماهی در دریا تولید می‌شود، در دریا رشد می‌کند و در دریا هم به کمال می‌‌رسد. روحانی از مردم تولید می‌شود، در میان مردم رشد می‌کند و در میان آ‌ن‌ها هم به کمال می‌رسد. ایشان به مسؤولان می‌گویند: "مردم را کم نبینید؛ مردم را کم نگیرید. اصلاً ارتباط با مردم عادی باید جزء برنامه زندگی‌تان باشد." موضوع کار ما مردم هستند. مگر ما غیر از مردم کار دیگری هم داریم؟ موضوع کار ما همان موضوع قرآن است. موضوع قرآن هم مردم است، "ناس" است، "انسان" است.

4. دریافتی متعالی از اسلام

از خصوصیات دیگر ایشان، برداشت و تفسیر عالی از اسلام بود. به این معنا که دین را به گونه‌ای جامع تفسیر می‌کردند که جز در قالب یک نظام اجتماعی و حکومتی شکل پیدا نمی‌کرد. اگر بگوییم که اسلام چیزی است در کنار زندگی، یک مسأله است و اگر بخواهیم بگوییم اسلام راهی است برای زندگی، مسأله دیگری است. اگر بگوییم اسلام چیزی است در کنار زندگی، نیاز به حکومت اسلامی نداریم. چون در هر حکومتی می‌توانیم دین‌دار زندگی کنیم؛ چه در آمریکا باشیم، چه در آلمان و چه در هر جای دیگری. اما اگر بگوییم دین راهی است برای زندگی، جز در یک حکومت اسلامی نمی‌‌شود زندگی کرد. جز با یک حکومت اسلامی نمی‌شود مسلمان زندگی کرد. دین راه زندگی است، یعنی همه‌ی کارهای من، همه‌ی فعالیت‌ها و تلاش‌های من، باید در یک راه باشد که آن راه دین است. این بینش از اسلام می‌گوید که دین باید حکومت داشته باشد. دین بدون حکومت نمی‌تواند دین باشد. اما اگر دین را این‌گونه تعریف کنیم که عبارت است از یک سلسله عقاید مخصوص در ذهن و یک سلسله مسائل اخلاقی و احکام مشخص، در هر جایی می‌توانیم دین‌دار زندگی کنیم. در آمریکا می‌‌توانیم معتقد به امامت علی‌بن‌ابی‌طالب باشیم و توحید و معاد و قیامت را قبول داشته باشیم. این‌گونه مسلمان بودن، فقط در زندگی شخصی و فردی نمود دارد و تأثیرگذار است. اما کدام پیامبر و یا امام، دین را این‌گونه تعریف کرده است؟! بلکه دین رابطه‌ی انسان را با انسان‌های دیگر تعیین می‌کند؛ وظیفه‌ی انسان را نسبت به سایر انسان‌ها مشخص می‌‌سازد. رابطه‌ی انسان را با طبیعت و جهان مادی معین می‌کند. اگر دین این‌گونه بود، دیگر نمی‌شود خارج از دین زندگی کرد.

پس اگر قرار باشد دین در همه‌ی کارها نمود داشته باشد، جز در یک نظام اجتماعی و حکومتی، نمی‌شود این کار را انجام داد. دین راه زندگی است، نه چیز دیگری در کنار زندگی. آنچه با پذیرفتن اصلِ "دین، راه زندگی است" مشخص می‌شود، تسلط کامل طلبه بر علوم حوزوی و آگاهی کامل از جهانی است که در آن زندگی می‌کند. به عبارتی ساده‌تر، اسلام را جز در قالب یک نظام اجتماعی و حکومتی نمی‌توان تعریف کرد. جز در این قالب، قابل تعریف نیست.

5. جذب همه‌ی اقشار جامعه

آیت‌الله خامنه‌ای با داشتن خصوصیات چهار‌گانه‌ای که گفته شد، محور همه‌ی کسانی شدند که می‌خواستند دین را بشناسند و اهل سیاست بودند؛ اهل دین و دیانت. ایشان مجموعه‌ای را جذب کرده بودند که در آن، هم سیاسی دیده می‌شد، هم مبارز، هم انسانی که طالب است اسلام را بشناسد و هم متدین بازاری و هم جوان دانشگاهی علاقمند به شناخت دین. همه‌ی این افراد در آن مجموعه حاضر می‌شدند و استفاده می‌کردند. درس تفسیر ایشان در تاریخ مشهد بی‌نظیر بود. جلسه‌ی تفسیر ایشان از 6 نفر شروع شد و روزی که تعطیل کردند، هفتصد هشتصد نفر طلبه‌ی جوان، دانشجو و قشر عظیمی پای درس تفسیر بودند. ایشان در جذب افراد، جامعیت جالبی داشتند. از همه‌ی گروه‌ها و اقشار پیرامون ایشان جمع می‌‌شدند. ایشان محور مبارزه و تغذیه‌ی اندیشه‌ی مبارزاتی اسلام در مشهد بودند.

رهبر معظم انقلاب همیشه سعی می‌کردند در متن مردم متدین باشند. برای همین مسجد را به عنوان یک مرکز ارتباطی با مردم، نماز جماعت خواندن، درس اخلاق و تفسیر گفتن، برمی‌گزیدند. چون مسجد بهترین مکان است برای اجتماع افراد متدینان. مرکز طبیعی ارتباط روحانی با مردم همین مساجد است.

6. گزینش و پرورش طلاب مستعد

از خصوصیات ممتاز دیگر ایشان، انتخاب و گزینش طلبه‌‌های مستعد و سالم و پرورش آن‌ها در جلسات خصوصی بود. ایشان معتقد بودند جلسات خصوصی که افراد کم‌تری حضور دارند، بهترین مکان برای ساختن و تربیت نیروهای توانمند، کارآمد و مؤثری است که در آینده بشود از آن‌ها استفاده نمود. افرادی که در این گروه‌ها و جلسات خصوصی پرورش می‌یافتند، دارای خصوصیات و حالات ویژه‌ای بودند. از جمله این‌که نسبت به هر مسأله‌ای، احساس مسؤولیت عمیقی پیدا می‌کردند و انسانی که احساس مسؤولیت کند، دیگر در مورد مسائلی که در اطرافش می‌گذرد، بی‌توجه نیست.

منبع ما : http://rajanews.com/detail.asp?lang_id=&id=46965

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در شنبه 89/1/7 و ساعت 11:13 صبح | نظرات دیگران()

«به اطلاع کلیه زائرین و مجاورین گرامی می رساند برنامه سخنرانی مقام معظم رهبری (مدظله العالی) به علت نامساعد بودن هوا، از صحن جامع به رواق بزرگ امام خمینی (ره) منتقل شده است. شروع مراسم ساعت 15:30»
این را بلندگوی تمامی صحن ها و رواق‌ها تکرار می کرد. این یعنی فاتحه تمام برنامه‌ریزی‌هایی که از قبل کرده‌ای، خوانده شد و تمام هماهنگی‌هایی که صورت گرفته از بین رفت. این یعنی همه چیز از اول.

من، عکاسان، فیلم برداران و 7 - 8 نفری که نمی شناختم صدقه‌سر همان پاراگراف ابتدایی، دست در جیب، پاها جفت، گوشها سرخ و کُلاً در تیپولوژی آدم هایی که دارند یخ می زنند، در صحن جامع مقابل دربی که پلمپ شده و وسایل مان در آن است مشغول گفتمان هستیم! ظاهرا فقط باید خود بچه‌های چک و خنثی بیایند تا پلمپ‌ها را باز کنند.

مدتی گذشته است. الان مثل همان چند دقیقه قبل است. هیچ چیز هیچ فرقی نکرده است. باز هم سرما، باز هم گوشی که سرخ شده است، باز هم دری که باز نشده است.

یک آقایی در جمع چند نفره ما اعلام کرد: دوستان عکاس! (کلمه دوستان را جوری هجّی کرد که کلّی گرما در وجودمان احساس کردیم) توجه داشته باشید! احتمال دارد دیشب وقتی دوربین ها را بچه های چک و خنثی بررسی می کردند، در پایان کار قطعات را جابجا سرهم کرده باشند! لطفا هنگام تحویل به این موضوع توجه داشته باشید.

الآن چند دقیقه دیگر است. دیگر برای باز شدن این در دعا نمی‌کنیم، دعا می‌کنیم هوا کمی گرم‌تر شود.

این سردی آب و هوا و جابجایی مکان دیدار، خیلی بیشتر از آن چیزی که فکر می کردم خیلی چیزها را به هم ریخته است. مثل اینکه خیلی از کارها باید دوباره کاری شود. فضا یک کم ملتهب است.

بالاخره آنهایی که باید می آمدند، آمدند. وسایلمان را تحویل گرفتیم. باید از درب مسجد گوهرشاد داخل می رفتیم، که البته رفتیم. تجمّع و فشار جمعیت بیش از حَدِّ عادی بود. با کمک بچه‌های بازرسی، ما ـ یعنی خبرنگاران و عکاسان ـ از یک تونل مجازی در بین جمعیت رد شدیم. تونل مجازی یعنی تونلی که 3 متر طول و چند متر عمق دارد و از چند طرف فشار جمعیت استخوانهایت را وَرز می‌دهد!
بالاخره از بازرسی اول زنده رد شدیم؛ باور کردنی نیست.
***
اینجا با آنجا فرق دارد. یعنی رواق امام (ره) با صحن جامع رضوی. نه فقط به خاطر اینکه اینجا مسقف و گرم است، بلکه بیشتر بخاطر طنین صداهاست. شعارها و فریادهای جمعیت هر کس را تهییج می‌کند. بدون هیچ لیدر و هماهنگ کننده‌ای جمعیت شعار می‌داد. شعارها، به طور عجیبی هماهنگ بود.

تجمع جمعیت در انتهای رواق زیاد شده. صدای فشار جمعیت به داربست‌های جدا کننده، شنیده می‌شود.

سروصدا و التهاب جمعیت خیلی بیشتر از آن است که بتوان برنامه قرائت قرآن را شروع کرد. قاری مجبور شد چند بار از جمعیت صلوات بگیرد تا فضا را آرام کند. فضا خیلی آرام نشد اما قرائت شروع شد.

یکی از مردم با بچه‌های حفاظت حرفش شد. تقریبا جیغ می‌کشید. پیرمردی بود که احتمالا از این همه فشار جمعیت به هم ریخته بود. چند نفر بزرگتر آرامش کردند و نشناندنش.
***
می‌گوید احتمالاً از سال آینده به بچه‌های حفاظت یک پلخمون می‌دهند تا حساب این گنجشک‌های بالای سرمان را برسند. راستی شما بهش چی می‌گید؟ تیر و کمان؟
نه، ما هم می‌گوییم پلخمون؛ می‌خندد و می‌گوید: یره تو هم که همشهری خودمانی!
***
برای عکاسان هیچ جایگاهی پیش بینی نشده بود. طفلکی‌ها در به در به دنبال یک بلندی بودند تا بتوانند بر روی آن مستقر شوند. تا حالا این قدر با بحران کمبود «جای بلند» مواجه نشده بودم!

وسط برنامه‌ی مدیحه‌سرایی، به صورت ناگهانی یک تریبون بزرگ را بر روی جایگاه آوردند! مداح مجبور شد برنامه خود را قطع کند.

جمعیت هنوز آرام نشده است. پشت جایگاه، فشردگی جمعیت نگران کننده شده است. اگر کسی صدمه ببیند؟... کم کم می‌ترسم. می‌فهمم که به درد مدیریت بحران نمی‌خورم.
بعد از قرائت قرآن برنامه مدیحه سرایی بود. بعد از آن زیارت خوانده شد. بعد از زیارت، خُب دوباره برنامه مداحی بود. جمعیت خیلی کلافه شده است. کاشکی این هم فشار و اضطراب جمعیت را برای دیدار می‌فهمیدند. کاشکی رهبر زودتر می‌آمد.
***
وقتی اعتراض کردن که چرا توی این شلوغی نماز می‌خواند، ریز خندید که: «نماز شکر است! یکسال است که منتظر دیدارم. شکر ندارد؟»
***
بی‌قراری جمعیت به قسمت جایگاه هم سرایت کرده است. جایگاه فیلم‌برداری، بارها نزدیک بود واژگون شود. کم کم ترس از ازدحام جمعیت منطقی می‌شود! باید فکری کرد.

هر دفعه پرده پشت جایگاه تکان می‌خورد، جمعیت نیم‌خیز می‌شد. دفعه چهارم فکر نمی‌کردم توی این شلوغی کسی بلند شود. خب، اشتباه می‌کردم!
***
"همت مضاعف، کار مضاعف" این عنوان برای بچه‌های تیم حفاظت و هماهنگ‌کننده مراسم بخاطر شرایط امسال و عوض‌شدن محل برگزاری مراسم در آخرین لحظات به‌خاطر سرما و اینکه مردم اذیت نشوند، تبدیل شده بود به «همت فوق‌العاده، کار فوق‌العاده»
***
نامه را محکم توی دستش گرفته. بقل دستی‌اش می‌گوید: خب آقاجان نامه‌ات را بده، دست به دست کنیم تا برسد به مسئولش. می‌گوید: «نخیر! باید خودم بدم. الکی که نیست. کلی حرف زدم این تو!»
***
جمعیت در قسمت جایگاه سرریز دارد. یعنی اگر همه آنهایی که ایستاده‌اند بخواهند بنشینند، جمعیت از درب و پنجره‌های اطراف بیرون می‌زند!

مردم فریاد می‌زدند: «بنشین آقا». با التماس گفت: «از 10:30 صبح به عشق رهبر آمدم. حداقل یک نظر ببینمش».

با خنده می‌گفت ورودی دیدار می‌خواستم قید کیفم را بزنم؛ بَس که گیت شلوغ بود. خواستم بیندازمش آن‌جا. ترسیدم فکر کنند تویش شی‌ء خطرناکی است!
***
اگر یکی از من می پرسید که موقع دیدارها، وقتی آقا بیاید، مردم چه می کنند و تو چه می کنی، حتما می گفتم: مردم هلهله می‌کنند، نه! هروله می‌کنند. از تَهِ تَهِ گلو فریاد می‌زنند و شعار می‌دهند و مو روی بدنشان سیخ می‌شود. من هم شاید اوایل همین کار را می‌کردم اما چون من خبرنگار هستم و در این موقعیتها زیاد قرار می گیرم فکر نکنم دیگر از این جور کارها بکنم!
وقتی آقا آمد هروله و هلهله نکردم؛ از تَهِ تَهِ گلو هم فریاد نکشیدم اما مو روی بدنم سیخ شده بود...
***
دوتا از بچه‌های هلال احمر ‌آورندش کنار. گونه‌هایش می‌لرزید. حالش که جا آمد، پرسید: صدای آقاست؟ گفتم: بله. زود سرک می‌کشد که آقا را ببینید.

نگرانی‌ها هم خیلی بی مورد نبود. تا حالا دو نفر مصدوم را سردوش به بیرون هدایت کردند...
***
این فیلمبردار کنار من ـ همان که نزدیک بود بارها واژگون شود ـ خبر از کشف یک توطئه جدید داد! به نظر این بنده‌ی خدا جمعیت تعمداً دوربین او را تکان می‌داد تا تصاویر آقا با لرزش ضبط شود! حتی تصمیم گرفته بود این مطلب را هم به بچه های حفاظت بگوید!
***
وقتی آقا درباره ماجرای بعد از انتخابات گفت، آنجا که «همه مردم هم 24 میلیونی‌ها، هم 13 میلیونی‌ها از کیان نظام دفاع کردند» با تمام وجود تکبیر می‌گوید و شعار می‌دهد. انگار که دلش آرام شده باشد سرجایش می‌نشیند.

آقا با نامبردن برخی از دستاوردهای علمی خطاب به جوانان، که ایران را تا سطح 8 کشور برتر جهان شاخص کرده است، به همت و کار مضاعف در پیشرفت علمی تاکید می‌کنند. تاکیدات آقا کجا و سرسری گذشتن و کم اهمیت جلوه دادن برخی از مسئولان و سازمان‌های مختلف و حتی برخی از روشنفکران کجا؟ انصافا که سیستم تبلیغاتی و مانورمان بر روی دستاوردهایمان افتضاح است!
***
سخنرانی را گوش می‌دادم که پیرمردی از من خواست از طرفش برای آقا نامه بنویسم. اهل گرگان بود. 60 ساله با 5 نان‌خور؛ بیماری صرع داشت برای همین هم از کارخانه‌‌ای که 14سال در آن کار می‌کرد، اخراج شده بود. می‌گفت بنویسم که از کارخانه شکایتی ندارد چون خودش دیگر قادر به کار نبود، مستمری دریافتی‌اش از بهزیستی تنها 40 هزار تومان است...
یک گوشم به او بود و یک گوشم به صحبت‌های آقا، اما کم‌کم هر دو گوشم برای شنیدن حرف‌های پیرمرد شد.

مرد میان‌سالی بعد از کنجکاوی، وقتی فهمید دارم حاشیه‌نویسی می‌کنم و احتمالا دستم به جایی می‌رسد! خیلی آرام و منطقی از نوع برگزاری امسال، نظم و انتظامات و صدمات احتمالی مردم، به من شکایت کرد تا به گوش کسی برسانم.
***

کناری نشسته بود و تند تند می‌نوشت. بغل دستی‌اش گفت «حالا که داری می‌نویسی برای بد حجابی و اعتیاد هم توی نامه‌ات بنویس!»
***
شعر، شعار، شعور... یکی دارد خون‌های در رگش را به آقا هدیه می‌کند، دیگری با تمام وجود می‌گوید دیگر نمی‌گذارد رفتار مردم کوفه تکرار شود، عده‌ای هم آمدن‌شان را تنها به عشق رهبر و مولای‌شان فریاد می‌زنند. در این فضا هیچ تعارف و چاپلوسی و خودشیرینی وجود ندارد. دلیل اثبات این حرفم اشک‌های دانه‌‌دانه روحانی جوانی است که به دور از چشم همگان به ستونی تکیه زده و از دیدگانش جاری است. دلیل حرفم نوجوانی است که با اجازه از بچه‌های تیم حفاظت بالای داربستی رفته و برای آقا دست تکان می‌دهد. دلیل حرفم مرد میان‌سالی است که شناسه‌ی روستایی بودنش چهره آفتاب سوخته‌اش است؛ مرتب با دودستش برای آقا دست تکان می‌دهد و آن‌ها را بر لبانش می‌گذارد و هی این حرکتش را تکرار می‌کند...

منبع ما : http://rajanews.com/detail.asp?id=46907

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در چهارشنبه 89/1/4 و ساعت 12:2 عصر | نظرات دیگران()

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، در آغاز بهار و در اولین روز سال نو، عصر امروز در اجتماع عظیم زائران و مجاوران حرم مطهر ثامن الحجج حضرت علی بن موسی الرضا (ع)، با تشریح زمینه ها و عرصه های مختلف تحقق شعار سال جدیدیعنی " همت مضاعف، کار مضاعف "، به تبیین عوامل و ضروریات دهه پیشرفت و عدالت پرداختند و با تجلیل از وحدت و یکپارچگی ملت در مقابل تلاشهای دشمنان در حوادث پس از انتخابات تاکید کردند به فضل الهی، از این پس نیز سرنوشت ملت و کشور، پیروزی وپیشرفت و سرنوشت دشمنان شکست و عقب ماندگی خواهد بود.

صوت

رهبر انقلاب اسلامی در این اجتماع پرشور که به علت اوضاع جوی مشهد در رواق بزرگ امام خمینی برگزار شد، با تبریک مجدد حلول سال نو وعید نوروز، " ایمان به پروردگار و تعالیم انبیاء " را اساس وشاخص عمده جمهوری اسلامی خواندند وبا استناد به آیات مختلف قرآن کریم خاطر نشان کردند: ایمان به خدا و عمل به تعالیم اسلامی، ضمن تعالی معنوی و آرامش روحی، سعادت دنیوی و مادی بشر را نیز تامین می کند و جوامع انسانی را به رفاه و پیشرفت می رساند وبهمین علت، مبانی نظام اسلامی براین شاخص اصلی استوار شده است.

حضرت آیت الله خامنه ای، با اشاره به نامگذاری سال 1389،به نام سال همت مضاعف، کار مضاعف، افزودند: شعارهای هر سال، نمایشی و تشریفاتی نیست و طبعا همه مشکلات را هم حل نمی کندبلکه انگشت اشاره ای است که راه و روش را نشان می دهد که امسال نیز با توجه به اهداف بلندتر ملت و کشور، باید همتی برتر فراهم آورد و کارهای بیشتر و جدی تر انجام داد.

رهبر انقلاب اسلامی، با اشاره به برخی اقدامات و تحقیقات مسئولان در سال گذشته برای اصلاح الگوی مصرف افزودند: تا تحقق این هدف، فاصله فراوانی داریم اما مهم این است که این شعار اساسی را دنبال کنیم چرا که تا الگوی مصرف اصلاح نشود، مشکلات همچنان وجود خواهد داشت.

حضرت آیت الله خامنه ای، علم و تحقیق را یکی از مهمترین عرصه های تجلی عملی شعارامسال دانستندوافزودند:دانشگاهها و مراکزتحقیقاتی درهمه زمینه ها، اهداف بلندی را مد نظر قرار دهند و با همت برتر و کار متراکم تر، بسوی این اهداف افتخار آفرین حرکت کنند تا ایران عزیز، پس از گذشت چند دهه، به مرجع علمی جهانیان تبدیل شود.

ایشان، همت مضاعف وکار مضاعف در استفاده بهینه از منابع و امکانات موجود را موجب رفاه و رونق زندگی ملت برشمردند و در همین زمینه لایحه هدفمند کردن یارانه ها را، بسیار مهم خواندند.

رهبرانقلاب اسلامی با تاکید بر همکاری قوای مجریه و مقننه در این مسئله مهم، خاطر نشان کردند از یک طرف بار اجرای این هدف بزرگ بردوش دولت است بنابراین همه دستگاهها از جمله دستگاه قانونگذاری باید به دولت کمک کند، از طرف دیگر دولت نیز باید به آنچه مراحل قانونی راگذرانده و قانون شده است عمل کند تا درسایه همدلی و همکاری قوا، پروردگار نیز یاری خود را شامل حال مسئولان نماید.

کیفیت بخشیدن به تولیدات داخلی بگونه ای که محصولات تلاش کارگر ایرانی قابل رقابت با اجناس خارجی باشد و توجه ویژه به مسئله سلامت مردم در برنامه ریزیهای مختلف از جمله برنامه پنجساله پنجم، نکات دیگری بودکه حضرت آیت الله خامنه ای در تبیین ابعاد و زمینه های مختلف شعار امسال به آنها اشاره کردند.

ایشان در زمینه سلامت عمومی، همت مضاعف و کار مضاعف در زمینه ورزش همگانی را موجب نشاط، تحرک و آمادگی بیشتر جامعه برای تلاش و پیشرفت فردی و عمومی برشمردند.

رهبر انقلاب، سرمایه گذاری و کار آفرینی را ازدیگر عرصه های تحقق شعار سال جدید دانستند و افزودند: کسانی که سرمایه و امکانات دارند با همت بهتر و پرهیز از اسراف و بیهوده خرجی، دارایی خود را در راه کار آفرینی و سرمایه گذاری بکار گیرند.

حضرت آیت الله خامنه ای، " تولید فکر، کتابخوانی و افزایش معلومات عمومی" را از دیگر عرصه هایی دانستند که نیازمند همت مضاعف وکار مضاعف است.

ایشان در همین زمینه خاطر نشان کردند ایجاد کرسی های آزاد اندیشی در دانشگاهها و حوزه ها می تواند جریان سیال فکری بسیار با ارزشی در جامعه بوجود آورد.

رهبر انقلاب، مبارزه با فقر وفساد و بی عدالتی را مهمترین عرصه نیازمند "همت بالاتر و کار متراکم تر" خواندند و بر تلاش بی وقفه برای تحقق این هدف اساسی تاکید کردند.

حضرت آیت الله خامنه ای، همچنین تجلی رشد و آگاهی ملت را در حوادث 8 ماهه 22 خرداد تا 22 بهمن سال 88، آغاز فصل تازه ای در بصیرت ملت خواندند و افزودند: این فصل پر افتخار و پر عبرت، زمینه بسیار مهمی است که باید براساس آن و با همت مضاعف و کار مضاعف حرکت کرد.

ایشان با استناد به عملکرد هوشیارانه ملت در حوادث پس از انتخابات، سال 88 را سال ملت و سال حضور درخشان و پیروزمندانه ملت دانستند و افزودند:حضور40 میلیونی، پرشور و تاریخی ملت و مشارکت بیش از هشتاد درصدی مردم در انتخابات، رویدادی بسیار مهم واز جلوه های مشروعیت نظام بود و تحلیلگران و سیاستمداران جهانی حتی اگر در ظاهر این واقعیت درخشان را کتمان کنند می فهمند که ملت ایران پای حرف خود ایستاده و پس از سی سال همچنان پایبند به مبانی نظام است.

حضرت آیت الله خامنه ای، اسلامیت و جمهوریت نظام را تفکیک ناپذیر خواندند و درباره حوادث پس از انتخابات افزودند: بنده کسی را متهم نمی کنم اما هندسه ی کار دشمن را می شناسم و تشخیص می دهم، همچنانکه ذهن مردم و تحلیلگران مستقل، صادق و تیز بین نیز با تامل در شکل و روند این حوادث، آن را به عوامل خارجی منتسب کردند.

رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به اجرای نقشه های مشابه و از پیش طراحی شده بیگانگان در برخی کشورهای دیگر افزودند: این واقعیات نشان می دهد که وقتی مستکبران از یک کشور ناراضی هستند منتظر فرصت انتخابات می مانند تا در صورت پیروز شدن افرادی که مورد نظر آنها نیستند با کشاندن عده ای به خیابانها، اوضاع را برهم بزنند وحتی در صورت لزوم با ایجاد اغتشاش وآشوب، نتیجه قانونی انتخابات را با خشونت تغییر دهند.

حضرت آیت الله خامنه ای، با اشاره به پیروزی ملت در آزمون بزرگ و مهم حوادث پس از انتخابات، افزودند: تلاش برای تغییر نتیجه انتخابات بزورِ خشونت و اغتشاش، خلاف شرع و قانون بود و پیروزی هوشمندانه ملت در این حوادث، عبرت و درسهای فراوانی در برداشت.

ایشان، تقسیم ملت به " دو گروه اقلیت و اکثریت " و " برنده و بازنده" و قرار دادن آنها در مقابل یکدیگر را نقشه واضح بیگانگان برای ایجاد دو دستگی در ملت دانستند و افزودند: در این میان عده ای اغتشاشگر هم وارد میدان شدند تا با تحقق خواست دشمن، جنگ داخلی درایران براه بیافتد اما ملت، هوشیار بود و آنان را ناکام گذاشت.

رهبر انقلاب اسلامی افزودند: در روز انتخابات، مردم به دو گروه 14 میلیونی و 24میلیون تقسیم شدند و هرکس به فرد مورد نظر خود رای داد اما این دو گروه پس از مدتی نه چندان طولانی و هنگامیکه نقشه بیگانگان را دیدند با هم یکی شدند و همه ملت، بیدار ویکپارچه در مقابل دشمنان، شورشگران و اغتشاشگران ایستادند.

حضرت آیت الله خامنه ای، حمایت دشمنان اسلام و ایران از اغتشاشگران را یاد آور شدند و خاطر نشان کردند اگر آمریکایی ها، انگلیسی ها و صهیونیستها می توانستند برای تحقق نقشه شوم شان نیرو وارد خیابانهای تهران کنند، یقینا این کار را می کردند اما می دانستند که این کار بضررشان تمام می شود لذا در صحنه سیاسی و تبلیغات وارد شدند تا شاید بتوانند با حمایت از آشوبگران، افکار عمومی داخلی و خارجی را منحرف کنند اما نتوانستند.

رهبر انقلاب اسلامی، حضور متحد و پر بصیرت ملت در حماسه 9 دی و 22 بهمن را قوی ترین و آخرین ضربه ملت به بیگانگان دانستند و افزودند: دراین دو حادثه عظیم، همه کسانیکه به نامزدهای مختلف رای داده بود با شعار واحد، وارد صحنه شدند و اتحاد و پیروزی ملت را در پیمودن راه انقلاب و صراط مستقیم متجلی ساختند.

حضرت آیت الله خامنه ای، در بخش دیگری از سخنانشان در اجتماع عظیم زائران و مجاوران حرم رضوی به بازخوانی ضروریات و لوازم دهه چهارم انقلاب اسلامی یعنی دهه پیشرفت و عدالت پرداختند وافزودند: با توجه به واقعیات کشور و فراهم آمدن زیر ساختهای لازم، این دهه، زمان مناسبی برای برداشتن گامهای بلند در تحقق این دو مقوله اساسی و تاریخی است.

ایشان، توجه به " پیشرفت و عدالت " را در همه برنامه ریزیها و اقدامات مسئولان ضروری دانستند و در تشریح زمینه های مناسب موجود افزودند: ایجاد زیرساختهای " اقتصادی، ارتباطی و مواصلاتی "، پیشرفتهای خیره کننده علمی و فناوری که در برخی زمینه ها ایران را در ردیف 10 یا 8 کشور اول جهان قرار داده است،" اعتبار، اقتدار و اثر گذاری " منطقه ای و بین المللی نظام اسلامی، سی سال تجربه خدمتگزاری و مدیریت کشور و سند بسیار با ارزش چشم انداز بیست ساله از جمله زیر ساختهایی است که امکان حرکتی عظیم در روند پیشرفت و عدالت را فراهم کرده است.

رهبر انقلاب اسلامی، نسل جوانِ " تحصیل کرده، پر انرژی، پر انگیزه و دارای اعتماد به نفس " را از پشتوانه ها و زمینه های اصلی حرکت کشور به سمت دو هدف عظیم پیشرفت و عدالت دانستند و افزودند: جوان ایرانی، امروز احساس توانایی می کند و این از نشانه های اعتماد به نفس ملی است.

رهبر انقلاب اسلامی در پخش پایانی سخنانشان در اجتماع زائران ومجاوران حرم حضرت امام رضا (ع)، به تبیین موانع پیش روی ملت پرداختند و افزودند: ایران اسلامی نیز همچون دیگر کشورها دشمنانی دارد اما بر خلاف دولت آمریکا که با تنفر و دشمنی ملتها روبروست، جمهوری اسلامی ایران با دشمنی دولتهای مستکبر و زورگو، سرمایه داران صهیونیست و دشمنان بشریت مقابله می کند.

حضرت آیت الله خامنه ای، تدبیر وشجاعت را دو عنصر کاملا ضروری درمقابله با دشمنان ملت برشمردند و افزودند: اگر شجاعت نباشد و مسئولان درمقابل تحرکات و چهره های عبوس مستکبرا ن خود را ببازند بی تردید کشور شکست خواهد خورد، همچنانکه اگر تدبیر و هوشیاری نباشد ممکن است دشمن با فریب و حیله گری، اهداف خود را محقق سازد.

رهبر انقلاب اسلامی، آگاهی و شناخت برنامه های واقعی دشمن و تصمیم گیری صحیح و به موقع در مقابل طرحها و تحرکات بیگانه را، مفهوم تدبیر و هوشیاری خواندند و خاطر نشان کردند، صهیونیستها، آمریکا و دیگر دشمنان ملت گاه در لباس گرگ و گاه در لباس روباه ظاهر می شوند، همچنانکه برخی مواقع با چهره ای خشن و خصمانه و برخی اوقات با چهره ای فریبگرانه حرکت می کنند.

ایشان با یاد آوری سخنانشان در اولین روز سال گذشته افزودند: همانگونه که گفته شد مسئولان نظام با هوشیاری، دست بظاهر دراز شده رئیس جمهور جدید آمریکا را تحت نظر گرفتند تا بفهمند آیا در زیر دستکش مخملی، پنجه چدنی پنهان نشده است که متاسفانه همان اتفاق رخ داد.

حضرت آیت الله خامنه ای، با اشاره به ادعاهای " آشکار و پنهان " وارسال نامه و پیام دولت آمریکا درباره علاقمندی به ایجاد روابط عادلانه با جمهوری اسلامی افزودند: همه این ادعاها، در عمل برعکس از آب در آمد و رئیس جمهور آمریکا در قضایای بعد از انتخابات، بدترین موضع را گرفت و حمله کنندگان به مردم، و اغتشاشگران را جنبش مدنی معرفی کرد وناخواسته ماهیت اهداف خود را آشکار ساخت.

ایشان با انتقاد شدید از ادعاهای دروغین دولت آمریکا مبنی بر حمایت از حقوق مدنی و دمکراسی افزودند: دولت آمریکا حرکت عظیم ملت ایران را در انتخابات و فریاد یکپارچه این ملت را در عرصه های مختلف نادیده می گیرد و با ادامه اقدامات خود در کشتار "مردم افغانستان و عراق " و حمایت از قاتلان کودکان فلسطینی در غزه ، از حقوق بشر دم می زند اما واقعیات نشان می دهد که این دولت اصولا در موقعیتی نیست که از دمکراسی و حقوق بشر حرف بزند.

ایشان تاکید کردند باردیگر به همه دولتهایی که با خوی استکباری با ملت و جمهوری اسلامی مواجه می شوند اعلام می کنیم که ملت و مسئولان ایرانی ، آنها را مطرود و محکوم می دانند و ماهیت آنها را در هر لباسی که باشند می شناسند و هرگز از منافع ملت وروند پیشرفت ایران قدمی کوتاه نخواهند آمد.

رهبر انقلاب اسلامی در پایان سخنانشان تاکید کردند به فضل الهی و در پرتو هوشیاری، شجاعت، تدبیر، اتحاد و ایستادگی ملت عظیم الشان ایران، دشمنان قادر به ضربه زدن به نظام اسلامی و جدا کردن ملت از نظام نخواهند بود وپیروزی و پیشرفت، آینده روشن تر این ملت و کشور را رقم خواهد زد.

در ابتدای این دیدار ،آیت الله واعظ طبسی نماینده ولی فقیه و تولیت آستان قدس رضوی ضمن خیر مقدم به حضرت آیت الله خامنه ای گفت: ایران اسلامی با هدایت های رهبر معظم انقلاب اسلامی و تدبیر مسئولان و حضور قدرتمندانه مردم به راه خود ادامه خواهد داد.

منبع ما : http://rajanews.com/detail.asp?lang_id=&id=46864

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در دوشنبه 89/1/2 و ساعت 11:19 صبح | نظرات دیگران()

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام نوروزی، با نامگذاری سال جدید به عنوان سال "همت مضاعف، کار مضاعف" ابراز امیدواری کردند ملت عزیز و بزرگ ایران و مسئولان بخش های مختلف، در سال 1389، با گام های بلندتر و همت کار بیشتر، به اهداف بزرگ خود نزدیک تر شوند.

به گزارش رجانیوز، متن پیام مقام معظم رهبری به مناسبت آغاز سال 1389 به این شرح است:

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

«یا مقلّب القلوب و الأبصار. یا مدبّر اللّیل و النّهار»؛ اى دگرگون‌کننده‌ى دلها و دیدها! اى سامان‌دهنده‌ى به روز و شب! «یا محوّل الحول و الأحوال»؛ اى گرداننده‌ى سالها و دلها و حالها! «حوّل حالنا الى احسن الحال»؛ حالِ ما را به بهترین حالها تبدیل فرما .

تبریک عرض می‌کنم عید سعید نوروز و آغاز سال نو را - که آغاز بهار و سرزندگى طبیعت است - به همه‌ى هم‌میهنان عزیز که در سراسر کشور پهناور عزیز ما زندگى میکنند، و همچنین به همه‌ى ایرانیانى که در هر نقطه‌اى از جهان هستند و چشم امید و انتظار به کشور عزیزشان دوخته‌اند؛ بخصوص به جوانان و مردان و زنانِ ازجان‌گذشته‌اى که براى هدفهاى عالى انقلاب و کشور فداکارى‌هاى بزرگى را انجام دادند؛ از جانِ خودشان مایه گذاشتند و جوانان خود را تقدیم انقلاب و سربلندى کشور کردند؛ به خانواده‌هاى عزیز شهیدان، به جانبازان و خانواده‌هاى فداکار آنها و به همه‌ى ایثارگران و کسانى که براى سربلندى کشور تلاش میکنند و کار انجام میدهند. و درود و سلام میفرستم به روح مطهر امام بزرگوارمان که سلسله‌جنبان این حرکت عظیم مردمى و مایه‌ى پیشرفت و اعتلاى کشور بزرگ اسلامى ایران بوده‌اند.

عید نوروز، آغاز رویش است. این رویش همچنان که در طبیعت محسوس است، میتواند در دلهاى ما و جانهاى ما و حرکت رو به پیشرفت ما نیز خود را مجسم و نمایان کند. نگاهى بیندازیم به سال 88 که اکنون به پایان آن رسیده‌ایم. اگر بنا باشد سال 88 در یک جمله تعریف شود، به نظر من عبارت است از: سال ملت ایران، سال عظمت و پیروزى این ملت بزرگ، سال حضور تاریخى و اثرگذار این ملت در عرصه‌هائى که به سرنوشت انقلاب بزرگمان و به سرنوشت کشورمان بستگى داشت و منتهى میشد.

در آغاز سال 88 مردم با حضور بى‌سابقه‌ى خود انتخاباتى را ساماندهى کردند که در تاریخ انقلاب ما - و البته در تاریخ طولانى کشور ما - سابقه نداشت و یک نقطه‌ى برجسته و اوج به حساب مى‌آمد. در طول ماه‌هاى بعد از انتخابات هم مردم در امتحانى بزرگ، در حرکتى عظیم و سرنوشت‌ساز، حضور خود، اراده‌ى خود، ایستادگى خود، عزم ملى خود و بصیرت خود را نشان دادند.

تفسیر کوتاهى که از حوادث بعد از انتخابات در طول چند ماه می‌شود ارائه کرد، عبارت از این است که دشمنان کشور و دشمنان نظام جمهورى اسلامى بعد از گذشت سى سال، همه‌ى تلاش خود و توان خود و نیروهاى خود را متمرکز کرده‌اند براى اینکه بتوانند این انقلاب را از درون شکست بدهند. ملت در مقابل این توطئه‌ى بزرگ، این حرکت خصمانه، با آگاهى و بصیرت و عزم و ایستادگىِ بى‌نظیرى توانست دشمن را به شکست بکشاند. تجربه‌اى که در این هشت ماه بعد از انتخابات تا بیست و دوم بهمن بر این ملت و بر این کشور گذشت، تجربه‌اى پر از درس، پر از عبرت و حقیقتاً مایه‌ى سربلندى ملت ایران است.

در سال 88 ملت خوش درخشید؛ مسئولین هم تلاشهاى ارزنده و بزرگى را انجام دادند. این تلاشها در حد خود، تلاشهاى باارزشى است؛ موجب تقدیر است. بر همه‌ى ناظران منصف فرض است که از این تلاشها، از این زحمات و کار و کوششى که براى عمران و آبادانى و پیشرفت کشور در عرصه‌هاى مختلف انجام گرفت، قدردانى کنند. در عرصه‌ى علمى، در عرصه‌ى صنعتى، در فعالیتهاى اجتماعى، در سیاست خارجى، در بخشهاى مختلف، مسئولین کشور کارهاى بزرگى را انجام داده‌اند. خداوند به همه‌ى آنها اجر عنایت کند و توفیق پیشرفت مرحمت بفرماید.

آنچه که از ملاحظه‌ى وضعیت موجود کشور و ظرفیتهاى عظیمى که در دل این کشور و ملت بزرگ نهفته است، می‌شود به دست آورد، این است که آنچه ما انجام داده‌ایم، آنچه مسئولین و مردم انجام داده‌اند، در مقابل آنچه که ظرفیت عظیم این کشور براى پیشرفت و رسیدن به عدالت است، کار بزرگى نیست. باید تلاشها را بیش از آنچه که در گذشته انجام داده‌ایم، همه انجام بدهند و خود را موظف بدانند.

در این دعائى که در آغاز هر سال، در هنگام تحویل، همه میخوانیم، این فِقره جالب توجه است که میفرماید: «حوّل حالنا الى احسن الحال». نمیفرماید ما را به روز نیکى، حال نیکى برسان؛ به پروردگار عرض میکند ما را به بهترین حالها، به بهترین روزها، به بهترین وضعیتها برسان. همت والاى انسان مسلمان همین است که در همه‌ى عرصه‌ها به بهترین‌ها دست پیدا کند.

امسال براى اینکه ما بتوانیم آنچه را که در این دعاى شریف به ما تعلیم داده شده است و وظیفه‌ى ماست، انجام بدهیم، براى اینکه بتوانیم بر طبق اقتضائات کشور و ظرفیتهاى کشور حرکت کنیم، احتیاج داریم به اینکه همت خودمان را چند برابر کنیم؛ کار را متراکم‌تر و پرتلاش‌تر کنیم. من امسال را به عنوان سال «همت مضاعف و کار مضاعف» نامگذارى میکنم. به امید اینکه در بخشهاى مختلف، بخشهاى اقتصادى، بخشهاى فرهنگى، بخشهاى سیاسى، بخشهاى عمرانى، بخشهاى اجتماعى، در همه‌ى عرصه‌ها، مسئولین کشور به همراه مردم عزیزمان بتوانند با گامهاى بلندتر، با همت بلندتر، با کار بیشتر و متراکم‌تر، راه‌هاى نرفته‌اى را بپیمایند و به هدفهاى بزرگ خود ان‌شاءاللَّه نزدیکتر شوند. ما به این همت مضاعف نیازمندیم. کشور به این کار مضاعف نیازمند است.

باید به خداى متعال توکل کنیم؛ از خداى متعال استمداد کنیم و بدانیم که زمینه براى کار، زیاد است. دشمنان، دشمن علم و ایمان جامعه‌ى ما هستند. علم و ایمان را به صورت مضاعف در میان خودمان باید تقویت کنیم. ان‌شاءاللَّه راه‌ها هموار خواهد شد؛ موانع، کوچک خواهد شد و کمک الهى و نصرت الهى، ملت ما و کشور ما و مسئولین ما را همراه و زیر سایه‌ى خود خواهد داشت.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

فیلم پیام نوروزی

صوت پیام نوروزی

منبع ما : http://rajanews.com/detail.asp?lang_id=&id=46847

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در شنبه 88/12/29 و ساعت 11:17 عصر | نظرات دیگران()

موسوی به دلیل مدرکش نمی‌تواند در این دانشگاه تدریس کند

رئیس دانشگاه تربیت مدرس گفت: موسوی با فوق لیسانس معماری نمی‌تواند در دانشگاه تربیت مدرس تدریس کند.

فرهاد دانشجو رئیس دانشگاه تربیت مدرس در گفتگو با خبرگزاری فارس در خصوص آخرین وضعیت تدریس موسوی، بهشتی و قربان‌نژاد در این دانشگاه بعد از سخنان وزیر علوم پیرامون حضور تعداد انگشت‌شماری از اساتید غیرهمسو با خواست مردم در دانشگاه‌های کشور، اظهار داشت: علیرضا بهشتی در حال حاضر مشغول تدریس در دانشگاه تربیت مدرس است اما مهندس موسوی هنوز به دانشگاه برنگشته‌ است.

وی با بیان اینکه موسوی از دانشگاه تربیت مدرس به فرهنگستان هنر مامور شده بود، افزود: هنوز نامه‌ای مبنی بر پایان ماموریت وی از فرهنگستان هنر به دانشگاه تربیت مدرس نرسیده است.

رئیس دانشگاه تربیت مدرس گفت: موسوی از حدود 6 سال پیش از دانشگاه تربیت مدرس به فرهنگستان هنر مامور شده بود.

دانشجو با بیان اینکه موسوی در گذشته هم در دانشگاه تربیت مدرس تدریس نمی‌کرد، ادامه داد: موسوی اکنون نیز در این دانشگاه تدریس نمی‌کند و در گذشته هم تنها یک درس در خصوص تاریخ انقلاب اسلامی به صورت تجربی در دانشگاه تربیت مدرس ارائه می‌کرد.

وی همچنین به مدرک فوق‌لیسانس موسوی اشاره کرد و یادآور شد: رشته آقای موسوی معماری است ولی با این حال وی در گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس عضویت داشته است.

رئیس دانشگاه تربیت مدرس همچنین اضافه کرد: موسوی با مدرک فوق لیسانس معماری نمی‌تواند در دانشگاه تربیت مدرس درسی را ارائه کند.

دانشجو در خصوص نقل قول یکی از خبرگزاری‌ها از وی مبنی بر اینکه موسوی فوق‌لیسانس علوم سیاسی دارد، اظهار داشت: مطلب آن خبرگزاری به اشتباه منتشر شده بود، چون موسوی فوق‌لیسانس معماری دارد و با این مدرک نمی‌تواند در رشته‌های سیاسی تدریس کند.
منبع ما : http://www.jahannews.com/vdcdnf0fzyt0zk6.2a2y.html

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در پنج شنبه 88/12/20 و ساعت 10:38 صبح | نظرات دیگران()

حضرت آیت الله خامنه ای در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، با بیان اینکه "شکى نیست که شوراى نگهبان وظایفى قانونى دارد"، خاطرنشان کردند: روى مسئله‌ى اصلى نظام و نقشه‌ى نظام و کلیت نظام هیچ اهمالى را نباید روا بداریم. مسائل درجه‌ى دوئى وجود دارد که البته اینها را میتوان حل کرد. حالا من دیدم مثلاً این روزها طرحى که در مجمع تشخیص است، مورد توجه است. البته معلوم است؛ این طرح وقتى که در مجمع تشخیص مطرح بشود، بالاخره نظر مجمع، نظر مشورتى است؛ این پیش ما خواهد آمد و آن چیزى را که معتقَد ماست، اعمال میکنیم و به عنوان سیاست کلى گفته میشود."

به گزارش رجانیوز ، متن کامل بیانات رهبر انقلاب در دیدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى‌ به شرح ذیل است:

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

اولاً تشکر میکنم از آقایان محترم که ارکان‌البلاد هستید، به خاطر زحمت حضور در این اجلاس مهم و بیان این مطالب و تشریف‌آوردنتان به اینجا. ان‌شاءاللَّه خداوند شما را موفق بدارد و همه‌ى ما را توفیق بدهد که بتوانیم به وظائفمان عمل کنیم.

درگذشت مرحوم آقاى فاکر را هم به همه‌ى شما برادران عزیز و همکاران ایشان تسلیت عرض میکنیم و براى از دست دادن یک عنصر خدمتگزار و غیور و پرتوان و پرکار، عرض تأسف میکنیم. از سال 1342 بنده شاهد فعالیت ایشان و تحمل زندان به وسیله‌ى ایشان بودم. ما سال 42 با مرحوم آقاى فاکر در مشهد همزندان بودیم. خدا ان‌شاءاللَّه درجات ایشان را عالى کند.

مسئله‌ى خبرگان و مجلس خبرگان - همین‌طور که بارها عرض شده است - یک مسئله‌ى بسیار مهم و استثنائى است؛ یکى از تمایزات نظام جمهورى اسلامى این است. مجموعه‌ى خبرگان، مجموعه‌ى علماى صاحب‌نام و صاحب شأن در بین مردم، و مورد اعتماد مردم در همه‌ى قضایا، بخصوص در قضیه‌ى بسیار مهم رهبرى و انتخاب رهبرى و قضایاى مربوط به آن محسوب میشود. و همین حضور اثرگذار و حساس در بین مردم، آثار و برکات خودش را داشته است و دارد. حضور مردم در حوادث بزرگ و مهم و اعلان موضعى که میکنند - مثل راهپیمائى مهم بیست و دوم بهمن، که واقعاً یک پدیده‌ى عظیمى بود در تاریخ انقلاب در این شرائط و با این اوضاع و احوال؛ و قبل از آن، حضور مردم در خیابانها در سراسر کشور در نهم دى - بدون اینکه علما و راهنمایان معنوى مردم که مورد اعتماد آنها هستند، دلهاى مردم را به حقائق این انقلاب متوجه کنند، میسر نمیشد. نقش علماى دین در هدایت مردم، منحصر نمیشود به هدایت در امور فرعى و مسائل شخصى و اینها. مهمتر از همه‌ى اینها، هدایت مردم است در مسئله‌ى عظیم اجتماعى و مسئله‌ى حکومت و مسئله‌ى نظام اسلامى و وظائفى که مترتب بر این هست در مقابله‌ى با حوادث جهانى. یقیناً اگر نقش علماى دین و راهنمایان روحانى حذف میشد و وجود نمیداشت، این انقلاب تحقق پیدا نمیکرد؛ این نظام به وجود نمى‌آمد و باقى نمیماند، با این همه مشکلات فراوانى که در سر راه این انقلاب به وجود آوردند. بنابراین علماى دین - که از جمله‌ى برترین آنها، مجموعه‌ى خبرگان هستند - تأثیر ماندگار و مستمرى در حوادث جامعه و سرنوشت جامعه دارند؛ که خوب، آثارش را بحمداللَّه مى‌بینیم.

اساس نظام اسلامى بر اطاعت از خداوند است؛ این آن مایز اصلى است؛ «اطیعوا اللَّه و اطیعوا الرّسول»،(1) «ان کنتم تحبّون اللَّه فاتّبعونى یحببکم اللَّه».(2) بنابراین اساس نظام اسلامى، اطاعت از خداى متعال است.

اطاعت از خداى متعال، چند مرتبه دارد، چند مرحله دارد: یک اطاعت، اطاعت موردى است. در مواردى خداى متعال میفرماید که این عمل را انجام دهید - ولو این مسئله، مسئله‌ى شخصى است - مثلاً نماز بخوانید، یا فرض کنید که صوم و زکات و بقیه‌ى امور. این یک جور اطاعت است که انسان امر الهى را اطاعت میکند، نهى الهى را اطاعت میکند. از این مهمتر، اطاعت خطى است. یعنى روش و راه و نقشه‌اى که خداى متعال براى زندگى معین میکند؛ این را یک مجموعه‌اى از مردم اطاعت کنند تا این نقشه تحقق پیدا کند. این نقشه با اَعمال فردى حاصل نمیشود؛ این یک حالت دیگرى است، یک مسئله‌ى دیگرى است، مسئله‌ى بالاترى است؛ یک کار جمعى نیاز دارد تا اینکه نقشه‌ى الهى، هندسه‌ى الهى در وضع جامعه‌ى اسلامى تحقق پیدا کند. فرض بفرمائید که در مکه مسلمانها اعمال خودشان را انجام میدادند؛ اما جامعه‌ى اسلامى در مکه با جامعه‌ى اسلامى در مدینه که حکومت اسلامى در آن تشکیل شد، متفاوت است. یک کار جدید، یک حرکتِ فراتر از حرکات فردى به وجود آمد و لازم است؛ که اگر این تحقق پیدا کرد، آن وقت «لأکلوا من فوقهم و من تحت ارجلهم»؛(3) زندگى، زندگى خوبى خواهد شد؛ زندگى سعادتمندانه‌اى خواهد شد؛ آثار و برکات و نتائج مطلوبى که بر اطاعت امر الهى مترتب است، بر زندگى مترتب خواهد شد.

نظام اسلامى به انسانها سعادت میدهد. نظام اسلامى هم یعنى آن نظامى که مبنى بر هندسه‌ى الهى است براى جامعه؛ مبنى بر نقشه‌ى خداست در جامعه. اگر این نقشه تحقق پیدا کرد، خیلى از تخلفات فردى و شخصى و جزئى قابل اغماض خواهد بود. روایت معروفى است که نقل حدیث قدسى را میکند: «لأعذّبنّ کلّ رعیّة اطاعت اماما جائرا لیس من اللَّه و لو کانت الرّعیّة فى اعمالها برّة تقیّة». نقطه‌ى مقابلش: «و لأعفونّ عن کلّ رعیّة اطاعت اماما عادلا من اللَّه و ان کانت الرّعیّة فى اعمالها ظالمة مسیئة». یعنى کار فردى و تخلف فردى در یک نظام عظیم اجتماعى که حرکت عمومى به یک سمت درستى است، قابل اغماض است؛ یا شاید به تعبیر دقیق‌تر، قابل اصلاح است؛ بالاخره میتواند این جامعه را، این افراد را به سرمنزل مقصود برساند؛ برخلاف اینکه اگر چنانچه نه، اعمال فردى درست بود، اما روابط اجتماعى، نظامات اجتماعى، نظامات غلطى بود، نظامات جائرى بود، نظاماتِ از ناحیه‌ى خدا نبود، از ناحیه‌ى شیطان بود، از ناحیه‌ى نفس بود، اعمال فردى نمیتواند این جامعه را بالاخره به سرمنزل مقصود برساند؛ آن چیزى که مطلوب شرایع الهى است از سعادت انسان، آن را نمیتواند برایشان به وجود بیاورد. بنابراین مسئله‌ى اطاعت کلان و اینکه انسان خط الهى را جستجو کند و بیابد و آن را دنبال کند، بسیار اهمیت پیدا میکند.

نظام اسلامى بر اساس توحید است. پایه‌ى اصلى، توحید است. پایه‌ى مهم دیگر، مسئله‌ى عدل است. پایه‌ى مهم دیگر، مسئله‌ى تکریم انسان و کرامت انسان و آراء انسان و اینهاست. خوب، اگر چنانچه با این دید به جامعه‌ى اسلامىِ خودمان نگاه کنیم، خواهیم دید که نظام اسلامى توانسته است یک حرکت عظیمى را در دنیاى اسلام نسبت به این مجموعه‌ى خاص به وجود بیاورد که با هیچ حرکت فردى‌اى امکانپذیر نبود. یعنى امروز وقتى به دنیاى اسلام نگاه میکنیم، مى‌بینیم آن جامعه‌اى که بر شکل و هندسه‌ى الهى تشکیل شده، نظام جمهورى اسلامى است.

اساس، اساس الهى است. البته نقصهائى وجود دارد، ضعفهائى وجود دارد؛ باید این ضعفها را جبران کرد و درست کرد و در صدد اصلاح برآمد. مثل این است که فرض بفرمائید یک قطارى بر روى یک ریلى قرار دارد و به سمت یک هدفى دارد حرکت میکند. در داخل این قطار، البته مسلّم است کسانى به وظائفشان عمل میکنند، کسانى عمل نمیکنند، کسانى زمین را کثیف میکنند، آشغال جمع میکنند، کسانى مراقب وظائفشان هستند، کسانى نیستند؛ لیکن این قطار به سمت هدف دارد حرکت میکند و بلاشک به هدف خواهد رسید.

مسائل جزئى داخل جامعه را میشود اصلاح کرد. جزئى که عرض میکنیم، نه اینکه بى‌اهمیت است - داراى اهمیت است - لیکن مسائل فردى و شخصى و جزئى و مربوط به اشخاص است؛ اینها را میشود اصلاح کرد. اساس این است که انسان بتواند نظام را حفظ کند. چالش اصلى نظام اسلامى از روز اول تا امروز این بوده است؛ یعنى حفظ نظام اسلامى و حفظ این اساس و حفظ آن مرزها و شاخصهائى که این نظام را از بقیه‌ى نظامهاى دنیا جدا میکند.

ما یک شباهتهائى به دیگران داریم، مشترکاتى داریم؛ لیکن آن چیزى که هویت اصلى این نظام را تشکیل میدهد - که آن، اطاعت از خداى متعال و سیر بر مسیر الهى است - بایستى محفوظ بماند. چالش واقعى و اصلى نظام ما از اول هم همین بوده است؛ یعنى مخالفان، نظام را، این حرکتِ بر اساس حکم الهى و دین الهى را برنمیتابند. چرا برنمیتابند؟ حالا بعضى با یک نگاه عمیق و نافذشان میفهمند که این یک تحدى بر علیه نظامهاى مادى است، لذا از این جهت با آن مواجهه میکنند؛ بعضى هم نگاه میکنند، آثار مترتب بر این نظام را در دنیا مى‌بینند: همان طور که امام فرمودند هسته‌هاى حزب‌اللَّه باید در همه‌ى دنیاى اسلام تشکیل شود، مى‌بینند تشکیل شده است. مى‌بینند دلها به سمت اسلام گرایش پیدا کرده است. مى‌بینند احساس هویت اسلامى در تک تک مسلمانها در بسیارى از نقاط جهان اسلام به وجود آمده است؛ و این، منافع مادى آنها را تهدید میکند. به هر حال میفهمند منشأ، اینجاست؛ لذا مقابله میکنند، معارضه میکنند. واقعاً ما هیچ نظامى را سراغ نداریم که تا این حد معارضه‌ها با او شدید و جبهه‌ى استکبار در مقابل او همدست و متحد باشد. از اول انقلاب تا حالا این معنا وجود دارد.

خوب، ما بایستى به تحکیم و حفظ نظام اهتمام بورزیم. پایه‌هاى نظام، مشخص و معلوم است؛ همه باید بر اساس آن حرکت کنند؛ در جهت تحکیم این پایه‌ها بایستى تلاش کنند، حرکت کنند، اقدام کنند، ابتکار کنند.

یکى از مسائل، همین مسئله‌ى نقش مردم و حضور مردم است - این خیلى چیز بااهمیتى است - که یکى از مظاهر عمده‌ى آن، انتخابات است. لذا در نظام جمهورى اسلامى، انتخابات یک امر واقعى است؛ یک چیز شکلى و صورى نیست. اینجور نیست که بخواهیم از دیگران تقلید کنیم؛ که چون دیگران به نام دموکراسى انتخابات دارند، ما هم انتخابات داشته باشیم؛ نه، انتخابات یک امر واقعى است براى دخالت دادن نظر مردم و رضاى عامه؛ همانى که در فرمان معروف امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) به مالک اشتر هست که: رضاى عامه را بر سُخط خاصه ترجیح بده، و نترس از سُخط خاصه به خاطر رضاى عامه.

ما باید نگاه کنیم و ببینیم که مردم چه میگویند و چه میخواهند. حضور این مردم برکاتى دارد. یکى از برکاتش همین است که وقتى دشمنان نگاه میکنند و مى‌بینند که مردم پشت سر نظام هستند، احساس میکنند که نمیشود با این نظام معارضه کرد؛ چون با یک ملت نمیشود معارضه کرد. یک رژیم را با انواع و اقسام تضییقات، فشار اقتصادى، تبلیغات گوناگون و جنگ روانى میشود تضعیف کرد یا ساقط کرد؛ اما وقتى ریشه‌ها مردم هستند و این نظام و مسئولین نظام به مردم متصل هستند، دیگر کار دشمن مشکل میشود؛ همچنان که مشکل هم شده و ملاحظه میکنید.

از اول انقلاب دشمنى‌ها وسیع‌تر شده است، عمیق‌تر شده است، پیچیده‌تر شده است؛ اما در عین حال امید دشمن به شکستن انقلاب، کمتر شده است. یعنى دشمنان نظام جمهورى اسلامى امیدى را که بیست سال پیش یا سى سال پیش داشتند به اینکه بتوانند این نظام را زائل و منهدم کنند یا لااقل آنجورى تضعیف کنند که نتواند به حرکتش ادامه دهد، امروز این امید را ندارند. انسان این را از حرفهاى آنها میفهمد؛ از ابتکاراتى که میکنند، میفهمد؛ از عملکردهایشان انسان این را بخوبى احساس میکند. پس مسئله‌ى حضور مردم مهم است. و یکى از مهمترین نشانه‌هاى حضور مردم، انتخابات است.

در این فتنه‌هاى بعد از انتخابات، آن چیزى که اساس قضیه است، این است که رأى مردم و حضور مردم از نظر یک عده‌اى نفى شد، مورد خدشه قرار گرفت، نظام تکذیب شد، مورد تهمت قرار گرفت. گناه بزرگى که انجام دادند، این بود. اینها بایست تسلیم میشدند. بالاخره وقتى انتخابات با همین معیارهائى که در اسلام وجود دارد - که حالا بعضى از معیارها و شاخصهائى که براى انتخابات در نظر ما معتبر است، که نظر اسلام است، من عرض میکنم - اتفاق افتاد، بایستى در مقابل قانون، در مقابل داورى قانون تسلیم شد؛ همچنان که باید در مقابل آن داورى که قانون او را معین میکند، تسلیم شد. اگر قانون در مسئله‌ى مهمى مثل مسئله‌ى انتخابات یک داورى را مشخص کرده است، یا یک شیوه‌ى داورى را مشخص کرده است، باید تسلیم این بشوند، ولو برخلاف میلمان باشد؛ این میشود انتخابات سالم.

آن وقت این انتخابات اگر چنانچه به این شکل باشد و به همان شکلى که در نظام اسلامى معتبر است، باشد، این خصوصیات را دارد: اولاً در انتخابات، احترام به رأى و تشخیص و رضایت مردم هست. من عرض بکنم؛ امروز در دنیاى دموکراسى که انتخابات در آنجاها انجام میگیرد و پرچم دموکراسى را اینها بلند میکنند، آنچه وجود ندارد، «رضى العامّة» است؛ مسئله، صورى است؛ در واقع غالباً اینجور است. در کشور آمریکا اینجور است، در کشورهاى معروف دموکراسى دنیا اینجور است. پشت سرِ این کسانى که مى‌آیند وارد میدان انتخابات میشوند و مبارزه‌ى انتخاباتى میکنند، گروه‌هائى از جبهه‌ى خاصه وجود دارند؛ یعنى سرمایه‌دارها، کمپانى‌دارها، متنفذین مالى، باندهاى عظیم مالى؛ اینها هستند که دارند کارها را روبه‌راه میکنند؛ با تبلیغات گمراه‌کننده و با روشهاى گوناگون، آراء مردم را به این سمت و آن سمت میکشانند. در واقع، دعوا بین کمپانى‌دارهاست؛ دعوا بین آراء مردم نیست؛ یک چیزِ تخیلى است. در واقع، حکومت دموکراسى در آنجاها حکومت اقلیت است؛ حکومت خواصى است که خواص بودن آنها، نخبه بودن آنها، به خاطر امکانات مالى فراوان آنهاست؛ اینها هستند که دارند سیاستگذارى میکنند.

در انتخاباتِ نظام جمهورى اسلامى اینجور نیست. اینجا مردمند که دارند تصمیم میگیرند، مردمند که دارند تشخیص میدهند. ممکن است این تشخیص یک جا درست باشد، یک جا غلط باشد - بحث در این نیست - اما تصمیم‌گیر، خود مردم هستند. پشت سر آراء مردم، آراء باندهاى قدرت و ثروت و اینها قرار ندارد. در این انتخابات، واقعاً احترام به رأى مردم است؛ احترام به تشخیص مردم است. باید در مقابل این تشخیص تسلیم شد. این یک مسئله است.

مسئله‌ى دیگر در انتخابات و اهمیت انتخابات، مسابقه و رقابت سالمى است که وجود دارد؛ نشاط مردمى است که در انتخابات به وجود مى‌آید. انتخابات چیزى است که موجب میشود مردم احساس کنند مسئولیت دارند، باید تشخیص بدهند، باید بیایند توى میدان. نشاط مردمى، خون تازه‌اى به رگهاى نظام میریزد و روح تازه‌اى میدمد. تحول در مدیریت وجود دارد. این انتخاباتها یکى از بزرگترین محسّناتش این است که از رکود جلوگیرى میکند. بهترین شکل ادامه‌ى یک نظام اجتماعى این است که در عین ثبات، تحول داشته باشد. رکود بد است و ثبات خوب است. ثبات یعنى استقرار؛ یعنى این چهارچوب، این هندسه، در جاى خود محفوظ باشد، مستقر باشد، ریشه‌دار باشد؛ در عین حال در داخل این چهارچوب، تحولات، مسابقات و رقابتها وجود داشته باشد. این بهترین شکل است که کشتى نظام در دریاهاى طوفانى بتواند بدون دغدغه حرکت کند. «و هى تجرى بهم فى موج کالجبال»؛(4) این درباره‌ى کشتى نوح است. کشتى حرکت میکند، در بین امواج گوناگون هم هست؛ لیکن این امواج سهمگین نمیتوانند استقرار او را از بین ببرند. این استقرار بایست وجود داشته باشد. البته در درون این استقرار، در درون این چهارچوب، تحول وجود دارد.

بنابراین همه‌ى تحولات باید در چهارچوب باشد. اگر چنانچه کسى وارد میدان رقابت انتخاباتى و مسابقه‌ى انتخاباتى بشود، اما بخواهد چهارچوب را بشکند، او از قاعده‌ى نظام خارج شده است، از قواعد حرکت انتخاباتى خارج شده؛ این غلط است، این درست نیست. باید همه چیز در چهارچوب نظام باشد. این چهارچوب، قابل تغییر نیست.

تأکید بر خطوط مرزى نظام با مخالفان و دشمنان، در انتخابات لازم است. ممکن است دو نظر مختلف در باره‌ى یک مسئله‌ى اجتماعى یا اقتصادى بین نامزدها وجود داشته باشد؛ هیچ مانعى ندارد، این دو نظر را بگویند؛ لیکن مرزبندى کنند با آن چیزهائى که نظراتِ مخالف با نظام است. مشخص بکنند که مرز ما چیست؛ این مرزبندى لازم است. بارها ما بر روى این مرزبندى تأکید میکنیم؛ این به خاطر این است که اگر مرزبندى‌ها ضعیف بشود، مرزها کمرنگ بشود، موجب اشتباه مردم میشود. مثل مرزهاى کشورى، که اگر مرزها تضعیف شد و کمرنگ شد، عده‌اى میتوانند داخل مرز بشوند، با قصد خیانت، بدون اینکه شناخته شوند؛ عده‌اى میتوانند از این مرز خارج بشوند با غفلت، بدون اینکه بدانند دارند از مرز خارج میشوند. لذا بایستى بر مرزها تأکید بشود. اشتباه و خطاى فاحش کسانى که این مرزها را در انتخابات رعایت نمیکنند، همین است که مردم را دچار زحمت میکنند، دچار حیرت میکنند. بایستى خطوط مرزى نظام با مخالفان نظام، با دشمنان نظام، کاملاً مشخص شود، بر آن تکیه شود و از مخالفان نظام اعلام برائت بشود.

البته در انتخابات باید منافع نظام، منافع کشور، مصالح کشور بر مصالح حزبى و جناحى و شخصى و امثال اینها ترجیح داده شود و نظرات، نظرات شفاف و روشنى باشد؛ معلوم باشد که چه میخواهند. اگر چنانچه یک چنین انتخاباتى انجام بگیرد، این بلاشک به نفع نظام، به نفع پیشرفت کشور و به نفع مردم خواهد بود؛ نظام را زنده و بانشاط نگه میدارد و پیش میبرد.

و من میخواهم عرض بکنم، امروز خوشبختانه وضع کلى نظام از گذشته‌ى ما به هیچ وجه عقب‌تر نیست و در موارد زیادى بمراتب بهتر است؛ این را باید توجه کرد. این خیالپردازى نیست، بیان آرزوها نیست؛ بلکه با نگاه به واقعیتهاست.

امروز ملاحظه کنید ما نفس گرم امام بزرگوار را نداریم، حادثه‌ى جنگ را نداریم - که مردم به خاطر این حادثه به هیجان و حرکت مى‌آمدند و طبعاً جوششى در مردم به وجود مى‌آمد - از مبدأ انقلاب سى و یک سال فاصله گرفتیم، در عین حال شما مى‌بینید جمع کثیرى از جوانهاى این مردم - حالا افراد غیرجوان به جاى خود، حتّى جوانها که بیشتر از همه در معرض تهدید اخلاقى و فکرى و انحرافات گوناگون هستند - با کمال پاکى، با کمال آراستگى، در میدانهاى مختلف حضور پیدا میکنند. در دانشگاه هم همین جور است، در بیرون دانشگاه هم همین جور است، در عرصه‌هاى اجتماعى هم همین جور است.

در اجتماعات عظیمى که تشکیل میشود، غالباً جوانها حضور دارند. در بیست و دوى بهمن، شما نمونه‌ى کم‌نظیرش را مشاهده کردید؛ چه در تهران، چه در بقیه‌ى شهرها - آنطور که حالا در دوربینهاى تلویزیون انسان میدید و از بعضى از کسانى که از نزدیک دیده بودند، انسان میشنود - اغلب اینهائى که بودند، جوان بودند؛ اکثر این جمعیت، جوانها بودند. خوب، این نشان‌دهنده‌ى چیست؟ مردم احساس مسئولیت میکنند، مى‌آیند توى میدان. این احساس مسئولیت مردم و بخصوص جوانها، بعد از گذشت سى و یک سال از انقلاب، خیلى حادثه‌ى عظیمى است؛ خیلى حادثه‌ى بزرگى است.

چرا مردم امسال در بیست و دوى بهمن از سال گذشته گرم‌تر و متراکم‌تر آمدند؟ چون احساس خطر کردند؛ چون دیدند کسانى به بهانه‌ى مسئله‌ى انتخابات و مسائل بعد از انتخابات، دارند در اصل نظام خدشه به وجود مى‌آورند، دارند معارضه میکنند، دارند پنجه به چهره‌ى نظام میزنند. رفتار خطرناک آنها این بود که نام امام و انقلاب و نظام را هم گاهى مى‌آورند، اما حرفشان، عملشان، اقدامشان، تحریکشان، درست نقطه‌ى مقابل روش انقلاب و ممشاى انقلاب و اهداف انقلاب است؛ مردم این را احساس کردند. اینکه مردم این را میفهمند و احساس میکنند، این بصیرت بالائى است، این خیلى مهم است؛ و اینکه مردم بعد از این احساس، اینجور وارد میدان میشوند، مى‌آیند حضور خود را اعلام میکنند، این خیلى همت و عزم بالائى را نشان میدهد؛ اینها خیلى مهم است. ما باید اینها را ببینیم، باید قدر بدانیم و باید عاملش را بشناسیم. عاملش دیندارى مردم است؛ عاملش همین ملاک اصلى در نظام اسلامى است؛ یعنى اطاعت از پروردگار عالم. این به نظر من اساسى‌ترین مسئله است.

ما امروز مواجه هستیم با یک جبهه‌ى دشمنىِ بزرگ در سراسر دنیاى قدرتمندان؛ این جبهه‌اى است که شکل گرفته است در مراکز قدرت بین‌المللى، قدرتهاى مالى و اقتصادى، که غالباً هم در مشت صهیونیستها و سرمایه‌دارهاى بزرگ است. این جبهه در مقابل نظام اسلامى از همه‌ى وسائل استفاده میکند و در داخل هم متأسفانه کسانى به اینها جواب میدهند؛ کسانى میشوند طرف مورد اعتماد آنها، حرف آنها را تکرار میکنند، به آنها پاس میدهند، براى اینکه آنها بتوانند به نظام جمهورى اسلامى ضربه بزنند! یک چنین حالتى متأسفانه وجود دارد. لیکن در مقابل آن، بیدارى مردم، آگاهى مردم، انگیزه‌ى مردم، حضور مردم، دیندارى مردم، علاقه‌مندى مردم به مبانى نظام و پایه‌هاى نظام وجود دارد. اینها حقائقى است که در جمهورى اسلامى وجود دارد. و ما پیش رفتیم. ما در طول این سالهاى متمادى، خدا را شکر میکنیم که پیش رفتیم.

آنچه که وظیفه‌ى امروز ماست، حفظ این هندسه‌ى عظیم است؛ این را باید حفظ کرد. باید در حفظ این هندسه، مرزبندى کرد. این مرزبندى‌اى که من عرض میکنم، اینجاست؛ والّا در مسائل مادون این - حالا چه مسائلى که در درجه‌ى دوم اهمیت است، چه در مراتب پائین‌تر - ممکن است اختلاف نظرهائى باشد؛ این اختلاف نظرها به جامعه ضربه نمیزند. اختلاف نظر موجب پیشرفت میشود. این اختلاف نظرها مهم نیست؛ اینها در رقابتهاى انتخاباتى هم ممکن است تأثیر بگذارد، که اشکالى هم ندارد. آنچه که مهم است، اساس نظام، هندسه‌ى کلى نظام، نقشه‌ى جامع نظام است؛ این را باید در نظر داشت و نسبت به این باید حساس بود. باید دید حرفى که زده میشود و کارى که دارد انجام میگیرد، در مقایسه‌ى با این نقشه‌ى کلى، در چه وضعیتى قرار دارد.

باید دشمنى‌ها را شناخت. مشکل ما این است. اینکه بنده مسئله‌ى بصیرت را براى خواص تکرار میکنم، به خاطر این است. گاهى اوقات غفلت میشود از دشمنى‌هائى که با اساس دارد میشود؛ اینها را حمل میکنند به مسائل جزئى. ما در صدر مشروطه هم متأسفانه همین معنا را داشتیم. در صدر مشروطه هم علماى بزرگى بودند - که من اسم نمى‌آورم؛ همه میشناسید، معروفند - که اینها ندیدند توطئه‌اى را که آن روز غربزدگان و به اصطلاح روشنفکرانى که تحت تأثیر غرب بودند، مغلوب تفکرات غرب بودند، طراحى میکردند؛ توجه نکردند که حرفهائى که اینها دارند در مجلس شوراى ملىِ آن زمان میزنند، یا در مطبوعاتشان مینویسند، مبارزه‌ى با اسلام است؛ این را توجه نکردند، مماشات کردند. نتیجه این شد که کسى که میدانست و میفهمید - مثل مرحوم شیخ فضل‌اللَّه نورى - جلوى چشم آنها به دار زده شد و اینها حساسیتى پیدا نکردند؛ بعد خود آنهائى هم که به این حساسیت اهمیت و بها نداده بودند، بعد از شیخ فضل‌اللَّه مورد تعرض و تطاول و تهتک آنها قرار گرفتند و سیلى آنها را خوردند؛ بعضى جانشان را از دست دادند، بعضى آبرویشان را از دست دادند. این اشتباهى است که آنجا انجام گرفت؛ این اشتباه را ما نباید انجام بدهیم.

امام (رضوان اللَّه تعالى علیه) که جامع‌الاطراف بود، یکى از اطراف شخصیت ایشان همین بود؛ حساس بود. مثلاً بمجرد اینکه نسبت به قانون قصاص یک حرکتى انجام گرفت - که خوب، یک قانون بود - فوراً حساسیت امام مطلب را درک کرد؛ فهمید که معارضه‌ى با قانون قصاص اسلامى، معنایش چیست؛ و آن برخورد عجیب و قاطع را که یادتان هست، انجام داد. ما باید اینجور باشیم؛ باید حساس باشیم.

روى مسئله‌ى اصلى نظام و نقشه‌ى نظام و کلیت نظام هیچ اهمالى را نباید روا بداریم. مسائل درجه‌ى دوئى وجود دارد که البته اینها را میتوان حل کرد. حالا من دیدم مثلاً این روزها طرحى که در مجمع تشخیص است، مورد توجه است. البته معلوم است؛ این طرح وقتى که در مجمع تشخیص مطرح بشود، بالاخره نظر مجمع، نظر مشورتى است؛ این پیش ما خواهد آمد و آن چیزى را که معتقَد ماست، اعمال میکنیم و به عنوان سیاست کلى گفته میشود. شکى نیست که شوراى نگهبان وظائفى قانونى دارد. به این وظائف مصرّح در قانون اساسى - که نظارت بر انتخابات و تشخیص صلاحیتها و این چیزهاست - باید تعرض نشود. این چیزها را میشود اصلاح کرد. یعنى این قضیه را نباید مسئله‌ى مورد بحث و مورد دعوا و نزاع قرار داد؛ اینها چیزهائى است که قابل اصلاح است. ممکن است در آنجا یک کسى خطائى هم بکند؛ خطا قابل جبران است. اینها مسائل اصلى نیست؛ مسئله‌ى اصلى همین مسائلى است که در طول این هشت نُه ماهِ بعد از انتخابات، محل اختلاف بوده است بین مجموعه‌ى نظام اسلامى و مجموعه‌ى کفر و استکبار، که اینجا کسانى حرفهاى آنها را تکرار کردند.

آنها میخواهند نظام اسلامى، نظام دینى، نظام مبتنى بر اطاعت از خدا و رسول وجود نداشته باشد. هر آن چیزى که تضمین کننده‌ى اطاعت عمومى این نظام است، براى آنها دشمن محسوب میشود؛ علیه‌اش اقدام میکنند، علیه‌اش فعالیت میکنند، همه‌ى تلاش خودشان را براى زدن آن متمرکز میکنند. این طرف قضیه بایستى تلاش و سعى خودش را بکند، براى اینکه همین ارکان اصلى را، این مبانى و مبادى اصلى را حفظ کند. مسئله‌ى اصلى را نبایستى مغفولٌ‌عنه قرار داد.

صریح و روشن هم بایستى خطوط را مشخص کرد. یعنى آن کسانى که پایبند به نظام اسلامى و پایبند به حضور مردم - با همین انگیزه و ایمانى که مردم دارند - هستند، باید مرزشان با کسانى که دلشان نمیخواهد این حرکت به این شکل، اسلامى ادامه پیدا کند، مشخص شود. با قانون معارضه میکنند، با قانون مخالفت میکنند. باید این مرز هم، مرز روشن و واضحى باشد تا مردم دچار خطا و اشتباه نشوند. مردم به ماها نگاه میکنند؛ ما بایستى بدانیم که خط چه جورى است. این، اصل قضیه است. هر چیزى که مادون این است، قابل اغماض است، قابل حل است. ولو اختلاف نظرى هم وجود داشته باشد، این اختلاف نظر نباید به معارضه و مجادله و مخاصمه بینجامد؛ که از این مخاصمات، دشمن سود میبرد. حرف ما این است.

آن کسانى که این نقشه‌ى کلى را که متبلور است در قانون اساسى و حکمیت قانون و داورى قانون، قبول دارند، جزو مجموعه‌ى نظام اسلامى هستند. آن کسانى که اینها را رد میکنند، کسانى‌اند که خودشان به دست خودشان صلاحیت حضور در نظام اسلامى را دارند از دست میدهند و صلاحیت ندارند. کسانى که حاضر نیستند قانون را تحمل کنند، کسانى که حاضر نیستند اکثریت را قبول کنند، کسانى که آن انتخابات عظیم چهل میلیونىِ مایه‌ى افتخار را زیر سؤال میبرند، یک نقطه‌ى قوّت را براى نظام میخواهند تبدیل کنند به یک نقطه‌ى ضعف، اینها در واقع دارند خودشان، خودشان را از این کشتى نجات - که نظام اسلامى است - بیرون مى‌اندازند؛ والّا هیچ کس نمیخواهد کسى را از کشتى نجات بیرون بیندازد.

حضرت نوح نبى‌اللَّه (على نبیّنا و علیه السّلام) به فرزندش فرمود: «یا بنىّ ارکب معنا و لا تکن مع الکافرین».(5) نظام اسلامى هم تأسیاً به حضرت نوح، به همه میگوید: بیائید با ما باشید، بیائید وارد این کشتى نجات شوید، «و لا تکن مع الکافرین». هدف و مبنا این است. ما هیچ کس را از نظام بیرون نمیکنیم؛ اما کسانى هستند که خودشان، خودشان را از نظام بیرون میکنند؛ خودشان را از نظام خارج میکنند.

امیدواریم که خداى متعال به ما توفیق بدهد تا بتوانیم نظام اسلامى را با همین کلیت و با همین جهتگیرىِ درست که بحمداللَّه تا امروز آمده‌ایم، حفظ کنیم و بتوانیم به این نظام و به این مردم خدمت کنیم.

انسان وقتى نگاه میکند، مى‌بیند آگاهى مردم، بصیرت مردم، احساس مسئولیت مردم در قبال نظام اسلامى، حقیقتاً بى‌نظیر است. با این احساس مسئولیت، با این احساس آمادگى، یقیناً اگر امروز یک حادثه‌اى مثل حادثه‌ى دفاع مقدس در کشور ما پیش مى‌آمد، کسانى که وارد میدان میشدند، از آن روز که در دفاع مقدس جوانهاى ما مى‌آمدند، بیشتر خواهد بود و کمتر نخواهد بود. انسان این را از این حرکت عظیم مردمى احساس میکند.

امیدواریم ان‌شاءاللَّه خداوند متعال به ما، به مردم، به همه‌ى مسئولان توفیق بدهد تا بتوانند وظائف را انجام بدهند. بخصوص تکلیف مسئولان زیاد است. مسئولان گوناگون در قواى سه‌گانه، مسئولیتشان خیلى سنگین است؛ بایستى به وظائفشان با دقت بیشترى، با جدیت و اهتمام بیشترى عمل کنند تا ان‌شاءاللَّه خداى متعال هم رحمت خودش را بر ما نازل کند و تفضلات خودش را از ما نگیرد. آنچه که تا حالا شده است، از ناحیه‌ى پروردگار است و بعد از این هم اگر هدایت الهى و رحمت الهى شامل حال ما باشد، باز هم خداى متعال به ما کمک خواهد کرد.

من خیلى تشکر میکنم از آقایان محترم در مجلس خبرگان؛ از ریاست محترم مجلس خبرگان، از آقایان مسئولین، به خاطر زحماتى که متحمل میشوید و کارهاى خوبى که انجام میدهید و بیانات باارزشى که مطرح میکنید. امیدوارم که ان‌شاءاللَّه همه‌ى این زحمات و تلاشها مشمول رضاى حضرت بقیةاللَّه (ارواحنا فداه و عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّریف) باشد و خداوند متعال کمک کند که بتوانیم قلب مقدس آن حضرت را شاد کنیم و خود را مشمول دعاى آن بزرگوار قرار دهیم و روح مطهر امام بزرگوار و ارواح مطهره‌ى شهدا از ما راضى و خشنود باشد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

1) نساء: 59
2) آل عمران: 31
3) مائده: 66
4) هود: 42
5) هود: 42

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در چهارشنبه 88/12/19 و ساعت 7:45 عصر | نظرات دیگران()

با گذشت قریب به 3 دهه از انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها، همچنان بسیاری از مشکلات مراکز آموزش عالی کشور پابرجاست ونزدیک به چهار سال پس از آنکه محمود احمدی نژاد در مسند رئیس دولت نهم در جمع دانشجویان برگزیده کشور از حضور اساتید لیبرال و سکولار در دانشگاه های کشور انتقاد کرده و از دانشجویان خواست تا بر سر رئیس جمهور فریاد بزنند که چرا استاد لیبرال و سکولار در دانشگاه ها حضور دارد، سرانجام این وزیر علوم دولت دهم بود که از لزوم سالم سازی فضای دانشگاه ها از حضور اساتیدی با اعتقادات منحرف سخن به میان آورد.

به گزارش رجانیوز، با این حال مروری بر مواضع حضرت امام (ره) پیرامون انقلاب فرهنگی و اصلاح دانشگاه ها از اساتید و حتی دانشجویان منحرف، نکته ای است که بازخوانی آن در شرایط فعلی راهگشا خواهد بود.

بنابر اسناد موجود، امام خمینی (ره) در تاریخ 26 اسفندماه 63 و در پاسخ به درخواست کتبی اعضای هیات مرکزی گزینش وزارت فرهنگ و آموزش عالی و هیات مرکزی گزینش ستاد و شورای مرکزی پذیرش دانشگاه ها که روند دانشگاه ها را در آن برهه زمانی «نامطلوب و منحرف به سوی شرق و غرب» توصیف می کنند و از «حذف نیروهای مسلمان و متعهد به علت ضعف مدیریت وزارت فرهنگ و آموزش عالی» سخن به میان می آورند، می فرمایند:

«آنچه در گزارش مذکور است، موجب کمال نگرانی است. ما نباید امور دانشگاه ها را یک مطلب عادی فرض کنیم، که دانشگاه ها ممکن است همه چیز انقلاب را به هم بزنند. لازم است در این مسایل رسیدگی جدی شود»

و در ادامه نیز بر گزینش اساتید و حتی دانشجویان تاکید می کنند:«خصوصا راجع به گزینش اساتید و دانشجویان، مقرر دارید مسایل را با کمال دقت پیگیری نمایند که مبادا خدای نخواسته دانشگاه مرکز تاخت و تاز مخالفین نظام جمهوری اسلامی شود» (1)

بنیانگذار کبیر انقلاب در توصیف اهمیت انقلاب فرهنگی و تصفیه منحرفین فکری از دانشگاه ها در 19 آذرماه 64 و در جمع اعضای شورای انقلاب فرهنگی نیز سخنان بسیار مهمی را بیان می دارند:«یک چیزهایی است که حل می شود، مثلا ما جنگ داریم، جنگ چیز مهمی نیست، حل می شود ... اما مساله دانشگاه یک مساله فوق العاده است که این افرادی که از دانشگاه در می آیند یا مخرب یک کشوری هستند یا سازنده آن کشور هستند و در کشور ما یا رو به اسلام می برند کشور ما را یا منحرفش می کنند» (2)

اما یکی از نکاتی که همواره در این زمینه مطرح بوده، طرح شبهه از سوی جریانات خاص سیاسی پیرامون اخراج اساتید به علت طرز تفکر آنهاست. این نکته ای است که هیچ گاه مدنظر امام راحل نبوده و دقیقا در همین راستاست که شهید مطهری نیز در ابتدای انقلاب با مطرح کردن اینکه «مارکسیست هم بیاید به دانشگاه و مارکسیسم درس بدهد» سعی در پاسخگویی به این مسئله را داشتند.

در واقع آنچه که در نظر امام (ره) و دیگر یارانشان همچون شهید مطهری بود، آزاد اندیشی فکری در دانشگاه ها به دور از حواشی و هم چنین «عدم خلط کردن مباحث با یکدیگر» بوده است. امری که متاسفانه پس از انقلاب فرهنگی نیز هیچ گاه در دانشگاه ها به طور مناسب بوقوع نپیوست و به همین علت در بسیاری از دانشگاه های کشور به خصوص در زمینه علوم انسانی، برخی اساتید با نام اسلام به ترویج مباحث غیر اسلامی همچون لیبرالیسم، نئومارکسیسم و حتی سکولاریسم می پردازند و این همان نکته ای است که امام خمینی (ره) در 19 آذرماه 63 نسبت به آن هشدار جدی داده اند:«اجازه ندهند که خارج از دروس موظف خود به صحبت های انحرافی بپردازند» (3)

متاسفانه وضعیت فعلی دانشگاه های سراسر کشور حتی پس از انقلاب فرهنگی نشان می دهد، تعداد قابل توجهی از اساتید رشته های علوم انسانی بدون توجه به موضوع و عنوان اصلی رشته تخصصی خویش، غالبا با طرح مسایلی غیر از آنچه که باید به آن بپردازند تلفیقی اختلاط گونه از مباحث نظری دینی و غیر دینی را مطرح می کنند و این شاید یکی از اصلی ترین آسیب های موجود در فضای علوم انسانی دانشگاه های کشور باشد و اگرچه باید به مشکل مذکور، اصالت دادن به دروس ترجمه ای و غیر بومی را نیز افزود اما در این بین عملکرد قابل تامل ادوار مختلف وزارت علوم در روند جذب و گزینش اساتید عرصه علوم انسانی نیز عاری از اشکال نبوده است.

پس از آغاز حاکمیت دوره دوم خرداد، به تبع ایجاد گفتمان سیاسی غیر بومی و ترجمه ای سکولار در مجامع فکری کشور، فضای دانشگاه ها نیز از این روند بی نصیب نماند و موج اخراج بسیاری از اساتید متعهد و مسلمان از دانشگاه ها و جایگزینی اساتید سکولار و متمایل به غرب در دستور کار قرار گرفت، اما عملکرد وزارت علوم دولت نهم نیز نه تنها بیانگر اقدام مثبتی در جهت اصلاح روند گذشته نبوده است، بلکه علیرغم تاکید همیشگی رییس جمهور جهت اصلاح این ضایعه عطیم فرهنگی در دانشگاه های کشور، در عمل رویه گذشته ادامه یافت.

اما سخنان اخیر کامران دانشجو وزیر علوم دولت دهم اگرچه حاکی از عزمی جدی پیرامون اصلاح مشکل ریشه دار وضعیت علوم انسانی در کشور و هم چنین جذب و گزینش اساتید متعهد است، لکن دغدغه اصلی عملی نشدن گفتارهای وزیر علوم و در عمل ادامه یافتن روند گذشته در این زمینه می باشد.

بدون تردید هر گونه اقدام قاطع و ارزشمند در این زمینه به مذاق بسیاری از افراد و جریاناتی که از اساس با اندیشه دینی در تعارض هستند گران خواهد آمد لکن این همان موضوعی است که امام راحل نیز به کرات بر آن تاکید داشته اند:«دنبال این باشیم که این دانشگاه را خوب درست کنیم، ولی بعدش مورد اهانت هم قرار بگیریم، فحش هم بشنویم، باشد. وقتی تکلیفمان را ادا کردیم، هر کس هر چه می خواهد بگوید» (4)




1. صحیفه امام. ج 19. ص 187
2. صحیفه امام، ج 19، ص 449
3. صحیفه امام، ج 19، ص 111
4. صحیفه امام، ج 13، ص 7

منبع ما : http://rajanews.com/detail.asp?lang_id=&id=46264

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در چهارشنبه 88/12/19 و ساعت 1:44 عصر | نظرات دیگران()

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، در خجسته میلاد پیامبر «نور و عدالت و رحمت»، خاتم النبیین، حضرت محمد مصطفی (ص) و ولادت صادق آل محمد، امام جعفر صادق (ع) در دیدار مسئولان نظام و قشرهای مختلف مردم، «باز تولید حقایق اسلام و عمل به تعالیم پیامبر خاتم» را نیاز مبرم و اساسی امت اسلامی خواندند و اتحاد پیروان مذاهب مختلف اسلام را عامل حل مشکلات و پیشرفت و تعالی جهان اسلام برشمردند.

فایل صوتی

تصاویر

متن کامل بیانات رهبر انقلاب در این دیدار که سران سه قوه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، میهمانان و علمای شرکت کننده در کنفرانس وحدت اسلامی و سفیران کشورهای اسلامی نیز در آن حضور داشتند، به شرح زیر است:

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

تبریک عرض میکنیم این عید سعید را به همه‌ى حضار محترم و میهمانان عزیز و به همه‌ى ملت بزرگ ایران؛ همچنین تبریک عرض میکنیم به همه‌ى مسلمین عالم، امت بزرگ اسلامى و به همه‌ى حق‌جویان و آزادیخواهان عالم. روز هفدهم ربیع‌الاول، روز بسیار بزرگى در تاریخ بشر است. ولادت زبده‌ى بشر، صفوت خوبان و خلاصه‌ى فضائل الهى که در وجود ابناء بشر قرار داده است، در یک چنین روزى است. همچنین ولادت امام صادق (علیه الصّلاة و السّلام) که وصى بحق پیغمبر و ناشر افکار صحیح اسلامى و اسلام ناب است، در یک چنین روزى است.

این روز براى مسلمانان، یک روز بسیار پربرکت است؛ همچنانى که در آن روزى که این وجود مقدس قدم به این عالم نهاد، نورى بود در دل ظلمات متراکم؛ «ظلمات بعضها فوق بعض».(1) امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) در تشریح آن روزها و آن اوضاع و آن وضع تیره‌ى بشریت در آن هنگام میفرماید: «و الدّنیا کاسفة النّور ظاهرة الغرور».(2) نور انسانیت از دل مردم و از دل جوامع زدوده شده بود؛ نه فقط در محیط عربستان، بلکه حتّى در دل امپراتورى‌هاى بزرگ و حکومتهاى متمدن آن زمان؛ یعنى دولت ایران باستان و روم قدیم. غرور و خطاى در فهم حقیقت، در همه‌ى انحاء زندگى بشر ظاهر و آشکار بود. انسانها راه را نمیشناختند، هدف را نمیشناختند. البته مؤمنینى هم در آن وقت بودند که راه درست را میرفتند. این به معناى این نیست که همه‌ى آحاد بشر در آن روز گناهکار و خطاکار بودند؛ اما وضعیت عمومى دنیا این بود. چهره‌ى عمومى عالم، چهره‌ى ظلمت بود؛ چهره‌ى ظلم بود؛ چهره‌ى فراموش‌شدگى همه‌ى نشانه‌هاى انسانیت بود. در یک چنین وضعیتى، نور وجود پیغمبر به اراده‌ى حقِ عزیزِ متعال به تابش درآمد. این براى تاریخ بشر یک روز فراموش نشدنى است. یادآورى آن به معناى این نیست که ما بخواهیم اثر آن را در عالم تجدید کنیم. چه ما بخواهیم، چه نخواهیم، این حادثه، این پدیده‌ى عجیب و عظیم، اثر خودش را در تاریخ بشر گذاشته است. اگر در دنیا نامى از شرافتهاى انسانى، فضیلتهاى اخلاقى و برجستگى‌هاى وجود انسان دیده میشود، به خاطر همین وجود مبارک است؛ به خاطر همین بعثت است که کمال همه‌ى بعثتها و جامع همه‌ى فضیلتهاى پیامبران است.

ما امت اسلام باید این پدیده را، این حادثه را براى خودمان یک درس قرار بدهیم. قبل از آنکه به دیگران بپردازیم، به خودمان بپردازیم. امروز امت اسلامى بشدت نیازمند بازتولید حقائق اسلامى است، بازتولید آن حوادث شگرف و عظیم است. امروز ما امت اسلامى نهایت احتیاج را به چراغ هدایت وجود پیامبر مکرم داریم. امت اسلامى از لحاظ حجم جمعیت، یک مجموعه‌ى برجسته است - یک و نیم میلیارد انسان تشکیل دهنده‌ى امت اسلامى است - مناطق استقرار این جمعیت عظیم، از لحاظ وضع جغرافیائى، از لحاظ خصوصیات طبیعى، از لحاظ منابع حیاتى، جزو حساس‌ترین و مهمترین مناطق عالم است؛ در عین حال با اینکه هم از استعداد انسانى، هم از استعداد طبیعى هیچ چیز کم ندارد، این امت امروز یک مجموعه‌ى سرگردان است. دلیل سرگردانى آن همین است که شما مشاهده میکنید. گرفتارى‌هاى بزرگ عالم، عمدتاً در همین کشورهاى مسلمان است. فقر در میان امت اسلامى است، بى‌عدالتى و تبعیض در میان ماست، عقب‌ماندگى علمى و فناورى در میان ماست، هزیمت فرهنگى و ضعف فرهنگى مال امت مسلمان است. قدرتمندان عالم، حق امت مسلمان را به‌آسانى و بروشنى ضایع مى‌کنند و امت اسلامى نمیتواند از حق خودش دفاع کند.

امروز شما نگاه کنید به وضعیت فلسطین؛ فلسطین یک نمونه است. البته نمونه‌ى بسیار مهمى است، اما فقط مخصوص فلسطین نیست. نگاه کنید به فلسطین، ببینید امت اسلامى یک جراحت بزرگى را در وجود خود دارد و آن، مسئله‌ى ملت بزرگ فلسطین و سرزمین تاریخى و مقدس فلسطین است. چه بر سر این سرزمین آوردند؟ چه بر سر این ملت آوردند؟ چه میکنند با این مردم؟ ماجراى غزه مگر قابل فراموش شدن است؟ مگر از ذهن امت اسلامى قابل زدوده شدن است؟ فشارها، بى‌رحمى‌ها، قساوتها و ظلمهائى که همین امروز نسبت به مردم غزه میشود، حتّى بعد از آن جنگ بیست و دو روزه که دولت صهیونیست ناکام شد و نتوانست مقاصد خودش را عمل کند، تا امروز همچنان این ظلم بر مردم غزه میرود و امت اسلامى نمیتواند از آنها دفاع کند. امت اسلامى در مقابل این پدیده آنچنان قرار گرفته است که گوئى این مربوط به او نیست، غصب حق او نیست، ظلم به او نیست. ما چرا اینجورى‌ایم؟ چرا امت اسلامى به این وضعیت دچار شده است؟ یک سرطان خطرناک مهلکى به نام دولت جعلى صهیونیستى اسرائیل در این منطقه به دست دشمنان اسلام و دشمنان امت اسلامى به وجود آمده است. حامیانش که در ظلم و گناهان بزرگ او شریک هستند، همچنان از او حمایت میکنند و امت اسلامى نمیتواند از خودش دفاع کند؛ این ضعف ماست. چرا؟ این ضعف را باید با برگشت به اسلام، با محور قرار دادن تعالیم رسول مکرم اسلام جبران کنیم.

امروز بیش از همه چیز، در امت اسلامى اتحاد لازم است. وحدت پیدا کنیم، حرفمان را یکى کنیم، دلمان را یکى کنیم؛ این وظیفه‌ى یکایک کسانى است که در این امت بزرگ مسلمان قدرت تأثیرگذارى دارند. چه دولتها، چه روشنفکران، چه علما، چه فعالان گوناگون سیاسى و اجتماعى، هر کدامى در هر کشورى از کشورهاى اسلامى هستند، وظیفه دارند امت اسلامى را بیدار کنند و این حقائق را به آنها بگویند؛ این وضعیت تلخ را که دشمنان اسلام به وجود آوردند، براى آنها روشن و تبیین کنند؛ آنها را دعوت کنند به اینکه درصدد انجام وظیفه بربیایند؛ این وظیفه‌ى همه‌ى ماست.

برادران عزیز! خواهران عزیز! از هر جا که هستید، با هر مذهبى که هستید، بدانید دشمنان اسلام و مسلمین امروز بیشترین تکیه‌شان بر روى ایجاد اختلاف و تفرقه است. میخواهند نگذارند دلها به هم نزدیک شود؛ چون میدانند اگر دستها در هم فشرده شد، دلها به هم نزدیک شد، امت اسلامى به فکر علاج مشکلات بزرگ خود بر خواهد آمد. منشأ بسیارى از این مشکلات - که یکى از آنها همین قضیه‌ى فلسطین است، یکى از آنها همین قضیه‌ى دولت جعلى صهیونیست است - قدرتمندان عالمند. دشمن میداند که متمرکز خواهیم شد و همه‌ى امت اسلامى و همه‌ى نیروها را در این راه به کار خواهیم برد تا با این تجاوز آشکارى که دارد صورت میگیرد، مقابله کنیم؛ لذا نمیگذارد دلها به هم نزدیک شود.

امروز فریاد تفرقه از سوى دشمنان اسلام بلند میشود. مسئله‌ى شیعه و سنى را امروز آمریکائى‌ها و انگلیسى‌ها مطرح میکنند؛ این براى ما ننگ است. تحلیلگران آمریکائى و انگلیسى و غربى، جزو مسائلى که مطرح میکنند، روى آن مطالعه میکنند، روى آن تأکید میکنند، این است که بیائیم اسلام سنى را از اسلام شیعى جدا کنیم و بین اینها درگیرى به وجود بیاوریم. دشمن میخواهد این کار را بکند؛ همیشه همین جور بوده است. همیشه دشمنان دنیاى اسلام سعى کرده‌اند از اختلافات مذهبى و قومى و جغرافیائى و منطقه‌اى حداکثر استفاده را بکنند. امروز ابزارهاى مدرن را در استخدام این کار به کار گرفته‌اند؛ این را باید ما متوجه باشیم، بیدار باشیم. میخواهند ما را به همدیگر مشغول کنند تا از آن نقطه‌ى اصلى که ما باید متوجه به آن باشیم، منصرف کنند. میخواهند اقوام مسلمان، ملتهاى مسلمان، مذاهب مسلمان، از شیعه و سنى و غیر اینها را متوجه به هم کنند تا مسئله‌ى اسرائیل فراموش شود. ماجراى غصب فلسطین باید ما را به هم نزدیک میکرد. اینها دارند از همین مسئله براى دور کردن ما استفاده میکنند. در همین ماجراى فلسطین، بین دنیاى اسلام ایجاد اختلاف میکنند؛ دولتها را در مقابل هم قرار میدهند. مسئله‌ى فلسطین، مسئله‌ى روشنى است. هیچ مذهبى از مذاهب اسلامى تردید ندارد که آن وقتى که سرزمین اسلام، سرزمین مسلمین، مورد تعرض قرار گرفت، مورد تجاوز قرار گرفت، دفاع بر همه‌ى مسلمانان واجب است. همه‌ى مذاهب اسلامى در این متفقند؛ این محل اختلاف نیست. این مسئله‌ى متفقٌ‌علیه را محل تردید قرار میدهند، مسلمانها را شقه شقه و دسته دسته میکنند، تعصبهاى مذهبى و طائفى را در دلها زیاد میکنند، آتش آن را برافروخته میکنند، براى اینکه خودشان براحتى مشغول باشند.

ما باید بیدار باشیم؛ حرف جمهورى اسلامى این است. جمهورى اسلامى از اول تشکیل، جزو سطور اولِ اصلىِ اهداف خودش، یکى این را قرار داد: اتحاد مسلمانان و نزدیک کردن دلهاى آنها به یکدیگر، و یکى هم مسئله‌ى فلسطین را.

در بیانات امام راحل (رضوان اللَّه تعالى علیه) این دو نقطه، دو نقطه‌ى بسیار روشن و واضحى است: یکى مسئله‌ى اتحاد مسلمین در همه‌ى موضوعات و کم کردن اختلافات و کمرنگ کردن اختلافات، و مانع شدن از اینکه اختلافات فکرى و فقهى و کلامى و امثال اینها دو طرف را به عداوت بکشد و با هم دشمنى کنند، یکى هم مسئله‌ى فلسطین.

جمهورى اسلامى پاى این حرف ایستاده است. ما هزینه‌هایش را هم داریم میدهیم. ملت ما به عنوان یک واجب، به عنوان یک وظیفه‌ى شرعى به این قضیه نگاه میکنند و میدانند که اگر این سرطان مهلک و خطرناک از پیکر جامعه‌ى اسلامى بیرون آورده شود، بسیارى از مشکلات جوامع اسلامى حل خواهد شد و بسیارى از همکارى‌ها به وجود مى‌آید.

امروز کشورهاى اسلامى یک مجموعه‌ى بزرگ را تشکیل میدهند؛ میتوانند در میان خودشان تبادل علم کنند، تبادل ثروت کنند، تبادل تجربه کنند، تبادل معرفت کنند، یکدیگر را به پیشرفت کمک کنند و خودشان را به قله برسانند. این غده‌ى سرطانى را این وسط گذاشته‌اند و موجب شده‌اند که کشورهاى اسلامى از هم دور شوند. البته ملتها با هم دشمنى ندارند؛ متأسفانه مسئولان در مواردى مقصرند.

این را باید به عنوان یک درسى، یک یادآورى و تذکر مهمى در ولادت نبى مکرم اسلام (صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم) در ذهن خودمان نگه داریم، از آن درس بگیریم، از آن عبرت بگیریم، و نزدیک بشویم؛ همچنان که نزدیک هم شده‌ایم. امروز خوشبختانه فریاد رساى دفاع از اتحاد امت اسلامى و بیدارى اسلامى در دنیاى اسلام، در کشورهاى مختلف، در میان ملتهاى مختلف، انعکاسهاى بسیار مطلوب و مثبتى داشته است. خداى متعال به حرف حق برکت میدهد؛ میرویاند نهالى را که در سرزمین حق نشانده شده است. این حرف، امروز در دنیا وقع دارد. امروز در دنیا پذیرش وجود دارد نسبت به این سخن حقى که جمهورى اسلامى با صداى رسا و با همه‌ى وجود آن را بیان میکند. دولت، ملت، مسئولین، همه و همه در این مسائل اصولى، حرفشان یکى است، فریادشان یکى است. سخن جمهورى اسلامى در این زمینه‌ها سخن واضحى است و بحمداللَّه انعکاس هم دارد.

امیدواریم خداوند متعال کمک کند که امت اسلامى روزبه‌روز بر رشد خود، بر اعتلاى خود، بر پیشرفت خود بیفزاید؛ وحدت را که عامل مهمى در همه هست، بیشتر از پیش در میان خود ان‌شاءاللَّه تقویت کند. امیدواریم تأییدات الهى شامل حال همه‌ى شما باشد و دعاى ولى‌عصر (ارواحنا فداه) ان‌شاءاللَّه پشتیبان همه‌ى شما باشد.

والسّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته‌

1) نور: 40
2) نهج البلاغه، خطبه‌ى

منبع ما : http://rajanews.com/detail.asp?lang_id=&id=45864

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در جمعه 88/12/14 و ساعت 12:58 عصر | نظرات دیگران()

براساس نظر مقام معظم رهبری، تغییر نام پلیس به پاس ور متوقف شد.

به گزارش برنا، در این اطلاعیه آمده است : پیرو اعلام جایگزینی واژه ” پاس ور” به عنوان معادل واژه ”پلیس“ که بنا به پیشنهاد گروه واژه گزینی نظامی و با ابلاغ ستاد کل نیرو های مسلح صورت گرفت ، فرهنگستان زبان وادب فارسی طی نامه ای به محضر مقام معظم رهبری ایراداتی در خصوص جایگزینی این واژه مطرح کرد که بنا به نظر معظم له این اقدام متوقف شد.

منبع ما : http://www.jahannews.com/

 نوشته شده توسط گروه خبری روز در پنج شنبه 88/12/13 و ساعت 7:16 عصر | نظرات دیگران()